Lamentationes 5
1 Recordare Domine quid acciderit nobis: intuere, et respice opprobrium nostrum.
Iyong alalahanin, Yahweh, kung ano ang nangyari sa amin. Masdan at tingnan ang aming kahihiyan.
2 Hereditas nostra versa est ad alienos: domus nostrae ad extraneos.
Ibinigay sa mga dayuhan ang aming mana; ang aming mga tahanan sa mga dayuhan.
3 Pupilli facti sumus absque patre, matres nostrae quasi viduae.
Naging mga ulila kami, sapagkat wala na kaming mga ama, at katulad ng mga balo ang aming mga ina.
4 Aquam nostram pecunia bibimus: ligna nostra pretio comparavimus.
Nagkakahalaga ng pilak ang tubig na aming iinumin, at ipinagbibili sa amin ang aming sariling kahoy.
5 Cervicibus nostris minabamur, lassis non dabatur requies.
Hinahabol kami ng aming mga kaaway; sila ay napakalapit na humihinga na sa aming mga leeg. Pagod na kami; wala ng kapahingahan para sa amin.
6 Aegypto dedimus manum, et Assyriis ut saturaremur pane.
Iniaabot namin ang aming mga kamay sa mga taga-Egipto at mga taga-Asiria upang mabusog sa pagkain.
7 Patres nostri peccaverunt, et non sunt: et nos iniquitates eorum portavimus.
Nagkasala ang aming mga ama; wala na sila, at pinasan namin ang kanilang mga kasalanan.
8 Servi dominati sunt nostri: non fuit qui redimeret de manu eorum.
Pinamunuan kami ng mga alipin, at wala ni isang makapagligtas sa amin sa kanilang mga kamay.
9 In animabus nostris afferebamus panem nobis, a facie gladii in deserto.
Inilagay namin sa panganib ang aming mga buhay upang kunin ang aming mga tinapay sa pagharap sa mga espada sa ilang.
10 Pellis nostra, quasi clibanus exusta est a facie tempestatum famis.
Tulad ng isang hurno ang aming mga balat, nasunog mula sa init ng pagkagutom.
11 Mulieres in Sion humiliaverunt, et virgines in civitatibus Iuda.
Pinagsamantalahan nila ang mga kababaihan sa Zion, ang mga birhen sa mga lungsod ng Juda.
12 Principes manu suspensi sunt: facies senum non erubuerunt.
Ibinitin nila ang mga prinsipe sa pamamagitan ng sarili nilang mga kamay, at hindi nila iginagalang ang mga nakatatanda.
13 Adolescentibus impudice abusi sunt: et pueri in ligno corruerunt.
Dinala nila ang mga masisiglang na kalalakihan sa gilingan, at ang mga susuray-suray na binata sa ilalim ng mga puno ng kahoy.
14 Senes defecerunt de portis: iuvenes de choro psallentium.
Tinanggal nila ang mga nakatatanda sa tarangkahan sa lungsod at ang masisiglang kalalakihan mula sa kanilang tugtugin.
15 Defecit gaudium cordis nostri: versus est in luctum chorus noster.
Tumigil ang kagalakan ng aming mga puso; napalitan ng pagluluksa ang aming pagsasayaw.
16 Cecidit corona capitis nostri: vae nobis, quia peccavimus.
Nahulog ang korona mula sa aming mga ulo! sa aba namin! Sapagkat nangagkasala kami.
17 Propterea moestum factum est cor nostrum, ideo contenebrati sunt oculi nostri.
Nagkasakit ang aming mga puso, at lumabo ang aming mga mata,
18 Propter montem Sion quia disperiit, vulpes ambulaverunt in eo.
dahil gumagala ang mga asong gubat sa Bundok ng Zion na iniwanan.
19 Tu autem Domine in aeternum permanebis, solium tuum in generatione et generationem.
Ngunit ikaw si Yahweh, maghari ka magpakailanman, at ang iyong luklukan ay mula sa sali't salinlahi.
20 Quare in perpetuum oblivisceris nostri? derelinques nos in longitudine dierum?
Bakit mo kami kakalimutan ng magpakailanman? Pababayaan mo ba kami ng napakatagal?
21 Converte nos Domine ad te, et convertemur: innova dies nostros, sicut a principio.
Panumbalikin mo kami sa iyo, Yahweh at magsisisi kami. Papanumbalikin mo ang aming mga araw gaya nang unang panahon,
22 Sed proiiciens repulisti nos, iratus es contra nos vehementer.
maliban na lamang kung kami ay tunay na tinanggihan at labis ang iyong galit sa amin.
