< Marcum 3 >

1 Et introivit iterum in synagogam: et erat ibi homo habens manum aridam.
Yeshua Judah ho Pathen houna in'a achekit leh, hichea chun mi khutlang ngoi khat agamui.
2 Et observabant eum, si sabbatis curaret, ut accusarent illum.
Hichu cholngah ni ahijeh'in amel maten, ahehset theina diu achanglhi jing uvin ahi. Khutlang ngoipa chu cholngahnia adamsah-a ahileh, themmo chan ding tohgon aneiyu ahi.
3 Et ait homini habenti manum aridam: Surge in medium.
Yeshuan khutlang ngoipa jah-a, “Hung in lang mipi masanga hung dingdoh-in,” atitai.
4 Et dicit eis: Licet sabbatis benefacere, an male? animam salvam facere, an perdere? At illi tacebant.
Chuin Ama doudal le nelkal-ho lang ngan akiheiyin ajah-uva, “Cholngahnia thilpha bol ding danthun aphal em, ole ase bolna ding nikho ham? Hiche nikho hi hinna huhdoh nikho ham, suhmang nikho joh ham?” tia adoh leh, amahon adonbut tapouve.
5 Et circumspiciens eos cum ira, contristatus super caecitate cordis eorum, dicit homini: Extende manum tuam. Et extendit, et restituta est manus illi.
Hichun Aman lunghangtah in amaho chu avekim velin, alungtah jeh'u chun phamo asalheh in ahi. Hichun khutlang ngoipa jah a, nakhut lhang in, atin chuin alhang in ahileh, akhut chu adamtan ahi.
6 Exeuntes autem Pharisaei, statim cum Herodianis consilium faciebant adversus eum quomodo eum perderent.
Chuin Pharisee ho chu apotdoh-un Ama suhmang theina ding angaito uvin, Herod solchah ho toh akihou toh tauvin ahi.
7 Iesus autem cum discipulis suis secessit ad mare: et multa turba a Galilaea, et Iudaea secuta est eum,
Yeshua aseijuite toh dil lama chun ache uvin, mihon tamtah'in ajuiyun ahi. Amaho chu Galilee le Judah gam'a kon,
8 et ab Ierosolymis, et ab Idumaea, et trans Iordanem: et qui circa Tyrum, et Sidonem, multitudo magna, audientes, quae faciebat, venerunt ad eum.
Chule Jerusalem, Idumia, Solam Jordan luigala kon, Tyre le Sidon chunglam gam'a kon jong ahiuve. Athil bol kidang thuthanga kon in gamlatah tah'a kipan in ahung veuvin ahi.
9 Et dixit Iesus discipulis suis ut in navicula sibi deservirent propter turbam, ne comprimerent eum.
Yeshuan aseijuite asolin, mihonpin Ama lam ahin phutlou nadin kong gotsa-a akoi diuvin athuhil in ahi.
10 multos enim sanabat ita ut irruerent in eum ut illum tangerent quotquot habebant plagas.
Chuche nikho chun mi tamtah adamsah'in, hijeh chun adamlou ho chun Ama atohkhah theina ding un Ama lam chu ahin no tentun jeng un ahi.
11 Et spiritus immundi, cum illum videbant, procidebant ei: et clamabant dicentes:
Lhagaoboh vop ho vang chun Ama amu chan un, tolsenan akineiyun, a-ang sunga abohkhup un, “Nangma Pathen Chapa chu nahi!” tin asam jiuve.
12 Tu es Filius Dei. Et vehementer comminabatur eis ne manifestarent illum.
Ahin Aman lhagao phalou ho chu Ama koi ahi aphondoh louna diuvin agih in ahi.
13 Et ascendens in montem vocavit ad se quos voluit ipse: et venerunt ad eum.
Chujouvin Yeshua molchunga akaltouvin, alhonpi dinga angaichat chengse chu akouvin, amahon jong ajuiyun ahi.
14 Et fecit ut essent duodecim cum illo: et ut mitteret eos praedicare.
Chuin mi somleni alhengdoh'in, asolchah dingin apansahtan ahi. Amaho chu Ama kilhonpi ding le thuhillhang le asollea pang ding ahiuvin,
15 Et dedit illis potestatem curandi infirmitates, et eiiciendi daemonia.
Chuleh thilha ho nodoh theina thuneina jong apen ahi.
16 Et imposuit Simoni nomen Petrus:
Hiche somleni alhen ho chu: Simon (Aman Peter asahpa chu),
17 et Iacobum Zebedaei, et Ioannem fratrem Iacobi, et imposuit eis nomina Boanerges, quod est, Filii tonitrui:
James le John (Zebedee chapateni, Yeshuan, Boanerges (Van-ging chapate tina) tia amin aphohpehteni),
18 et Andraeam, et Philippum, et Bartholomaeum, et Matthaeum, et Thomam, et Iacobum Alphaei, et Thaddaeum, et Simonem Cananaeum,
Andrew, Philip, Bartholomew, Matthew, Thomas, James (Alphaeus chapa), Thaddaeus, Simon (mi kipum pehpa),
19 et Iudam Iscariotem, qui et tradidit illum.
Judas Iscariot (Ama johdohpa); hicheng hi ahiuve.
20 Et veniunt ad domum: et convenit iterum turba, ita ut non possent neque panem manducare.
Khatvei Yeshua in khat'a alut leh, mihonpi ahung kikhomkit tauve. Hijeh chun Ama le aseijuiten an nehphat tahbah jong aneithei tapouve.
21 Et cum audissent sui, exierunt tenere eum: dicebant enim: Quoniam in furorem versus est.
Hichu ainkoten ajah phat uvin apuidoh dingin ahungui. “Ama hi angol a hita hi,” atitauve.
22 Et Scribae, qui ab Ierosolymis descenderant, dicebant: Quoniam Beelzebub habet, et quia in principe daemoniorum eiicit daemonia.
Jerusalem a kon'a hung danthu sunho ma jong chun, “Amahi thilhate lengpa, Satan in avop ahi. Ama a kon'a chu thilhate nodoh theina tha anei ahi,” atiuvin ahi.
23 Et convocatis eis in parabolis dicebat illis: Quomodo potest satanas satanam eiicere?
Chuin Yeshuan amaho chu akouvin, ahilchet na ding in, Satan in Satan iti anodoh thei ding ham?
24 Et si regnum in se dividatur, non potest regnum illud stare.
“Lenggam khat amite kikhentel'a kidouto chu mahthah-a lhutei ding ahi.
25 Et si domus super semetipsam dispertiatur, non potest domus illa stare.
Hibang chun insung kikhentel chu chehchaova dingdoh theilou ding ahi.
26 Et si satanas consurrexerit in semetipsum, dispertitus est, et non poterit stare, sed finem habet.
Satan jong kisepkhen henlang ama le ama kidou taleh iti dingdet thei ding ham? Dingdoh joulouhel ding ahi.
27 Nemo potest vasa fortis ingressus in domum diripere, nisi prius fortem alliget, et tunc domum eius diripiet.
Seichenbe inge. Satan tobanga hat mi khat in'a chu koiham thanei tah'a galut'a chule aneiho gachom ding chu? Ama sanga hatjoa bou chun ama chu akantuma chutengle bou athil achomthei ding ahi.
28 Amen dico vobis, quoniam omnia dimittentur filiis hominum peccata, et blasphemiae, quibus blasphemaverint:
Chule tahbeh'a kaseipeh nahiuve, itobang chonsetna le kitaitomna hijongle kingaidam thei ding ahi.
29 qui autem blasphemaverit in Spiritum sanctum, non habebit remissionem in aeternum, sed reus erit aeterni delicti. (aiōn g165, aiōnios g166)
Amavang koihileh Lhagao Theng taitom vang chu imatih chan'a ngaidam changlou ding, hichu tonsot geiya ngaidam changlou ding chonsetna ahi,” ati. (aiōn g165, aiōnios g166)
30 Quoniam dicebant: Spiritum immundum habet.
Hicheho aseinajeh pentah chu amahon Ama chu, “Lhagao phalouvin avop ahi,” ati jeh-u ahi.
31 Et veniunt mater eius et fratres: et foris stantes miserunt ad eum vocantes eum,
Chuin anu le asopite ahungun inpoah ading un, Ama ahungdoh-a ki houlimpi ding in thu athot'un ahi.
32 et sedebat circa eum turba: et dicunt ei: Ecce mater tua, et fratres tui foris quaerunt te.
Hipet chun mihonpi Yeshua kimvelin atou chahkheh-in, thupopa chun ajah-a, “Nanu le nasopite polamah aumun, nahin hol uve,” ahung tin ahi.
33 Et respondens eis, ait: Quae est mater mea, et fratres mei?
Yeshuan adonbut in, “Koiham kanu? Koiham kasopiteho?” ati.
34 Et circumspiciens eos, qui in circuitu eius sedebant, ait: Ecce mater mea, et fratres mei.
Chuin akimvela touho chu avegol in, “Ven, amaho hi kanu le kasopi ho ahiuve,”
35 Qui enim fecerit voluntatem Dei, hic frater meus, et soror mea, et mater est.
Koihileh Pathen lunglama chon hochu kasopipa, kasopinu chule kanu ahi, ati.

< Marcum 3 >