< Marcum 15 >
1 Et confestim, mane consilium facientes summi sacerdotes cum senioribus, et Scribis, et universo concilio, vincientes Iesum, duxerunt, et tradiderunt Pilato.
Jînga inmânin innottakin, ochaisingei ha upangei le Balam minchupungei, le Roijêkpungei murdi leh an intônga male mintuonangei an sina. Jisua ha zingjirûi leh an khita an tuong paia, male Pilat kuta an bânga.
2 Et interrogavit eum Pilatus: Tu es rex Iudaeorum? At ille respondens, ait illi: Tu dicis.
Pilat'n chong a rekela, a kôm, “Judangei rêngpa ni ni mo?” a tia. Jisua'n, “Nangman ke mi ni ti duo” tiin a thuona.
3 Et accusabant eum summi sacerdotes in multis.
Ochaisingei han abi tamtakin Jisua an nônna,
4 Pilatus autem rursum interrogavit eum, dicens: Non respondes quidquam? vide in quantis te accusant.
masikin Pilat'n Jisua kôm chong a rekel nôka, “Nangman nu thuonloi rang mo? nang an nônnangei nâm hih rangâi roh!” a tia.
5 Iesus autem amplius nihil respondit, ita ut miraretur Pilatus.
Avêlin Jisua'n chongbâi khat luo ti rang nuom maka, male Pilat'n a kamâm sabak zoia.
6 Per diem autem festum solebat dimittere illis unum ex vinctis, quemcumque petissent.
Pilat'n chu Kalkân Kût zora zeta mi intâng ina aom inkhat mingeiin an ngên tak ha a mojôk pe ngei ngâi a baisi ani.
7 Erat autem qui dicebatur Barrabas, qui cum seditiosis erat vinctus, qui in seditione fecerat homicidium.
Ma zora han mi inkhat a riming Barabbas hah, mi ânhelngei pâla mi, le loko injêlna kâra mi that sika intâng ina a oma.
8 Et cum ascendisset turba, coepit rogare, sicut semper faciebat illis.
Lokongei an intûpa male anni ranga a lei tho pe ngei ngâi anghan tho rangin an ngên lâihan,
9 Pilatus autem respondit eis, et dixit: Vultis dimittam vobis regem Iudaeorum?
Pilat'n an kôm, “Judangei rêngpa hih nangni mojôk pe inlang nin jôt mo?” tiin a rekel ngeia.
10 Sciebat enim quod per invidiam tradidissent eum summi sacerdotes.
Ochaisingei han an narsa sika Jisua hah a kut chunga an hong bâng ani ti a riet minthâra.
11 Pontifices autem concitaverunt turbam, ut magis Barabbam dimitteret eis.
Aninâkachu Ochaisingei han mipuingei hah Barabbas a mojôk pe ngei ranga ngên rangin an misiet ngeia.
12 Pilatus autem iterum respondens, ait illis: Quid ergo vultis faciam regi Iudaeorum?
Hanchu Pilat'n an kôm, “Aninte, Judangei rêngpa nin tipu hih imo ko lo rang ani zoi?” tiin a rekel ngei nôka.
13 At illi iterum clamaverunt: Crucifige eum.
Anni han, “Khrosa jêmdel roh!” tiin an iniek nôka.
14 Pilatus vero dicebat illis: Quid enim mali fecit? At illi magis clamabant: Crucifige eum.
Hannirese Pilat'n an kôm, “Imo a tho minchâi?” tiin a rekel ngei nôka. Anni ngei han, “Khrosa jêmdel roh!” tiin ânring uolin an inieka.
15 Pilatus autem volens populo satisfacere, dimisit illis Barabbam, et tradidit Iesum flagellis caesum, ut crucifigeretur.
Pilat'n lokongei râiminsân a nuoma, masikin Barabbas hah a mojôk pe ngeia. Hanchu Jisua hah a vîka male Khrosa jêmdel rangin an kuta a bâng zoia.
16 Milites autem duxerunt eum in atrium praetorii, et convocant totam cohortem,
Râlmingei han Jisua hah râiôt inmâi khalâidunga an tuong lûta, an champui ngei murdi an koi mintûpa.
17 et induunt eum purpura, et imponunt ei plectentes spineam coronam.
Jisua hah puon senduk an minsila, riling amachangngei hah tapor an phana, male a lua an minkhuma.
18 Et coeperunt salutare eum: Ave rex Iudaeorum.
Hanchu ama chibai an pêka: “Judangei Rêngpa, ringsôt roh!” an tia.
19 Et percutiebant caput eius arundine: et conspuebant eum, et ponentes genua, adorabant eum.
A lua tôkmol leh an jêma, an michila, khûkinbilin chibai an mûka.
20 Et postquam illuserunt ei, exuerunt illum purpura, et induerunt eum vestimentis suis: et educunt illum ut crucifigerent eum.
Munuiinjanân an sin suole chu puon senduk hah an lîka, male a puonngei nanâk hah an minsil nôka. Hanchu khrosa jêmdel rangin an tuong zoi.
21 Et angariaverunt praetereuntem quempiam, Simonem Cyrenaeum venientem de villa, patrem Alexandri, et Rufi, ut tolleret crucem eius.
Hanchu lampuia mi inkhat ram renga khopuilien hongpan a riming Simon an intôngpuia, male râlmingeiin Jisua khros ruput rangin an dânderita. (Simon hah Cyrene Kurini mi, Alexander le Rufus ngei an pa ani.)
22 Et perducunt illum in Golgotha locum: quod est interpretatum Calvariae locus.
Jisua hah Golgotha an ti muna han an tuonga maha aomtie chu “Luru Mun” tina ani.
23 Et dabant ei bibere myrrhatum vinum: et non accepit.
Ha muna han a pang ânhipna rangin uain murra loi leh ânpol pêk rangin an pûta, aninâkachu Jisua'n nêk jôt mâka.
24 Et crucifigentes eum, diviserunt vestimenta eius, mittentes sortem super eis, quis quid tolleret.
Hanchu khrosa an jêmdela, male a puonsilngei hah an insema, kho ahâr ha mo an chang rang chit rietna rangin taruo an sânna.
25 Erat autem hora tertia: et crucifixerunt eum.
Jisua an jêmdel zora hah jîng dâr kuo inringa ani.
26 Et erat titulus causae eius inscriptus: REX IUDAeORUM.
Ama doia an nônna minrietna chong hah “Judangei Rêngpa” tiin a lu chunga an târra.
27 Et cum eo crucifigunt duos latrones: unum a dextris, et alium a sinistris eius.
Jisua leh munkhatin mi inru inik a changtieng inkhat, male a voitieng inkhat an jêmdel sa.
28 Et impleta est scriptura, quae dicit: Et cum iniquis reputatus est.
Ma angdên han, Pathien lekhabu'n, “Ama khom mi puoloingei lâia telsân aom zoi” ati hah ahong tung zoi ani.
29 Et praetereuntes blasphemabant eum, moventes capita sua, et dicentes: Vah qui destruis templum Dei, et in tribus diebus reaedificas:
Hataka mingei ânloi murdi'n an lu an thuka Jisua an êroa, “Ohoi! Biekin set na ta, sûnthumin ni minding nôk rang na!
30 salvum fac temetipsum descendens de cruce.
Atûn khros renga juong chum inla, nethenin insan mojôk roh ba!” an tia.
31 Similiter et summi sacerdotes illudentes, ad alterutrum cum Scribis dicebant: Alios salvos fecit, seipsum non potest salvum facere.
Ha angdênin ochaisingei le Balam minchupungei khomin Jisua an phengsana, “Midangngei chu a mojôk thei ngâia, hannirese ama le ama chu insan mojôk thei mak!
32 Christus rex Israel descendat nunc de cruce, ut videamus, et credamus. Et qui cum eo crucifixi erant, convitiabantur ei.
Tho atûn chu Messiah, Israelngei rêngpa hih khros lêr renga a juong chum lei en rei u, male ama ei iem rang ani!” an tia. Ama leh an jêmdel sa mi inik ngei khomin Jisua an êro sa zoi.
33 Et facta hora sexta, tenebrae factae sunt per totam terram usque in horam nonam.
Sûnchima konta inthum sûng chu rammuol ajîng khapa.
34 Et hora nona exclamavit Iesus voce magna, dicens: Eloi, eloi, lammasabacthani? quod est interpretatum: Deus meus, Deus meus, ut quid dereliquisti me?
Chonûk dâr inthum inring han chu Jisua rôl inringtakin ân-ieka, “Eloi, Eloi, lama sabakthani?” a tia, maha, “Ka Pathien, ka Pathien, Ithomo mi ni mâksana?” tina ani.
35 Et quidam de circumstantibus audientes, dicebant: Ecce Eliam vocat.
Ha muna omngei senkhatin a he an rieta, male “Rangâi ta u, Elijah a koi ke!” an tia.
36 Currens autem unus, et implens spongiam aceto, circumponensque calamo, potum dabat ei, dicens: Sinite, videamus si veniat Elias ad deponendum eum.
An lâia mi inkhat a tânna, patjôn, uain thûra a michiejûta, tôkmol monga a târra. Hanchu Jisua ner a hong min tônna, male “La ôt rei u! Khros renga ama musum rangin Elijah mo a juong pe lei en rei u!” a tia.
37 Iesus autem emissa voce magna expiravit.
Jisua'n rôl inringtakin ân-ieka, a rangachat zoi.
38 Et velum templi scissum est in duo, a summo usque deorsum.
Hanchu, Biekina puondal dûnga om hah inikin achung renga among dênin akêr phata.
39 Videns autem Centurio, qui ex adverso stabat, quia sic clamans expirasset, ait: Vere hic homo Filius Dei erat.
Râlmi ulien khros motona ândingpu hah Jisua a rangachat tie hah a mua “Hi mi hih Pathien Nâipasal ani khet!” a tia.
40 Erant autem et mulieres de longe aspicientes: inter quas erat Maria Magdalene, et Maria Iacobi minoris, et Ioseph mater, et Salome:
Ha muna, nupang senkhat ngei khom alazanna renga thîrin an oma; ma ngei hah Mary Magdalene, Mary Jacob nâipang le Joseph ngei an nû, le Salome ngei an ni.
41 et cum esset in Galilaea, sequebantur eum, et ministrabant ei, et aliae multae, quae simul cum eo ascenderant Ierosolymam.
Ma ngei hah Jisua Galilee rama a om lâihan an jûi ngâia, male an san ngâi ani. Nupang tamtak Jerusalema ama leh a se ngei khom hah an om sa.
42 Et cum iam sero esset factum (quia erat parasceve, quod est ante sabbatum)
Kholoi ahongnin chu Arimathea mi Joseph a hongtunga. Ama hah Roijêkpungei lâia jâ omtak ania, Pathien Rêngram juong tung rang lei ngâkpu ani. Maha Incherêlni (maha, Sabbathni motona sûn hah ani), masikin Joseph'n hâitakin Pilat kôm a va sea Jisua ruok ha ava zonga.
43 venit Ioseph ab Arimathia nobilis decurio, qui et ipse erat expectans regnum Dei, et audacter introivit ad Pilatum, et petiit corpus Iesu.
44 Pilatus autem mirabatur si iam obiisset. Et accersito centurione, interrogavit eum si iam mortuus esset.
Pilat'n Jisua chu a thi zoi tiin a riet lehan a kamâm tataka, râlmi ulien inkhat a koia, Jisua thina asôt zoi mo? tiin a rekela.
45 Et cum cognovisset a centurione, donavit corpus Ioseph.
Râlmi ulien bâi renga chong ânthârin a riet suole chu a ruok hah Joseph chôi rangin a phal pe zoia.
46 Ioseph autem mercatus sindonem, et deponens eum involvit in sindone, et posuit eum in monumento, quod erat excisum de petra, et advolvit lapidem ad ostium monumenti.
Joseph'n rosompuon a rochôka, ruok hah a musuma, rosompuon lehan a tuoma, lungpuia hel thânkhura han a min jâla. Hanchu thân kotbâi hah lung lienpa muluoiin a hîpa.
47 Maria autem Magdalene, et Maria Ioseph aspiciebant ubi poneretur.
Mary Magdalene le Joseph nû Mary han Jisua ruok an min jâlna hah an ena, an mu chien zoi ani.