Marcum 3
1 Et introivit iterum in synagogam: et erat ibi homo habens manum aridam.
అనన్తరం యీశుః పున ర్భజనగృహం ప్రవిష్టస్తస్మిన్ స్థానే శుష్కహస్త ఏకో మానవ ఆసీత్|
2 Et observabant eum, si sabbatis curaret, ut accusarent illum.
స విశ్రామవారే తమరోగిణం కరిష్యతి నవేత్యత్ర బహవస్తమ్ అపవదితుం ఛిద్రమపేక్షితవన్తః|
3 Et ait homini habenti manum aridam: Surge in medium.
తదా స తం శుష్కహస్తం మనుష్యం జగాద మధ్యస్థానే త్వముత్తిష్ఠ|
4 Et dicit eis: Licet sabbatis benefacere, an male? animam salvam facere, an perdere? At illi tacebant.
తతః పరం స తాన్ పప్రచ్ఛ విశ్రామవారే హితమహితం తథా హి ప్రాణరక్షా వా ప్రాణనాశ ఏషాం మధ్యే కిం కరణీయం? కిన్తు తే నిఃశబ్దాస్తస్థుః|
5 Et circumspiciens eos cum ira, contristatus super caecitate cordis eorum, dicit homini: Extende manum tuam. Et extendit, et restituta est manus illi.
తదా స తేషామన్తఃకరణానాం కాఠిన్యాద్ధేతో ర్దుఃఖితః క్రోధాత్ చర్తుదశో దృష్టవాన్ తం మానుషం గదితవాన్ తం హస్తం విస్తారయ, తతస్తేన హస్తే విస్తృతే తద్ధస్తోఽన్యహస్తవద్ అరోగో జాతః|
6 Exeuntes autem Pharisaei, statim cum Herodianis consilium faciebant adversus eum quomodo eum perderent.
అథ ఫిరూశినః ప్రస్థాయ తం నాశయితుం హేరోదీయైః సహ మన్త్రయితుమారేభిరే|
7 Iesus autem cum discipulis suis secessit ad mare: et multa turba a Galilaea, et Iudaea secuta est eum,
అతఏవ యీశుస్తత్స్థానం పరిత్యజ్య శిష్యైః సహ పునః సాగరసమీపం గతః;
8 et ab Ierosolymis, et ab Idumaea, et trans Iordanem: et qui circa Tyrum, et Sidonem, multitudo magna, audientes, quae faciebat, venerunt ad eum.
తతో గాలీల్యిహూదా-యిరూశాలమ్-ఇదోమ్-యర్దన్నదీపారస్థానేభ్యో లోకసమూహస్తస్య పశ్చాద్ గతః; తదన్యః సోరసీదనోః సమీపవాసిలోకసమూహశ్చ తస్య మహాకర్మ్మణాం వార్త్తం శ్రుత్వా తస్య సన్నిధిమాగతః|
9 Et dixit Iesus discipulis suis ut in navicula sibi deservirent propter turbam, ne comprimerent eum.
తదా లోకసమూహశ్చేత్ తస్యోపరి పతతి ఇత్యాశఙ్క్య స నావమేకాం నికటే స్థాపయితుం శిష్యానాదిష్టవాన్|
10 multos enim sanabat ita ut irruerent in eum ut illum tangerent quotquot habebant plagas.
యతోఽనేకమనుష్యాణామారోగ్యకరణాద్ వ్యాధిగ్రస్తాః సర్వ్వే తం స్ప్రష్టుం పరస్పరం బలేన యత్నవన్తః|
11 Et spiritus immundi, cum illum videbant, procidebant ei: et clamabant dicentes:
అపరఞ్చ అపవిత్రభూతాస్తం దృష్ట్వా తచ్చరణయోః పతిత్వా ప్రోచైః ప్రోచుః, త్వమీశ్వరస్య పుత్రః|
12 Tu es Filius Dei. Et vehementer comminabatur eis ne manifestarent illum.
కిన్తు స తాన్ దృఢమ్ ఆజ్ఞాప్య స్వం పరిచాయితుం నిషిద్ధవాన్|
13 Et ascendens in montem vocavit ad se quos voluit ipse: et venerunt ad eum.
అనన్తరం స పర్వ్వతమారుహ్య యం యం ప్రతిచ్ఛా తం తమాహూతవాన్ తతస్తే తత్సమీపమాగతాః|
14 Et fecit ut essent duodecim cum illo: et ut mitteret eos praedicare.
తదా స ద్వాదశజనాన్ స్వేన సహ స్థాతుం సుసంవాదప్రచారాయ ప్రేరితా భవితుం
15 Et dedit illis potestatem curandi infirmitates, et eiiciendi daemonia.
సర్వ్వప్రకారవ్యాధీనాం శమనకరణాయ ప్రభావం ప్రాప్తుం భూతాన్ త్యాజయితుఞ్చ నియుక్తవాన్|
16 Et imposuit Simoni nomen Petrus:
తేషాం నామానీమాని, శిమోన్ సివదిపుత్రో
17 et Iacobum Zebedaei, et Ioannem fratrem Iacobi, et imposuit eis nomina Boanerges, quod est, Filii tonitrui:
యాకూబ్ తస్య భ్రాతా యోహన్ చ ఆన్ద్రియః ఫిలిపో బర్థలమయః,
18 et Andraeam, et Philippum, et Bartholomaeum, et Matthaeum, et Thomam, et Iacobum Alphaei, et Thaddaeum, et Simonem Cananaeum,
మథీ థోమా చ ఆల్ఫీయపుత్రో యాకూబ్ థద్దీయః కినానీయః శిమోన్ యస్తం పరహస్తేష్వర్పయిష్యతి స ఈష్కరియోతీయయిహూదాశ్చ|
19 et Iudam Iscariotem, qui et tradidit illum.
స శిమోనే పితర ఇత్యుపనామ దదౌ యాకూబ్యోహన్భ్యాం చ బినేరిగిశ్ అర్థతో మేఘనాదపుత్రావిత్యుపనామ దదౌ|
20 Et veniunt ad domum: et convenit iterum turba, ita ut non possent neque panem manducare.
అనన్తరం తే నివేశనం గతాః, కిన్తు తత్రాపి పునర్మహాన్ జనసమాగమో ఽభవత్ తస్మాత్తే భోక్తుమప్యవకాశం న ప్రాప్తాః|
21 Et cum audissent sui, exierunt tenere eum: dicebant enim: Quoniam in furorem versus est.
తతస్తస్య సుహృల్లోకా ఇమాం వార్త్తాం ప్రాప్య స హతజ్ఞానోభూద్ ఇతి కథాం కథయిత్వా తం ధృత్వానేతుం గతాః|
22 Et Scribae, qui ab Ierosolymis descenderant, dicebant: Quoniam Beelzebub habet, et quia in principe daemoniorum eiicit daemonia.
అపరఞ్చ యిరూశాలమ ఆగతా యే యేఽధ్యాపకాస్తే జగదురయం పురుషో భూతపత్యాబిష్టస్తేన భూతపతినా భూతాన్ త్యాజయతి|
23 Et convocatis eis in parabolis dicebat illis: Quomodo potest satanas satanam eiicere?
తతస్తానాహూయ యీశు ర్దృష్టాన్తైః కథాం కథితవాన్ శైతాన్ కథం శైతానం త్యాజయితుం శక్నోతి?
24 Et si regnum in se dividatur, non potest regnum illud stare.
కిఞ్చన రాజ్యం యది స్వవిరోధేన పృథగ్ భవతి తర్హి తద్ రాజ్యం స్థిరం స్థాతుం న శక్నోతి|
25 Et si domus super semetipsam dispertiatur, non potest domus illa stare.
తథా కస్యాపి పరివారో యది పరస్పరం విరోధీ భవతి తర్హి సోపి పరివారః స్థిరం స్థాతుం న శక్నోతి|
26 Et si satanas consurrexerit in semetipsum, dispertitus est, et non poterit stare, sed finem habet.
తద్వత్ శైతాన్ యది స్వవిపక్షతయా ఉత్తిష్ఠన్ భిన్నో భవతి తర్హి సోపి స్థిరం స్థాతుం న శక్నోతి కిన్తూచ్ఛిన్నో భవతి|
27 Nemo potest vasa fortis ingressus in domum diripere, nisi prius fortem alliget, et tunc domum eius diripiet.
అపరఞ్చ ప్రబలం జనం ప్రథమం న బద్ధా కోపి తస్య గృహం ప్రవిశ్య ద్రవ్యాణి లుణ్ఠయితుం న శక్నోతి, తం బద్వ్వైవ తస్య గృహస్య ద్రవ్యాణి లుణ్ఠయితుం శక్నోతి|
28 Amen dico vobis, quoniam omnia dimittentur filiis hominum peccata, et blasphemiae, quibus blasphemaverint:
అతోహేతో ర్యుష్మభ్యమహం సత్యం కథయామి మనుష్యాణాం సన్తానా యాని యాని పాపానీశ్వరనిన్దాఞ్చ కుర్వ్వన్తి తేషాం తత్సర్వ్వేషామపరాధానాం క్షమా భవితుం శక్నోతి,
30 Quoniam dicebant: Spiritum immundum habet.
తస్యాపవిత్రభూతోఽస్తి తేషామేతత్కథాహేతోః స ఇత్థం కథితవాన్|
31 Et veniunt mater eius et fratres: et foris stantes miserunt ad eum vocantes eum,
అథ తస్య మాతా భ్రాతృగణశ్చాగత్య బహిస్తిష్ఠనతో లోకాన్ ప్రేష్య తమాహూతవన్తః|
32 et sedebat circa eum turba: et dicunt ei: Ecce mater tua, et fratres tui foris quaerunt te.
తతస్తత్సన్నిధౌ సముపవిష్టా లోకాస్తం బభాషిరే పశ్య బహిస్తవ మాతా భ్రాతరశ్చ త్వామ్ అన్విచ్ఛన్తి|
33 Et respondens eis, ait: Quae est mater mea, et fratres mei?
తదా స తాన్ ప్రత్యువాచ మమ మాతా కా భ్రాతరో వా కే? తతః పరం స స్వమీపోపవిష్టాన్ శిష్యాన్ ప్రతి అవలోకనం కృత్వా కథయామాస
34 Et circumspiciens eos, qui in circuitu eius sedebant, ait: Ecce mater mea, et fratres mei.
పశ్యతైతే మమ మాతా భ్రాతరశ్చ|
35 Qui enim fecerit voluntatem Dei, hic frater meus, et soror mea, et mater est.
యః కశ్చిద్ ఈశ్వరస్యేష్టాం క్రియాం కరోతి స ఏవ మమ భ్రాతా భగినీ మాతా చ|
