< Lucam 1 >

1 Quoniam quidem multi conati sunt ordinare narrationem, quae in nobis completae sunt, rerum:
Poštuime Teofile, ramov tuće zbog godova kaj but džene line te ramon okola događajurja save o Del obećisarda majsigo prekal e prorokurja, a save dogodisajle maškar amende.
2 sicut tradiderunt nobis, qui ab initio ipsi viderunt, et ministri fuerunt sermonis:
Von godova ramosardine prema okova so majanglal phendine e očevicurja thaj sluge e Alavešće.
3 visum est et mihi, assecuto omnia a principio diligenter, ex ordine tibi scribere, optime Theophile,
Zato vi me odlučisardem Teofile, te ramov tuće sa po redo, pošto pomno sa katar o početko istražisardem,
4 ut cognoscas eorum verborum, de quibus eruditus es, veritatem.
gajda aveja sigurno kaj si okova sikavipe savo primisardan pouzdano.
5 Fuit in diebus Herodis, regis Iudaeae, sacerdos quidam nomine Zacharias de vice Abia, et uxor illius de filiabus Aaron, et nomen eius Elisabeth.
Ande vrjama kana vladilas o Judejsko caro o Irod, sas varesavo rašaj savo akhardolas Zaharije andar e Avijasko rašajesko redo. A lešći romnji sas isto andar e Aronosko pleme. Lako alav sas Jelisaveta.
6 Erant autem iusti ambo ante Deum, incedentes in omnibus mandatis, et iustificationibus Domini sine querela,
A liduj sas pravedne anglo Del, thaj trajinas sa po zakono thaj pe okova so sas odredime anglo Gospod, bi manako.
7 et non erat illis filius eo quod esset Elisabeth sterilis, et ambo processissent in diebus suis.
A nas len čhavra, kaj e Jelisaveta našti ačhelas khamni, a liduj već phurile.
8 Factum est autem, cum sacerdotio fungeretur Zacharias in ordine vicis suae ante Deum,
Jek đes kana o Zaharija služilas e Devlešće ando Hramo kaj po dužnost avilo o redo kana lešći grupa rašaja trubunas te služin,
9 secundum consuetudinem sacerdotii, sorte exiit ut incensum poneret, ingressus in templum Domini:
prema e rašajengo običaj odabirisardine les gajda kaj čhudine e kocka te del ando Svetište e Gospodesko te kadil.
10 et omnis multitudo populi erat orans foris hora incensi.
Pale vrjama kana kadilas pe ando Hramo, sa o them sas avri thaj molinas pe.
11 Apparuit autem illi Angelus Domini, stans a dextris altaris incensi.
A e Zaharijašće sikadilo o anđelo e Gospodesko savo ačhelas pe desno rig e žrtvenikosko katar savo kadilas pe.
12 Et Zacharias turbatus est videns, et timor irruit super eum.
Kana dikhla les o Zaharije, zurale darajlo.
13 Ait autem ad illum Angelus: Ne timeas Zacharia, quoniam exaudita est deprecatio tua: uxor tua Elisabeth pariet tibi filium, et vocabis nomen eius Ioannem:
A o anđelo phendas lešće: “Na dara, Zaharija! Kaj si ašundi ćiri molitva: ćiri romnji e Jelisaveta bijanela tuće čhave thaj tu de les alav Jovan.
14 et erit gaudium tibi, et exultatio, et multi in nativitate eius gaudebunt:
Zbog leste aveja bahtalo thaj radosno thaj e buten raduila lesko bijandipe,
15 erit enim magnus coram Domino: vinum, et siceram non bibet, et Spiritu sancto replebitur adhuc ex utero matris suae:
kaj avela baro anglo Gospod. Či pijela mol niti pimo savo matarel. Pherdola e Sveto Duhosa još ando đi pire dejako.
16 et multos filiorum Israel convertet ad Dominum Deum ipsorum:
Vo boldela e but Izraelconen e Gospodešće lenđe Devlešće.
17 et ipse praecedet ante illum in spiritu, et virtute Eliae: ut convertat corda patrum in filios, et incredulos ad prudentiam iustorum, parare Domino plebem perfectam.
Džala anglo Gospod sago glasniko pherdo duho thaj sila, sago o proroko Ilija. Pomirila e daden lenđe čhavenca a e nepokorne umurja boldela gajda te prihvatin o razumnost okolengo save si pravedne. Pripremila e theme pale e vrjama kana o Gospod avela.”
18 Et dixit Zacharias ad Angelum: Unde hoc sciam? ego enim sum senex, et uxor mea processit in diebus suis.
A o Zaharija phendas e anđelošće: “Sar me džanava kaj godova avela čače? Kaj me sem purano thaj e romnji mungri dija ande pire purane brš.”
19 Et respondens Angelus dixit ei: Ego sum Gabriel, qui asto ante Deum: et missus sum loqui ad te, et haec tibi evangelizare.
A o anđelo phendas lešće: “Me sem o anđelo Gavrilo, savo ačhav anglo Del te služiv thaj bičhaldo sem te ćerav svato tusa thaj te javiv tuće akaja bahtali nevimata.
20 Et ecce eris tacens, et non poteris loqui usque in diem, quo haec fiant, pro eo quod non credidisti verbis meis, quae implebuntur in tempore suo.
A akana andar godova kaj či paćajan zanemija thaj našti ćereja svato dži ko đes dok či avel e vrjama pale godova thaj mungre alava či pherdon.”
21 Et erat plebs expectans Zachariam: et mirabantur quod tardaret ipse in templo.
A o them ažućarelas avri e Zaharija thaj začudisajle so gaći zadržisajlo ando svetište e Hramosko.
22 Egressus autem non poterat loqui ad illos, et cognoverunt quod visionem vidisset in templo. Et ipse erat innuens illis, et permansit mutus.
A kana napokon inljisto, našti ćerelas svato, nego e znakonenca probisarda te phenel lenđe so sas ando Hramo thaj von haćardine kaj sas les viđenje ando svetište e Hramosko.
23 Et factum est, ut impleti sunt dies officii eius abiit in domum suam:
Thaj kana završisajle e đesa lešće službaće ando Hramo o Zaharije đelotar ćhere.
24 post hos autem dies concepit Elisabeth uxor eius, et occultabat se mensibus quinque, dicens:
A posle godola đesa, lešći romnji e Jelisaveta ačhili khamni thaj pandž čhon či inkljelas avri andar piro ćher thaj motholas:
25 Quia sic fecit mihi Dominus in diebus, quibus respexit auferre opprobrium meum inter homines.
“O Gospod milostivo dikhla pe mande kaj fuljardas mandar o ladžavo anglo them.”
26 In mense autem sexto, missus est Angelus Gabriel a Deo in civitatem Galilaeae, cui nomen Nazareth,
Kana e Jelisaveta sas khamni šov čhon, o Del bičhaldas e anđele Gavrilo ando cikno galilejsko gav savo akhardolas Nazaret,
27 ad Virginem desponsatam viro, cui nomen erat Ioseph, de domo David, et nomen virginis Maria.
ke Marija savi sas još čhej thaj sas mangli palo manuš, savo akhardolas Josif, savo sas potomko e carosko Davidosko.
28 Et ingressus Angelus ad eam dixit: Ave gratia plena: Dominus tecum: Benedicta tu in mulieribus.
Kana o anđelo dijas late andre phendas laće: “Raduisar tut, kaj o Del si pherdo milosti prema tute! O Gospod si tusa.”
29 Quae cum audisset, turbata est in sermone eius, et cogitabat qualis esset ista salutatio.
Pe godola alava e Marija uznemirisajli thaj počnisarda te gndil so značil godova pozdrav.
30 Et ait Angelus ei: Ne timeas Maria, invenisti enim gratiam apud Deum.
A o anđelo phendas laće: “Na dara Marija! Kaj o Del iskažisardas tuće piri ljubav.”
31 ecce concipies in utero, et paries filium, et vocabis nomen eius IESUM.
Ake ačheja khamni thaj bijaneja čhave saves deja alav Isus.
32 hic erit magnus, et Filius Altissimi vocabitur, et dabit illi Dominus Deus sedem David patris eius:
Vo avela baro thaj akhardola Čhavo e Majbare Devlesko thaj o Gospod Del dela les autoriteto te vladil sago o caro David savo sas lesko prapapo.
33 et regnabit in domo Iacob in aeternum, et regni eius non erit finis. (aiōn g165)
Vo vladila e Jakovešće plemenova dži ko veko thaj lešće carstvošće či avela krajo. (aiōn g165)
34 Dixit autem Maria ad Angelum: Quomodo fiet istud, quoniam virum non cognosco?
A e Marija phendas e anđelošće: “Sar godova avela kana sem još čhej?”
35 Et respondens Angelus dixit ei: Spiritus sanctus superveniet in te, et virtus Altissimi obumbrabit tibi. Ideoque et quod nascetur ex te Sanctum, vocabitur Filius Dei.
A o anđelo phendas laće: “O Sveto Duho fuljela pe tute thaj e sila e Majbare Devlešći avela pe tute thaj zasenila tut. Zato vi okova savo bijandola avela sveto thaj akhardola o Čhavo e Devlesko.
36 Et ecce Elisabeth cognata tua, et ipsa concepit filium in senectute sua: et hic mensis sextus est illi, quae vocatur sterilis:
Ake vi ćiri bibi e Jelisaveta, ačhili khamni ande piri purani vrjama thaj avela lat čhavo. Okoja isto manušnji pale savi phenenas kaj našti avel lat čhavra, već si šov čhon khamni.
37 quia non erit impossibile apud Deum omne verbum.
Kaj, e Devlešće khanči naj nemoguće!”
38 Dixit autem Maria: Ecce ancilla Domini, fiat mihi secundum verbum tuum. Et discessit ab illa Angelus.
A e Marija phendas lešće: “Ake, sluškinja sem e Gospodešći, neka avel manđe pe ćire alava.” Thaj o anđelo đelotar latar.
39 Exurgens autem Maria in diebus illis abiit in montana cum festinatione, in civitatem Iuda:
Varesave đesa majposle e Marija siđardas ande gorsko krajo e Judejako.
40 Et intravit in domum Zachariae, et salutavit Elisabeth.
Kana aresli okote dija ande Zaharijasko ćher thaj pozdravisajli e Jelisavetava.
41 Et factum est, ut audivit salutationem Mariae Elisabeth, exultavit infans in utero eius: et repleta est Spiritu sancto Elisabeth:
Kana e Jelisaveta ašunda e Marijako pozdrav, o čhavro huklo ando lako đi, a e Jelisaveta pherdili e Sveto Duhosa.
42 et exclamavit voce magna, et dixit: Benedicta tu inter mulieres, et benedictus fructus ventris tui.
Pale godova e bahtatar čhuta muj e bare glasosa: “Majblagoslovime san tu, Marijo, katar sa e manušnja thaj blagoslovime o čhavro ande ćiro đi.
43 Et unde hoc mihi ut veniat mater Domini mei ad me?
Savi čast si man, te tu e dej mungre Gospodešći aves mande!
44 Ecce enim ut facta est vox salutationis tuae in auribus meis, exultavit in gaudio infans in utero meo.
Kaj ake čim ćiro pozdrav avilo dži ke mungre kan, e bahtatar o čhavro huklas ande mungro đi.
45 et beata, quae credidisti, quoniam perficientur ea, quae dicta sunt tibi a Domino.
Blago tuće kaj paćajan kaj pherdola okova so phendas tuće o Gospod!”
46 Et ait Maria: Magnificat anima mea Dominum:
E Marija askal phendas: “Barjarel e duša mungri e Gospode!
47 et exultavit spiritus meus in Deo salutari meo.
Thaj raduil pe o duho mungro e Devlešće mungre Spasitelješće.
48 Quia respexit humilitatem ancillae suae: ecce enim ex hoc beatam me dicent omnes generationes.
Kaj milostivo dikhla pe mande pe piri ponizno sluškinja, katar akana sa e manuša akharena man blagoslovime.
49 Quia fecit mihi magna qui potens est: et sanctum nomen eius.
Kaj o silno Del, savesko si alav sveto, ćerda manđe baro lačhipe.
50 Et misericordia eius a progenie in progenies timentibus eum.
Kaj o Del si milostivo; e milost lešći si katar e čang dži ke čang okolenđe save daran lestar.
51 Fecit potentiam in brachio suo: dispersit superbos mente cordis sui.
Pire moćno vastesa ćerel silne dela thaj odbacisardas pestar okolen save si barikane ande pire ile.
52 Deposuit potentes de sede, et exaltavit humiles.
Čhudas tele katar o prestolje e vladaren, a vazdas e poniznen.
53 Esurientes implevit bonis: et divites dimisit inanes.
E bokhalen čaljarda e lačhipeja, a e barvalen mukla čuče vastenca.
54 Suscepit Israel puerum suum, recordatus misericordiae suae.
Huklo ando pomoć pire slugenđe e Izraelconenđe thaj či bistardas te avel milostivo
55 Sicut locutus est ad patres nostros, Abraham, et semini eius in saecula. (aiōn g165)
sago kaj obećisarda amare prapaponenđe, e Avramešće thaj lešće potomkonenđe dži ko veko.” (aiōn g165)
56 Mansit autem Maria cum illa quasi mensibus tribus: et reversa est in domum suam.
A e Marija ačhili ke Jelisaveta varekaj katar trin čhon thaj askal bolda pe ćhere.
57 Elisabeth autem impletum est tempus pariendi, et peperit filium.
A e Jelisavetaće avili e vrjama te bijanel thaj bijanda čhaves.
58 Et audierunt vicini, et cognati eius quia magnificavit Dominus misericordiam suam cum illa, et congratulabantur ei.
Kana ašundine laće komšije thaj laći familija kaj o Gospod sas gajda lačho thaj milostivo prema late, raduisajle zajedno lasa.
59 Et factum est in die octavo, venerunt circumcidere puerum, et vocabant eum nomine patris sui Zachariam.
A kana e čhavres sas ohto đes o them ćida pes po obred te obrezin e čhavre. Thaj line te den les alav Zaharija, sago kaj bučhol lesko dad.
60 Et respondens mater eius, dixit: Nequaquam, sed vocabitur Ioannes.
Ali e Jelisaveta phendas: “Na! Lesko alava avela Jovan!”
61 Et dixerunt ad illam: Quia nemo est in cognatione tua, qui vocetur hoc nomine.
A von phendine laće: “Pa khonik ande ćiri familija či bučhol gajda.”
62 Innuebant autem patri eius, quem vellet vocari eum.
Zato e znakonenca phučline e čhavrešće dades sar vo kamel te del alav e čhavres.
63 Et postulans pugillarem scripsit, dicens: Ioannes est nomen eius. Et mirati sunt universi.
O Zaharija manglas e pločica pe savi šaj te ramol thaj ramosarda: “Jovan si lesko alav.” Thaj savora začudisajle.
64 Apertum est autem illico os eius, et lingua eius, et loquebatur benedicens Deum.
Thaj odma o Del putardas lesko muj thaj oslobodisardas lešći čhib thaj o Zaharija počnisarda te ćerel svato thaj te slavil e Devle.
65 Et factus est timor super omnes vicinos eorum: et super omnia montana Iudaeae divulgabantur omnia verba haec:
A e Devlešći dar lija sa lenđe komšijen po gorsko krajo e judejako thaj ćerelas pe svato pale akala događaja.
66 et posuerunt omnes, qui audierant in corde suo, dicentes: Quis, putas, puer iste erit? Etenim manus Domini erat cum illo.
Thaj savora save ašundine pale akala događaja, gndinas thaj phučenas pe ande peste: “So avela katar akava čhavro? Čače si o vas e Gospodesko pe leste.”
67 Et Zacharias pater eius repletus est Spiritu sancto: et prophetavit, dicens:
O Zaharije, o dad e čhavresko, pherdilo e Sveto Duhosa, thaj prorokuisardas alavenca:
68 Benedictus Dominus Deus Israel, quia visitavit, et fecit redemptionem plebis suae:
“Blagoslovime o Gospod o Del e Izraelosko kaj avilo thaj izbavisarda pire theme!
69 Et erexit cornu salutis nobis: in domo David pueri sui.
Vazdas amenđe silno spasitelje andar o potomstvo pire slugasko e Davidesko,
70 Sicut locutum est per os sanctorum, qui a saeculo sunt, prophetarum eius: (aiōn g165)
sago kaj dumut obećisarda po muj pire svete prorokonengo (aiōn g165)
71 Salutem ex inimicis nostris, et de manu omnium, qui oderunt nos:
kaj izbavila men katar amare dušmaja thaj andar e vas savorenđe save mrzin men.
72 Ad faciendam misericordiam cum patribus nostris: et memorari testamenti sui sancti.
Sas milostivo amare pradadenđe thaj ispunisardas piro sveto savezo,
73 Iusiurandum, quod iuravit ad Abraham patrem nostrum, daturum se nobis:
e solah savi dija e Avramešće amare pradadešće.
74 Ut sine timore, de manu inimicorum nostrorum liberati, serviamus illi.
Izbavisarda men andar amare dušmajenđe vas, te šaj služisaras lešće bi darako,
75 In sanctitate, et iustitia coram ipso, omnibus diebus nostris.
ando svetost thaj ande pravda angle leste dokle god sam džude.
76 Et tu puer, propheta Altissimi vocaberis: praeibis enim ante faciem Domini parare vias eius:
A tu, Jovane čhaveja mungreja, akhardoja proroko e Majbare Devlesko kaj džaja anglo Gospod te lačhares lesko drom.
77 Ad dandam scientiam salutis plebi eius: in remissionem peccatorum eorum:
Sikaveja e Devlešće theme sar te pindžaren o spasenje kroz o jartipe lenđe bezehendar.
78 Per viscera misericordiae Dei nostri: in quibus visitavit nos, oriens ex alto:
Zbog e bari milost amare Devlešći, osvanila amenđe andar e visine e nevi detharin
79 Illuminare his, qui in tenebris, et in umbra mortis sedent: ad dirigendos pedes nostros in viam pacis.
te anel svetlo okolenđe save trajin ando tunjariko thaj ande dar katar o smrto thaj te upravisares amare korakurja po drom e mirosko.”
80 Puer autem crescebat, et confortabatur spiritu: et erat in desertis usque in diem ostensionis suae ad Israel.
A o čhavro Jovano barjolas thaj zuravolas ando duho. Kana barjilo, trajilas ande pustinja sa dok či započnisardas e javno služba angle Izraelcurja.

< Lucam 1 >