Lucam 7
1 Cum autem implesset omnia verba sua in aures plebis, intravit Capharnaum.
Jitia Jisu sob kotha to koi dise aru manu khan ke hunai dise, Tai Capernaum town te jaise.
2 Centurionis autem cuiusdam servus male habens, erat moriturus: qui illi erat pretiosus.
Aru Rome laga ekjon henapoti laga noukar, junke tai bisi morom kore, tai bemar pora mori bole hoi thakise.
3 Et cum audisset de Iesu, misit ad eum seniores Iudaeorum, rogans eum ut veniret, et sanaret servum eius.
Aru jitia henapoti pora Jisu laga kotha hunise, tai Yehudi laga bura manu khan ke Jisu logote pathaise, Jisu pora jai kene tai laga noukar ke changai kori bole.
4 At illi cum venissent ad Iesum, rogabant eum solicite, dicentes ei: Quia dignus est ut hoc illi praestes.
Aru jitia taikhan Jisu usorte ahise, taikhan Jisu ke eneka anurodh korise, “Tai ekjon bhal manu ase aru apuni eneka koridile bhal ase,
5 diligit enim gentem nostram: et synagogam ipse aedificavit nobis.
kelemane tai moi khan laga desh ke morom kore, aru tai moi khan nimite synagogue bhi bonai dise.”
6 Iesus autem ibat cum illis. Et cum iam non longe esset a domo, misit ad eum Centurio amicos, dicens: Domine noli vexari: Non enim sum dignus ut sub tectum meum intres.
Etu pora Jisu taikhan logote jaise. Kintu Tai jitia ghor te punchibole usor hoise, etu henapoti pora manu ke pathaise, aru Taike koise, “Probhu, Apuni dukh nauthabi, kelemane Moi laga ghor bhitor te Apuni ahibole moi layak nohoi.
7 propter quod et meipsum non sum dignum arbitratus ut venirem ad te: sed dic verbo, et sanabitur puer meus.
Etu nimite moi nijor bhi Apuni laga usorte ahibole layak nohoi, kintu Apuni ekta kotha koi dibi aru moi laga noukar changai pai jabo.
8 nam et ego homo sum sub potestate constitutus, habens sub me milites: et dico huic vade, et vadit: et alio veni, et venit: et servo meo, fac hoc, et facit.
Moi nijor bhi ekta hukum chola manu ase, moi nichete sipahi khan ase. Moi ekjon ke kobo ‘Jabi’ aru tai jai; aru dusra ke kobo, ‘Ahibi’ aru tai ahe; aru moi laga noukar ke, ‘etu koribi,’ aru tai kore.”
9 Quo audito Iesus miratus est: et conversus sequentibus se turbis, dixit: Amen dico vobis, nec in Israel tantam fidem inveni.
Aru jitia Jisu etu kotha hunise, Tai bisi asurit hoise aru jun manu khan tai laga piche kori thakise, taikhan ke saikene koise, “Moi tumikhan ke koi ase, Israel te Moi eneka biswas thaka manu dikha nai.”
10 Et reversi, qui missi fuerant domum, invenerunt servum, qui languerat, sanum.
Aru jitia etu manu khan ke ghor te pathai dise, taikhan noukar to bhal hoi kene thaka dikhise.
11 Et factum est: deinceps ibat Iesus in civitatem, quae vocatur Naim: et ibant cum eo discipuli eius, et turba copiosa.
Aru dusra dinte eneka hoise jitia Jisu Nain sheher te jaise, aru Tai laga chela aru dangor manu laga bhir bhi tai logote jai thakise.
12 Cum autem appropinquaret portae civitatis, ecce defunctus efferebatur filius unicus matris suae: et haec vidua erat: et turba civitatis multa cum illa.
Aru jitia tai sheher laga dorjate ponchise, ekjon mora manu ke uthai loijai thaka Tai dikhise. Mora manu to tai laga bidhowa ama laga ekjon he thaka bacha asele-, aru sheher laga manu khan tai logote thakise.
13 Quam cum vidisset Dominus, misericordia motus super eam, dixit illi: Noli flere.
Jitia Probhu taike dikhise, Tai etu ama ke bisi morom lagise aru taike koise, “Nakandibi.”
14 Et accessit, et tetigit loculum. (Hi autem, qui portabant, steterunt) Et ait: Adolescens, tibi dico, surge.
Titia Jisu uthikena mora manu bukhi thaka chatai te chuise, aru mora manu ke bukhi thaka khan bhi ta te sidha khara hoi jaise. Titia Jisu koise, “Jawan manu, Moi tumike koi ase, uthi bhi.”
15 Et resedit qui erat mortuus, et coepit loqui. Et dedit illum matri suae.
Aru titia mora manu to bohi kene kotha kobole shuru hoise, aru Jisu pora etu chokra ke tai laga ama logot di dise.
16 Accepit autem omnes timor: et magnificabant Deum, dicentes: Quia propheta magnus surrexit in nobis: et quia Deus visitavit plebem suam.
Aru etu dikhikene sob manu bhoi lagi jaise, aru Isor ke dhanyavad dibole shuru hoise, aru koise, “Ekjon dangor bhabobadi moi khan majote ahise” aru “Isor he manu uporte morom korise.”
17 Et exiit hic sermo in universam Iudaeam de eo, et in omnem circa regionem.
Aru Jisu laga etu khobor to Judea desh aru usorte thaka bosti, nogor sob te bhi khobor to punchise.
18 Et nunciaverunt Ioanni discipuli eius de omnibus his.
Aru John laga chela khan etu sob khobor to jai kene John ke koise. Titia John pora tai laga diuta chela khan ke matise,
19 Et convocavit duos de discipulis suis Ioannes, et misit ad Iesum, dicens: Tu es qui venturus es, an alium expectamus?
aru taikhan ke Probhu ke hudibole pathaise, “Ahibole thaka Masiha to apuni ase naki, na amikhan to aru dusra ekjon ke rukhibo?”
20 Cum autem venissent ad eum viri, dixerunt: Ioannes Baptista misit nos ad te dicens: Tu es, qui venturus es, an alium expectamus?
Aru jitia taikhan Jisu usorte ahise, manu khan koise, “Baptizma Diya John pora amikhan ke etu hudibole nimite pathaise, ‘Ahibole thaka Masiha to apuni ase naki, na amikhan to aru dusra ekjon ke rukhibo?’”
21 (in ipsa autem hora multos curavit a languoribus, et plagis, et spiritibus malis, et caecis multis donavit visum.)
Etu homoi te Tai bisi manu ke bemar pora changai korise, biya atma pora dhora manu aru suku andha manu khan ke bhi changai korise.
22 Et respondens, dixit illis: Euntes renunciate Ioanni quae audistis, et vidistis: Quia caeci vident, claudi ambulant, leprosi mundantur, surdi audiunt, mortui resurgunt, pauperes evangelizantur:
Titia Jisu pora taikhan ke koise, “Tumikhan yate pora ja pichete, John ke jai kene tumikhan ki dikhise aru hunise etu kobi. Andha manu khan dikhi pai ase, lengra khan bera bole pari ase, korhi bemar thaka khan sapha hoi ase aru kaan benga khan huni ase, mora manu jinda hoi ase, aru gorib manu khan susamachar laga kotha huni bole pai ase.
23 et beatus est quicumque non fuerit scandalizatus in me.
Dhonyo ase jun manu moi uporte biya napai.”
24 Et cum discessissent nuncii Ioannis, coepit de Ioanne dicere ad turbas: Quid existis in desertum videre? arundinem vento agitatam?
Aru jitia John laga khobor bukha manu khan jai jaise, Jisu pora manu khan ke John laga kotha kobole shuru hoise, “Tumikhan balu jagate ki sabole jaise? Ekta hawa pora hilai diya jongol ghas to?
25 Sed quid existis videre? hominem mollibus vestibus indutum? Ecce qui in veste pretiosa sunt et deliciis, in domibus regum sunt.
Kintu tumikhan bahar te ki sabole jaise? Ekjon manu norom aru daam kapra lagai kene thaka to? Sabi, jun manu daam kapra lagai ase, aru aram pora thaki ase taikhan sob raja laga ghorkhan te pabo.
26 Sed quid existis videre? prophetam? Utique dico vobis, et plusquam Prophetam:
Kintu tumikhan bahar te ki sabole nimite jaise? Ekjon bhabobadi? Hoi, moi tumikhan ke koise, tai to bhabobadi pora bhi dangor ase.
27 hic est, de quo scriptum est: Ecce mitto angelum meum ante faciem tuam, qui praeparabit viam tuam ante te.
Etu tai ase jun nimite etu Shastro te likha ase, ‘Sabi, Moi ekjon manu ke pathai ase, tumi laga chehera usorte te, Jun he rasta to taiyar koribo.’
28 Dico enim vobis: Maior inter natos mulierum propheta Ioanne Baptista nemo est. qui autem minor est in regno Dei, maior est illo.
Moi tumikhan ke koi ase, jun manu ama pora jonom loise, kun bhi John nisena dangor nai, kintu jun Isor laga rajyote sobse chutu ase, tai pora bhi dangor ase.”
29 Et omnis populus audiens et publicani, iustificaverunt Deum, baptizati baptismo Ioannis.
Aru jiman manu etu kotha hunise, poisa utha manu khan, aru John logote baptizma luwa khan sob Isor pora dharmik ase koi dise.
30 Pharisaei autem, et legis periti consilium Dei spreverunt in semetipsos, non baptizati ab eo.
Kintu Pharisee khan aru niyom jana Yehudi khan Isor laga itcha namani kene baptizma luwa nai.
31 Ait autem Dominus: Cui ergo similes dicam homines generationis huius? et cui similes sunt?
“Tinehoile, Moi, etiya laga jamana khan ke ki logote tulona koribo, taikhan ki nisena ase?
32 Similes sunt pueris sedentibus in foro, et loquentibus adinvicem, et dicentibus: Cantavimus vobis tibiis, et non saltastis: lamentavimus, et non plorastis.
Taikhan bajar te thaka bacha khan nisena ase, bohi kene ekjon-ekjon ke mati kene koi, ‘Ami tumikhan usorte shadi laga basuri bojaise, tumikhan nach kora nai; moi khan mon dukh laga gana korise, hoilebi tumikhan kandia nai.’
33 Venit enim Ioannes Baptista, neque manducans panem, neque bibens vinum, et dicitis: Daemonium habet.
Baptizma Diya John to ahikena bhaat aru angur ros bhi khanai, aru tumikhan koi ase, ‘Tai logote bhoot ase.’
34 Venit Filius hominis manducans, et bibens, et dicitis: Ecce homo devorator, et bibens vinum, amicus publicanorum, et peccatorum.
Kintu Manu laga Putro ahikena kha luwa korise, aru tumikhan koi, ‘Sabi, taike, ekjon khakuwa aru nisa-pani kora, poisa utha khan aru dusra paapi manu laga sathi!’
35 Et iustificata est sapientia ab omnibus filiis suis.
Gyaan pora sob bhal aru biya to jani loi.”
36 Rogabat autem illum quidam de Pharisaeis ut manducaret cum illo. Et ingressus domum Pharisaei discubuit.
Ekjon Pharisee pora Jisu ke tai logote khabole matise. Tai Pharisee laga ghor te punchise, aru Tai khabole bohise.
37 Et ecce mulier, quae erat in civitate peccatrix, ut cognovit quod Iesus accubuisset in domo Pharisaei, attulit alabastrum unguenti:
Etiya sabi, etu sheher te ekjon paapi mahila thakise. Jitia tai Jisu to Pharisee laga ghor te khabole bohi thaka dikhise, tai bhal gundh thaka bisi daam laga tel anise,
38 et stans retro secus pedes eius, lacrymis coepit rigare pedes eius, et capillis capitis sui tergebat, et osculabatur pedes eius, et unguento ungebat.
aru khara hoi kene Jisu laga theng usorte kandi kene tai laga suku pani pora Jisu laga theng bhi jai dise aru chuli pora mussi kene tai laga theng ke chumai dise, aru bhal gundh tel lagai dise.
39 Videns autem Pharisaeus, qui vocaverat eum, ait intra se dicens: Hic si esset propheta, sciret utique, quae, et qualis est mulier, quae tangit eum: quia peccatrix est.
Etu dikhikene, Jisu ke mata Pharisee tai nije ke koise, “Jodi etu manu hosa bhi bhabobadi ase koile, Tai janibo thakise etu jun taike choi ase, etu kineka mahila ase.”
40 Et respondens Iesus, dixit ad illum: Simon, habeo tibi aliquid dicere. At ille ait: Magister, dic.
Aru Jisu taike koise, “Simon, Moi tumike kiba kobole itcha ase.” Aru tai koise, “Koi dibi, Probhu!”
41 Duo debitores erant cuidam foeneratori: unus debebat denarios quingentos, et alius quinquaginta.
“Duita manu poisa dhar loise. Ekjon pansho denari aru dusra to pachas denari loi kene thakise.
42 Non habentibus illis unde redderent, donavit utrisque. Quis ergo eum plus diligit?
Aru jitia taikhan logote wapas dibole poisa thaka nai, malik pora duijon ke maph kori dise. Etu nimite kun manu pora taike bisi morom koribo?
43 Respondens Simon dixit: Aestimo quia is, cui plus donavit. At ille dixit ei: Recte iudicasti.
Simon koise, “Moi hisab te junke tai bisi dhar to maph korise.” Titia Tai taike koise, “Tumi thik bhabona korise.”
44 Et conversus ad mulierem, dixit Simoni: Vides hanc mulierem? Intravi domum tuam, aquam pedibus meis non dedisti: haec autem lacrymis rigavit pedes meos, et capillis suis tersit.
Aru titia Jisu etu mahila phale saikene Simon ke koise, “Tumi etu mahila ke dikhi ase. Moi tumi laga ghor te ahise. Tumi Moike theng dhula bole pani bhi diya nai, kintu tai laga suku pani pora moi laga theng bhi jai dise, aru tai laga chuli pora mussi dise.
45 Osculum mihi non dedisti: haec autem ex quo intravit, non cessavit osculari pedes meos.
Tumi Moike ekta chuma bhi diya nai, kintu Moi jitia pora yate ahise tai moi laga theng to chuma dibole chara nai.
46 Oleo caput meum non unxisti: haec autem unguento unxit pedes meos.
Tumi Moi laga matha te tel dhala nai, kintu tai Moi laga theng te bhal gundh thaka tel pora mussi se.
47 Propter quod dico tibi: Remittuntur ei peccata multa, quoniam dilexit multum. Cui autem minus dimittitur, minus diligit.
Etu nimite Moi tumike koi ase, tai laga paap bisi thakise, etu sob maph kori dise- kelemane tai bisi morom korise, kintu jun manu olop he maph kore, tai olop he morom kore.”
48 Dixit autem ad illam: Remittuntur tibi peccata tua.
Titia Jisu pora mahila ke koise, “Tumi laga paap sob khyama koridi ase.”
49 Et coeperunt qui simul accumbebant, dicere intra se: Quis est hic, qui etiam peccata dimittit?
Jun manu khan ta te bohi thakise taikhan majote kobole shuru hoise, “Etu kun ase, jun paap bhi maph kori bole pare?”
50 Dixit autem ad mulierem: Fides tua te salvam fecit: vade in pace.
Titia Jisu mahila ke koise, “Tumi laga biswas he tumike bachai loise. Shanti pora jabi.”
