Lamentationes 5
1 Recordare Domine quid acciderit nobis: intuere, et respice opprobrium nostrum.
Tiahio, ry Iehovà, i nifetsak’ ama’ay zay; vazohò vaho oniño ty fisalara’ay!
2 Hereditas nostra versa est ad alienos: domus nostrae ad extraneos.
Natolotse amo ambahinio ty lova’ay, amo rene-taneo o akiba’aio.
3 Pupilli facti sumus absque patre, matres nostrae quasi viduae.
Bode zahay henaneo, toe bode rae; remavoiñe o rene’aio.
4 Aquam nostram pecunia bibimus: ligna nostra pretio comparavimus.
Tsy mete tsy vilie’ay ty rano hinome’ay; kaloeñe o hatae avori’aio.
5 Cervicibus nostris minabamur, lassis non dabatur requies.
Ampisoañeñe o hatò’aio; màmake zahay tsy maharendre-pitofàñe.
6 Aegypto dedimus manum, et Assyriis ut saturaremur pane.
Fa nanolo-pitàñe amy Mitsraime zahay naho amy Asore, hitakara’ay mofo mahàtsake.
7 Patres nostri peccaverunt, et non sunt: et nos iniquitates eorum portavimus.
Nandilatse o roae’aio; tsy eo ka iereo; zahay avao ty mivave o hakeo’eo.
8 Servi dominati sunt nostri: non fuit qui redimeret de manu eorum.
Fehe’ o ondevoo, fe tsy eo ty hamotsots’anay am-pità’ iareo.
9 In animabus nostris afferebamus panem nobis, a facie gladii in deserto.
Mampamoe’ aiñe ty ahazoa’ay haneñe, amy fibara an-dratraratray.
10 Pellis nostra, quasi clibanus exusta est a facie tempestatum famis.
Mahamainte ty holi’ay hoe toñake I kerè matrovokey.
11 Mulieres in Sion humiliaverunt, et virgines in civitatibus Iuda.
Vahorañe e Tsione ao o rakemba’aio, naho amo rova’ Iehodào o somondrara’aio.
12 Principes manu suspensi sunt: facies senum non erubuerunt.
Aradorado am-pità’e o roandriañeo; tsy iasiañe ty lahara’ o androanavio.
13 Adolescentibus impudice abusi sunt: et pueri in ligno corruerunt.
Azitse handisañe ty ajalahy naho midaleandaleañe o jolingao te mijiny hatae.
14 Senes defecerunt de portis: iuvenes de choro psallentium.
Napo’ o androanavio ty lalam-bey, nado o ajalahio ty bekobeko.
15 Defecit gaudium cordis nostri: versus est in luctum chorus noster.
Nijihetse ty hafalean’ arofo’ay; nifotetse ho fandalàñe o tsinja’aio.
16 Cecidit corona capitis nostri: vae nobis, quia peccavimus.
Po-tsabaka zahay; feh’ohatse fa niota!
17 Propterea moestum factum est cor nostrum, ideo contenebrati sunt oculi nostri.
Izay ty mahasiloke o tro’aio, izay ty mahalopelope o fihaino’aio;
18 Propter montem Sion quia disperiit, vulpes ambulaverunt in eo.
toe i Vohi-Tsione mangoakoakey; mitingañ’ ao o farasio.
19 Tu autem Domine in aeternum permanebis, solium tuum in generatione et generationem.
Fa Ihe ry Iehovà, nainai’e tsy modo ty fifehea’o; pak’amo tariratse fara-mandimbeo ty fiambesa’o.
20 Quare in perpetuum oblivisceris nostri? derelinques nos in longitudine dierum?
Akore t’ie naforintse’o? Amoea’o andro maro hao zahay?
21 Converte nos Domine ad te, et convertemur: innova dies nostros, sicut a principio.
Ampolio ama’o, ry Iehovà, hibodaña’ay; vaò manahake o andro taoloo o andro’aio—
22 Sed proiiciens repulisti nos, iratus es contra nos vehementer.
Fa naitoa’o zafezanake, naho loho niviñera’o.
