Marcum 8
1 In diebus illis iterum cum turba multa esset cum Iesu, nec haberent quod manducarent: convocatis discipulis, ait illis:
తదా తత్సమీపం బహవో లోకా ఆయాతా అతస్తేషాం భోజ్యద్రవ్యాభావాద్ యీశుః శిష్యానాహూయ జగాద, |
2 Misereor super turbam: quia ecce iam triduo sustinent me, nec habent quod manducent:
లోకనివహే మమ కృపా జాయతే తే దినత్రయం మయా సార్ద్ధం సన్తి తేషాం భోజ్యం కిమపి నాస్తి|
3 et si dimisero eos ieiunos in domum suam, deficient in via: quidam enim ex eis de longe venerunt.
తేషాం మధ్యేఽనేకే దూరాద్ ఆగతాః, అభుక్తేషు తేషు మయా స్వగృహమభిప్రహితేషు తే పథి క్లమిష్యన్తి|
4 Et responderunt ei discipuli sui: unde illos quis poterit saturare panibus in solitudine?
శిష్యా అవాదిషుః, ఏతావతో లోకాన్ తర్పయితుమ్ అత్ర ప్రన్తరే పూపాన్ ప్రాప్తుం కేన శక్యతే?
5 Et interrogavit eos: Quot panes habetis? Qui dixerunt: Septem.
తతః స తాన్ పప్రచ్ఛ యుష్మాకం కతి పూపాః సన్తి? తేఽకథయన్ సప్త|
6 Et praecepit turbae discumbere super terram. Et accipiens septem panes, gratias agens fregit, et dabat discipulis suis ut apponerent, et apposuerunt turbae.
తతః స తాల్లోకాన్ భువి సముపవేష్టుమ్ ఆదిశ్య తాన్ సప్త పూపాన్ ధృత్వా ఈశ్వరగుణాన్ అనుకీర్త్తయామాస, భంక్త్వా పరివేషయితుం శిష్యాన్ ప్రతి దదౌ, తతస్తే లోకేభ్యః పరివేషయామాసుః|
7 Et habebant pisciculos paucos: et ipsos benedixit, et iussit apponi.
తథా తేషాం సమీపే యే క్షుద్రమత్స్యా ఆసన్ తానప్యాదాయ ఈశ్వరగుణాన్ సంకీర్త్య పరివేషయితుమ్ ఆదిష్టవాన్|
8 Et manducaverunt, et saturati sunt, et sustulerunt quod superaverat de fragmentis, septem sportas.
తతో లోకా భుక్త్వా తృప్తిం గతా అవశిష్టఖాద్యైః పూర్ణాః సప్తడల్లకా గృహీతాశ్చ|
9 Erant autem qui manducaverunt, quasi quattuor millia: et dimisit eos.
ఏతే భోక్తారః ప్రాయశ్చతుః సహస్రపురుషా ఆసన్ తతః స తాన్ విససర్జ|
10 Et statim ascendens navim cum discipulis suis, venit in partes Dalmanutha.
అథ స శిష్యః సహ నావమారుహ్య దల్మానూథాసీమామాగతః|
11 Et exierunt Pharisaei, et coeperunt conquirere cum eo, quaerentes ab illo signum de caelo, tentantes eum.
తతః పరం ఫిరూశిన ఆగత్య తేన సహ వివదమానాస్తస్య పరీక్షార్థమ్ ఆకాశీయచిహ్నం ద్రష్టుం యాచితవన్తః|
12 Et ingemiscens spiritu, ait: Quid generatio ista signum quaerit? Amen dico vobis, si dabitur generationi isti signum.
తదా సోఽన్తర్దీర్ఘం నిశ్వస్యాకథయత్, ఏతే విద్యమాననరాః కుతశ్చిన్హం మృగయన్తే? యుష్మానహం యథార్థం బ్రవీమి లోకానేతాన్ కిమపి చిహ్నం న దర్శయిష్యతే|
13 Et dimittens eos, ascendit iterum navim, et abiit trans fretum.
అథ తాన్ హిత్వా పున ర్నావమ్ ఆరుహ్య పారమగాత్|
14 Et obliti sunt panes sumere: et nisi unum panem non habebant secum in navi.
ఏతర్హి శిష్యైః పూపేషు విస్మృతేషు నావి తేషాం సన్నిధౌ పూప ఏకఏవ స్థితః|
15 Et praecipiebat eis, dicens: Videte, et cavete a fermento Pharisaeorum, et fermento Herodis.
తదానీం యీశుస్తాన్ ఆదిష్టవాన్ ఫిరూశినాం హేరోదశ్చ కిణ్వం ప్రతి సతర్కాః సావధానాశ్చ భవత|
16 Et cogitabant ad alterutrum, dicentes: Quia panes non habemus.
తతస్తేఽన్యోన్యం వివేచనం కర్తుమ్ ఆరేభిరే, అస్మాకం సన్నిధౌ పూపో నాస్తీతి హేతోరిదం కథయతి|
17 Quo cognito, ait illis Iesus: Quid cogitatis, quia panes non habetis? nondum cognoscetis nec intelligitis? adhuc caecatum habetis cor vestrum?
తద్ బుద్వ్వా యీశుస్తేభ్యోఽకథయత్ యుష్మాకం స్థానే పూపాభావాత్ కుత ఇత్థం వితర్కయథ? యూయం కిమద్యాపి కిమపి న జానీథ? బోద్ధుఞ్చ న శక్నుథ? యావదద్య కిం యుష్మాకం మనాంసి కఠినాని సన్తి?
18 oculos habentes non videtis? et aures habentes non auditis? Nec recordamini,
సత్సు నేత్రేషు కిం న పశ్యథ? సత్సు కర్ణేషు కిం న శృణుథ? న స్మరథ చ?
19 quando quinque panes fregi in quinque millia: quot cophinos fragmentorum plenos sustulistis? Dicunt ei: Duodecim.
యదాహం పఞ్చపూపాన్ పఞ్చసహస్రాణాం పురుషాణాం మధ్యే భంక్త్వా దత్తవాన్ తదానీం యూయమ్ అవశిష్టపూపైః పూర్ణాన్ కతి డల్లకాన్ గృహీతవన్తః? తేఽకథయన్ ద్వాదశడల్లకాన్|
20 Quando et septem panes in quattuor millia: quot sportas fragmentorum tulistis? Et dicunt ei: Septem.
అపరఞ్చ యదా చతుఃసహస్రాణాం పురుషాణాం మధ్యే పూపాన్ భంక్త్వాదదాం తదా యూయమ్ అతిరిక్తపూపానాం కతి డల్లకాన్ గృహీతవన్తః? తే కథయామాసుః సప్తడల్లకాన్|
21 Et dicebat eis: Quomodo nondum intelligitis?
తదా స కథితవాన్ తర్హి యూయమ్ అధునాపి కుతో బోద్వ్వుం న శక్నుథ?
22 Et veniunt Bethsaidam, et adducunt ei caecum, et rogabant eum ut illum tangeret.
అనన్తరం తస్మిన్ బైత్సైదానగరే ప్రాప్తే లోకా అన్ధమేకం నరం తత్సమీపమానీయ తం స్ప్రష్టుం తం ప్రార్థయాఞ్చక్రిరే|
23 Et apprehensa manu caeci, eduxit eum extra vicum: et expuens in oculos eius impositis manibus suis, interrogavit eum si quid videret.
తదా తస్యాన్ధస్య కరౌ గృహీత్వా నగరాద్ బహిర్దేశం తం నీతవాన్; తన్నేత్రే నిష్ఠీవం దత్త్వా తద్గాత్రే హస్తావర్పయిత్వా తం పప్రచ్ఛ, కిమపి పశ్యసి?
24 Et aspiciens, ait: Video homines velut arbores ambulantes.
స నేత్రే ఉన్మీల్య జగాద, వృక్షవత్ మనుజాన్ గచ్ఛతో నిరీక్షే|
25 Deinde iterum imposuit manus super oculos eius: et coepit videre. et restitutus est ita ut clare videret omnia.
తతో యీశుః పునస్తస్య నయనయో ర్హస్తావర్పయిత్వా తస్య నేత్రే ఉన్మీలయామాస; తస్మాత్ స స్వస్థో భూత్వా స్పష్టరూపం సర్వ్వలోకాన్ దదర్శ|
26 Et misit illum in domum suam, dicens: Vade in domum tuam: et si in vicum introieris, nemini dixeris.
తతః పరం త్వం గ్రామం మా గచ్ఛ గ్రామస్థం కమపి చ కిమప్యనుక్త్వా నిజగృహం యాహీత్యాదిశ్య యీశుస్తం నిజగృహం ప్రహితవాన్|
27 Et egressus est Iesus, et discipuli eius in castella Caesareae Philippi: et in via interrogabat discipulos suos, dicens eis: Quem me dicunt esse homines?
అనన్తరం శిష్యైః సహితో యీశుః కైసరీయాఫిలిపిపురం జగామ, పథి గచ్ఛన్ తానపృచ్ఛత్ కోఽహమ్ అత్ర లోకాః కిం వదన్తి?
28 Qui responderunt illi, dicentes: Alii Ioannem Baptistam, alii Eliam, alii vero quasi unum de prophetis.
తే ప్రత్యూచుః త్వాం యోహనం మజ్జకం వదన్తి కిన్తు కేపి కేపి ఏలియం వదన్తి; అపరే కేపి కేపి భవిష్యద్వాదినామ్ ఏకో జన ఇతి వదన్తి|
29 Tunc dicit illis: Vos vero quem me esse dicitis? Respondens Petrus, ait ei: Tu es Christus.
అథ స తానపృచ్ఛత్ కిన్తు కోహమ్? ఇత్యత్ర యూయం కిం వదథ? తదా పితరః ప్రత్యవదత్ భవాన్ అభిషిక్తస్త్రాతా|
30 Et comminatus est eis, ne cui dicerent de illo.
తతః స తాన్ గాఢమాదిశద్ యూయం మమ కథా కస్మైచిదపి మా కథయత|
31 Et coepit docere eos quoniam oportet filium hominis pati multa, et reprobari a senioribus, et a summis sacerdotibus, et Scribis, et occidi: et post tres dies resurgere.
మనుష్యపుత్రేణావశ్యం బహవో యాతనా భోక్తవ్యాః ప్రాచీనలోకైః ప్రధానయాజకైరధ్యాపకైశ్చ స నిన్దితః సన్ ఘాతయిష్యతే తృతీయదినే ఉత్థాస్యతి చ, యీశుః శిష్యానుపదేష్టుమారభ్య కథామిమాం స్పష్టమాచష్ట|
32 Et palam verbum loquebatur. Et apprehendens eum Petrus, coepit increpare eum.
తస్మాత్ పితరస్తస్య హస్తౌ ధృత్వా తం తర్జ్జితవాన్|
33 Qui conversus, et videns discipulos suos, comminatus est Petro, dicens: Vade retro me satana, quoniam non sapis quae Dei sunt, sed quae sunt hominum.
కిన్తు స ముఖం పరావర్త్య శిష్యగణం నిరీక్ష్య పితరం తర్జయిత్వావాదీద్ దూరీభవ విఘ్నకారిన్ ఈశ్వరీయకార్య్యాదపి మనుష్యకార్య్యం తుభ్యం రోచతతరాం|
34 Et convocata turba cum discipulis suis, dixit eis: Si quis vult me sequi, deneget semetipsum: et tollat crucem suam, et sequatur me.
అథ స లోకాన్ శిష్యాంశ్చాహూయ జగాద యః కశ్చిన్ మామనుగన్తుమ్ ఇచ్ఛతి స ఆత్మానం దామ్యతు, స్వక్రుశం గృహీత్వా మత్పశ్చాద్ ఆయాతు|
35 Qui enim voluerit animam suam salvam facere, perdet eam: qui autem perdiderit animam suam propter me, et Evangelium, salvam faciet eam.
యతో యః కశ్చిత్ స్వప్రాణం రక్షితుమిచ్ఛతి స తం హారయిష్యతి, కిన్తు యః కశ్చిన్ మదర్థం సుసంవాదార్థఞ్చ ప్రాణం హారయతి స తం రక్షిష్యతి|
36 Quid enim proderit homini, si lucretur mundum totum: et detrimentum animae suae faciat?
అపరఞ్చ మనుజః సర్వ్వం జగత్ ప్రాప్య యది స్వప్రాణం హారయతి తర్హి తస్య కో లాభః?
37 Aut quid dabit homo commutationis pro anima sua?
నరః స్వప్రాణవినిమయేన కిం దాతుం శక్నోతి?
38 Qui enim me confessus fuerit, et verba mea in generatione ista adultera et peccatrice: et filius hominis confitebitur eum, cum venerit in gloria patris sui cum angelis sanctis.
ఏతేషాం వ్యభిచారిణాం పాపినాఞ్చ లోకానాం సాక్షాద్ యది కోపి మాం మత్కథాఞ్చ లజ్జాస్పదం జానాతి తర్హి మనుజపుత్రో యదా ధర్మ్మదూతైః సహ పితుః ప్రభావేణాగమిష్యతి తదా సోపి తం లజ్జాస్పదం జ్ఞాస్యతి|
