< Iohannem 8 >
1 Iesus autem perrexit in montem Oliveti:
ਪ੍ਰਤ੍ਯੂਸ਼਼ੇ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪਨਰ੍ਮਨ੍ਦਿਰਮ੍ ਆਗੱਛਤ੍
2 et diluculo iterum venit in templum, et omnis populus venit ad eum, et sedens docebat eos.
ਤਤਃ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਲੋਕੇਸ਼਼ੁ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪ ਆਗਤੇਸ਼਼ੁ ਸ ਉਪਵਿਸ਼੍ਯ ਤਾਨ੍ ਉਪਦੇਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਆਰਭਤ|
3 Adducunt autem Scribae, et Pharisaei mulierem in adulterio deprehensam: et statuerunt eam in medio,
ਤਦਾ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਞ੍ਚ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰਕਰ੍ੰਮਣਿ ਧ੍ਰੁʼਤੰ ਸ੍ਤ੍ਰਿਯਮੇਕਾਮ੍ ਆਨਿਯ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤ੍ਵਾ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍
4 et dixerunt ei: Magister, haec mulier modo deprehensa est in adulterio.
ਹੇ ਗੁਰੋ ਯੋਸ਼਼ਿਤਮ੍ ਇਮਾਂ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰਕਰ੍ੰਮ ਕੁਰ੍ੱਵਾਣਾਂ ਲੋਕਾ ਧ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|
5 In lege autem Moyses mandavit nobis huiusmodi lapidare. Tu ergo quid dicis?
ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਲੋਕਾਃ ਪਾਸ਼਼ਾਣਾਘਾਤੇਨ ਹਨ੍ਤਵ੍ਯਾ ਇਤਿ ਵਿਧਿਰ੍ਮੂਸਾਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਗ੍ਰਨ੍ਥੇ ਲਿਖਿਤੋਸ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਭਵਾਨ੍ ਕਿਮਾਦਿਸ਼ਤਿ?
6 Hoc autem dicebant tentantes eum, ut possent accusare eum. Iesus autem inclinans se deorsum, digito scribebat in terra.
ਤੇ ਤਮਪਵਦਿਤੁੰ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਭਿਪ੍ਰਾਯੇਣ ਵਾਕ੍ਯਮਿਦਮ੍ ਅਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਪ੍ਰਹ੍ਵੀਭੂਯ ਭੂਮਾਵਙ੍ਗਲ੍ਯਾ ਲੇਖਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਤ|
7 Cum ergo perseverarent interrogantes eum, erexit se, et dixit eis: Qui sine peccato est vestrum, primus in illam lapidem mittat.
ਤਤਸ੍ਤੈਃ ਪੁਨਃ ਪੁਨਃ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ ਉੱਥਾਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਯੋ ਜਨੋ ਨਿਰਪਰਾਧੀ ਸਏਵ ਪ੍ਰਥਮਮ੍ ਏਨਾਂ ਪਾਸ਼਼ਾਣੇਨਾਹਨ੍ਤੁ|
8 Et iterum se inclinans, scribebat in terra.
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਹ੍ਵੀਭੂਯ ਭੂਮੌ ਲੇਖਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਤ|
9 Audientes autem haec unus post unum exibant, incipientes a senioribus: et remansit solus Iesus, et mulier in medio stans.
ਤਾਂ ਕਥੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤੇ ਸ੍ਵਸ੍ਵਮਨਸਿ ਪ੍ਰਬੋਧੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਜ੍ਯੇਸ਼਼੍ਠਾਨੁਕ੍ਰਮੰ ਏਕੈਕਸ਼ਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਬਹਿਰਗੱਛਨ੍ ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰੇਕਾਕੀ ਤਯਕ੍ੱਤੋਭਵਤ੍ ਮਧ੍ਯਸ੍ਥਾਨੇ ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨਾ ਸਾ ਯੋਸ਼਼ਾ ਚ ਸ੍ਥਿਤਾ|
10 Erigens autem se Iesus, dixit ei: Mulier, ubi sunt, qui te accusabant? nemo te condemnavit?
ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁਰੁੱਥਾਯ ਤਾਂ ਵਨਿਤਾਂ ਵਿਨਾ ਕਮਪ੍ਯਪਰੰ ਨ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਹੇ ਵਾਮੇ ਤਵਾਪਵਾਦਕਾਃ ਕੁਤ੍ਰ? ਕੋਪਿ ਤ੍ਵਾਂ ਕਿੰ ਨ ਦਣ੍ਡਯਤਿ?
11 Quae dixit: Nemo, Domine. Dixit autem Iesus: Nec ego te condemnabo: Vade, et iam amplius noli peccare.
ਸਾਵਦਤ੍ ਹੇ ਮਹੇੱਛ ਕੋਪਿ ਨ ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਵੋਚਤ੍ ਨਾਹਮਪਿ ਦਣ੍ਡਯਾਮਿ ਯਾਹਿ ਪੁਨਃ ਪਾਪੰ ਮਾਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਃ|
12 Iterum ergo locutus est eis Iesus, dicens: Ego sum lux mundi: qui sequitur me, non ambulat in tenebris, sed habebit lumen vitae.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪੁਨਰਪਿ ਲੋਕੇਭ੍ਯ ਇੱਥੰ ਕਥਯਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਤ ਜਗਤੋਹੰ ਜ੍ਯੋਤਿਃਸ੍ਵਰੂਪੋ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ ਮਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ ਗੱਛਤਿ ਸ ਤਿਮਿਰੇ ਨ ਭ੍ਰਮਿਤ੍ਵਾ ਜੀਵਨਰੂਪਾਂ ਦੀਪ੍ਤਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ|
13 Dixerunt ergo ei Pharisaei: Tu de teipso testimonium perhibes: testimonium tuum non est verum.
ਤਤਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋ(ਅ)ਵਾਦਿਸ਼਼ੁਸ੍ਤ੍ਵੰ ਸ੍ਵਾਰ੍ਥੇ ਸ੍ਵਯੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਦਾਸਿ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਵ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਗ੍ਰਾਹ੍ਯੰ ਨ ਭਵਤਿ|
14 Respondit Iesus, et dixit eis: Et si ego testimonium perhibeo de meipso, verum est testimonium meum: quia scio unde veni, et quo vado: vos autem nescitis unde venio, aut quo vado.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਦਿਤਵਾਨ੍ ਯਦ੍ਯਪਿ ਸ੍ਵਾਰ੍ਥੇ(ਅ)ਹੰ ਸ੍ਵਯੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਦਾਮਿ ਤਥਾਪਿ ਮਤ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਗ੍ਰਾਹ੍ਯੰ ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਹੰ ਕੁਤ ਆਗਤੋਸ੍ਮਿ ਕ੍ਵ ਯਾਮਿ ਚ ਤਦਹੰ ਜਾਨਾਮਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਕੁਤ ਆਗਤੋਸ੍ਮਿ ਕੁਤ੍ਰ ਗੱਛਾਮਿ ਚ ਤਦ੍ ਯੂਯੰ ਨ ਜਾਨੀਥ|
15 Vos secundum carnem iudicatis: ego non iudico quemquam:
ਯੂਯੰ ਲੌਕਿਕੰ ਵਿਚਾਰਯਥ ਨਾਹੰ ਕਿਮਪਿ ਵਿਚਾਰਯਾਮਿ|
16 et si iudico ego, iudicium meum verum est, quia solus non sum: sed ego, et qui misit me, Pater.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਵਿਚਾਰਯਾਮਿ ਤਰ੍ਹਿ ਮਮ ਵਿਚਾਰੋ ਗ੍ਰਹੀਤਵ੍ਯੋ ਯਤੋਹਮ੍ ਏਕਾਕੀ ਨਾਸ੍ਮਿ ਪ੍ਰੇਰਯਿਤਾ ਪਿਤਾ ਮਯਾ ਸਹ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
17 Et in lege vestra scriptum est, quia duorum hominum testimonium verum est.
ਦ੍ਵਯੋ ਰ੍ਜਨਯੋਃ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਗ੍ਰਹਣੀਯੰ ਭਵਤੀਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਗ੍ਰਨ੍ਥੇ ਲਿਖਿਤਮਸ੍ਤਿ|
18 Ego sum, qui testimonium perhibeo de me ipso: et testimonium perhibet de me, qui misit me, Pater.
ਅਹੰ ਸ੍ਵਾਰ੍ਥੇ ਸ੍ਵਯੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਤ੍ਵੰ ਦਦਾਮਿ ਯਸ਼੍ਚ ਮਮ ਤਾਤੋ ਮਾਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤਵਾਨ੍ ਸੋਪਿ ਮਦਰ੍ਥੇ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਦਾਤਿ|
19 Dicebant ergo ei: Ubi est Pater tuus? Respondit Iesus: Neque me scitis, neque Patrem meum: si me sciretis, forsitan et Patrem meum sciretis.
ਤਦਾ ਤੇ(ਅ)ਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਤਵ ਤਾਤਃ ਕੁਤ੍ਰ? ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦੀਦ੍ ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਨ ਜਾਨੀਥ ਮਤ੍ਪਿਤਰਞ੍ਚ ਨ ਜਾਨੀਥ ਯਦਿ ਮਾਮ੍ ਅਕ੍ਸ਼਼ਾਸ੍ਯਤ ਤਰ੍ਹਿ ਮਮ ਤਾਤਮਪ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ਾਸ੍ਯਤ|
20 Haec verba locutus est Iesus in gazophylacio, docens in templo: et nemo apprehendit eum, quia necdum venerat hora eius.
ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਮਨ੍ਦਿਰ ਉਪਦਿਸ਼੍ਯ ਭਣ੍ਡਾਗਾਰੇ ਕਥਾ ਏਤਾ ਅਕਥਯਤ੍ ਤਥਾਪਿ ਤੰ ਪ੍ਰਤਿ ਕੋਪਿ ਕਰੰ ਨੋਦਤੋਲਯਤ੍|
21 Dixit ergo iterum eis Iesus: Ego vado, et quaeretis me, et in peccato vestro moriemini. Quo ego vado, vos non potestis venire.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪੁਨਰੁਦਿਤਵਾਨ੍ ਅਧੁਨਾਹੰ ਗੱਛਾਮਿ ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਗਵੇਸ਼਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਥ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨਿਜੈਃ ਪਾਪੈ ਰ੍ਮਰਿਸ਼਼੍ਯਥ ਯਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਅਹੰ ਯਾਸ੍ਯਾਮਿ ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਯੂਯੰ ਯਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ|
22 Dicebant ergo Iudaei: Numquid interficiet semetipsum, quia dixit: Quo ego vado, vos non potestis venire?
ਤਦਾ ਯਿਹੂਦੀਯਾਃ ਪ੍ਰਾਵੋਚਨ੍ ਕਿਮਯਮ੍ ਆਤ੍ਮਘਾਤੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ? ਯਤੋ ਯਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਅਹੰ ਯਾਸ੍ਯਾਮਿ ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਯੂਯੰ ਯਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਬ੍ਰਵੀਤਿ|
23 Et dicebat eis: Vos de deorsum estis, ego de superius sum. Vos de mundo hoc estis, ego non sum de hoc mundo.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਭ੍ਯਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯੂਯਮ੍ ਅਧਃਸ੍ਥਾਨੀਯਾ ਲੋਕਾ ਅਹਮ੍ ਊਰ੍ਦ੍ੱਵਸ੍ਥਾਨੀਯਃ ਯੂਯਮ੍ ਏਤੱਜਗਤ੍ਸਮ੍ਬਨ੍ਧੀਯਾ ਅਹਮ੍ ਏਤੱਜਗਤ੍ਸਮ੍ਬਨ੍ਧੀਯੋ ਨ|
24 Dixi ergo vobis quia moriemini in peccatis vestris: si enim non credideritis quia ego sum, moriemini in peccato vestro.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯੂਯੰ ਨਿਜੈਃ ਪਾਪੈ ਰ੍ਮਰਿਸ਼਼੍ਯਥ ਯਤੋਹੰ ਸ ਪੁਮਾਨ੍ ਇਤਿ ਯਦਿ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਥ ਤਰ੍ਹਿ ਨਿਜੈਃ ਪਾਪੈ ਰ੍ਮਰਿਸ਼਼੍ਯਥ|
25 Dicebant ergo ei: Tu quis es? Dixit eis Iesus: Principium, qui et loquor vobis.
ਤਦਾ ਤੇ (ਅ)ਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਕਸ੍ਤ੍ਵੰ? ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧੌ ਯਸ੍ਯ ਪ੍ਰਸ੍ਤਾਵਮ੍ ਆ ਪ੍ਰਥਮਾਤ੍ ਕਰੋਮਿ ਸਏਵ ਪੁਰੁਸ਼਼ੋਹੰ|
26 Multa habeo de vobis loqui, et iudicare. sed qui me misit, verax est: et ego quae audivi ab eo, haec loquor in mundo.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਮਯਾ ਬਹੁਵਾਕ੍ਯੰ ਵਕ੍ੱਤਵ੍ਯੰ ਵਿਚਾਰਯਿਤਵ੍ਯਞ੍ਚ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਯਿਤਾ ਸਤ੍ਯਵਾਦੀ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਯਦਹੰ ਸ਼੍ਰੁਤਵਾਨ੍ ਤਦੇਵ ਜਗਤੇ ਕਥਯਾਮਿ|
27 Et non cognoverunt quia Patrem eius dicebat Deum.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਜਨਕੇ ਵਾਕ੍ਯਮਿਦੰ ਪ੍ਰੋਕ੍ੱਤਵਾਨ੍ ਇਤਿ ਤੇ ਨਾਬੁਧ੍ਯਨ੍ਤ|
28 Dixit ergo eis Iesus: Cum exaltaveritis Filium hominis, tunc cognoscetis quia ego sum, et a meipso facio nihil, sed sicut docuit me Pater, haec loquor:
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰਕਥਯਦ੍ ਯਦਾ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰਮ੍ ਊਰ੍ਦ੍ੱਵ ਉੱਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਥ ਤਦਾਹੰ ਸ ਪੁਮਾਨ੍ ਕੇਵਲਃ ਸ੍ਵਯੰ ਕਿਮਪਿ ਕਰ੍ੰਮ ਨ ਕਰੋਮਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਾਤੋ ਯਥਾ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਯਤਿ ਤਦਨੁਸਾਰੇਣ ਵਾਕ੍ਯਮਿਦੰ ਵਦਾਮੀਤਿ ਚ ਯੂਯੰ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ|
29 et qui me misit, mecum est, et non reliquit me solum: quia ego quae placita sunt ei, facio semper.
ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਯਿਤਾ ਪਿਤਾ ਮਾਮ੍ ਏਕਾਕਿਨੰ ਨ ਤ੍ਯਜਤਿ ਸ ਮਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਯਤੋਹੰ ਤਦਭਿਮਤੰ ਕਰ੍ੰਮ ਸਦਾ ਕਰੋਮਿ|
30 Haec illo loquente, multi crediderunt in eum.
ਤਦਾ ਤਸ੍ਯੈਤਾਨਿ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਬਹੁਵਸ੍ਤਾਸ੍ਮਿਨ੍ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍|
31 Dicebat ergo Iesus ad eos, qui crediderunt ei, Iudaeos: Si vos manseritis in sermone meo, vere discipuli mei eritis:
ਯੇ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਕਥਯਤ੍
32 et cognoscetis veritatem, et veritas liberabit vos.
ਮਮ ਵਾਕ੍ਯੇ ਯਦਿ ਯੂਯਮ੍ ਆਸ੍ਥਾਂ ਕੁਰੁਥ ਤਰ੍ਹਿ ਮਮ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਭੂਤ੍ਵਾ ਸਤ੍ਯਤ੍ਵੰ ਜ੍ਞਾਸ੍ਯਥ ਤਤਃ ਸਤ੍ਯਤਯਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮੋਕ੍ਸ਼਼ੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
33 Responderunt ei: Semen Abrahae sumus, et nemini servivimus umquam: quomodo tu dicis: Liberi eritis?
ਤਦਾ ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦਿਸ਼਼ੁਃ ਵਯਮ੍ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮੋ ਵੰਸ਼ਃ ਕਦਾਪਿ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਦਾਸਾ ਨ ਜਾਤਾਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮੁਕ੍ੱਤਿ ਰ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਥੰ ਬ੍ਰਵੀਸ਼਼ਿ?
34 Respondit eis Iesus: Amen, amen dico vobis: quia omnis, qui facit peccatum, servus est peccati.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥਤਰੰ ਵਦਾਮਿ ਯਃ ਪਾਪੰ ਕਰੋਤਿ ਸ ਪਾਪਸ੍ਯ ਦਾਸਃ|
35 servus autem non manet in domo in aeternum: filius autem manet in aeternum. (aiōn )
ਦਾਸਸ਼੍ਚ ਨਿਰਨ੍ਤਰੰ ਨਿਵੇਸ਼ਨੇ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੁਤ੍ਰੋ ਨਿਰਨ੍ਤਰੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ| (aiōn )
36 si ergo vos filius liberaverit, vere liberi eritis.
ਅਤਃ ਪੁਤ੍ਰੋ ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਮੋਚਯਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਨਿਤਾਨ੍ਤਮੇਵ ਮੁਕ੍ੱਤਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥ|
37 Scio quia filii Abrahae estis: sed quaeritis me interficere, quia sermo meus non capit in vobis.
ਯੁਯਮ੍ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮੋ ਵੰਸ਼ ਇਤ੍ਯਹੰ ਜਾਨਾਮਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਮ ਕਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣੇਸ਼਼ੁ ਸ੍ਥਾਨੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ ਤਸ੍ਮਾੱਧੇਤੋ ਰ੍ਮਾਂ ਹਨ੍ਤੁਮ੍ ਈਹਧ੍ਵੇ|
38 Ego quod vidi apud Patrem meum, loquor: et vos quae vidistis apud patrem vestrum, facitis.
ਅਹੰ ਸ੍ਵਪਿਤੁਃ ਸਮੀਪੇ ਯਦਪਸ਼੍ਯੰ ਤਦੇਵ ਕਥਯਾਮਿ ਤਥਾ ਯੂਯਮਪਿ ਸ੍ਵਪਿਤੁਃ ਸਮੀਪੇ ਯਦਪਸ਼੍ਯਤ ਤਦੇਵ ਕੁਰੁਧ੍ਵੇ|
39 Responderunt, et dixerunt ei: Pater noster Abraham est. Dicit eis Iesus: Si filii Abrahae estis, opera Abrahae facite.
ਤਦਾ ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਨ੍ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪਿਤਾ ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰਕਥਯਦ੍ ਯਦਿ ਯੂਯਮ੍ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮਃ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਅਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤ ਤਰ੍ਹਿ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮ ਆਚਾਰਣਵਦ੍ ਆਚਰਿਸ਼਼੍ਯਤ|
40 Nunc autem quaeritis me interficere, hominem, qui veritatem vobis locutus sum, quam audivi a Deo: hoc Abraham non fecit.
ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮੁਖਾਤ੍ ਸਤ੍ਯੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਯਾਮਿ ਯੋਹੰ ਤੰ ਮਾਂ ਹਨ੍ਤੁੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਧ੍ਵੇ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕਰ੍ੰਮ ਨ ਚਕਾਰ|
41 Vos facitis opera patris vestri. Dixerunt itaque ei: Nos ex fornicatione non sumus nati: unum patrem habemus Deum.
ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਸ੍ਵਪਿਤੁਃ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕੁਰੁਥ ਤਦਾ ਤੈਰੁਕ੍ੱਤੰ ਨ ਵਯੰ ਜਾਰਜਾਤਾ ਅਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਏਕਏਵ ਪਿਤਾਸ੍ਤਿ ਸ ਏਵੇਸ਼੍ਵਰਃ
42 Dixit ergo eis Iesus: Si Deus pater vester esset: diligeretis utique et me. ego enim ex Deo processi, et veni: neque enim a meipso veni, sed ille me misit.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਕਥਿਤਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਤਾਤੋਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਯੂਯੰ ਮਯਿ ਪ੍ਰੇਮਾਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤ ਯਤੋਹਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾੰਨਿਰ੍ਗਤ੍ਯਾਗਤੋਸ੍ਮਿ ਸ੍ਵਤੋ ਨਾਗਤੋਹੰ ਸ ਮਾਂ ਪ੍ਰਾਹਿਣੋਤ੍|
43 Quare loquelam meam non cognoscitis? Quia non potestis audire sermonem meum.
ਯੂਯੰ ਮਮ ਵਾਕ੍ਯਮਿਦੰ ਨ ਬੁਧ੍ਯਧ੍ਵੇ ਕੁਤਃ? ਯਤੋ ਯੂਯੰ ਮਮੋਪਦੇਸ਼ੰ ਸੋਢੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ|
44 Vos ex patre diabolo estis: et desideria patris vestri vultis facere. ille homicida erat ab initio, et in veritate non stetit: quia non est veritas in eo: cum loquitur mendacium, ex propriis loquitur, quia mendax est, et pater eius.
ਯੂਯੰ ਸ਼ੈਤਾਨ੍ ਪਿਤੁਃ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਏਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪਿਤੁਰਭਿਲਾਸ਼਼ੰ ਪੂਰਯਥ ਸ ਆ ਪ੍ਰਥਮਾਤ੍ ਨਰਘਾਤੀ ਤਦਨ੍ਤਃ ਸਤ੍ਯਤ੍ਵਸ੍ਯ ਲੇਸ਼ੋਪਿ ਨਾਸ੍ਤਿ ਕਾਰਣਾਦਤਃ ਸ ਸਤ੍ਯਤਾਯਾਂ ਨਾਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍ ਸ ਯਦਾ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾ ਕਥਯਤਿ ਤਦਾ ਨਿਜਸ੍ਵਭਾਵਾਨੁਸਾਰੇਣੈਵ ਕਥਯਤਿ ਯਤੋ ਸ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਭਾਸ਼਼ੀ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ੋਤ੍ਪਾਦਕਸ਼੍ਚ|
45 Ego autem si veritatem dico, non creditis mihi.
ਅਹੰ ਤਥ੍ਯਵਾਕ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ ਕਾਰਣਾਦਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਨ ਪ੍ਰਤੀਥ|
46 Quis ex vobis arguet me de peccato? Si veritatem dico vobis, quare non creditis mihi?
ਮਯਿ ਪਾਪਮਸ੍ਤੀਤਿ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕੋ ਦਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ? ਯਦ੍ਯਹੰ ਤਥ੍ਯਵਾਕ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ ਤਰ੍ਹਿ ਕੁਤੋ ਮਾਂ ਨ ਪ੍ਰਤਿਥ?
47 Qui ex Deo est, verba Dei audit. Propterea vos non auditis, quia ex Deo non estis.
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਨ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯੋ ਲੋਕਃ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਕਥਾਯਾਂ ਮਨੋ ਨਿਧੱਤੇ ਯੂਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਲੋਕਾ ਨ ਭਵਥ ਤੰਨਿਦਾਨਾਤ੍ ਤਤ੍ਰ ਨ ਮਨਾਂਸਿ ਨਿਧਦ੍ਵੇ|
48 Responderunt ergo Iudaei, et dixerunt ei: Nonne bene dicimus nos quia Samaritanus es tu, et daemonium habes?
ਤਦਾ ਯਿਹੂਦੀਯਾਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦਿਸ਼਼ੁਃ ਤ੍ਵਮੇਕਃ ਸ਼ੋਮਿਰੋਣੀਯੋ ਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤਸ਼੍ਚ ਵਯੰ ਕਿਮਿਦੰ ਭਦ੍ਰੰ ਨਾਵਾਦਿਸ਼਼੍ਮ?
49 Respondit Iesus: Ego daemonium non habeo: sed honorifico Patrem meum, et vos inhonorastis me.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦੀਤ੍ ਨਾਹੰ ਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨਿਜਤਾਤੰ ਸੰਮਨ੍ਯੇ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਮਾਮ੍ ਅਪਮਨ੍ਯਧ੍ਵੇ|
50 Ego autem non quaero gloriam meam: est qui quaerat, et iudicet.
ਅਹੰ ਸ੍ਵਸੁਖ੍ਯਾਤਿੰ ਨ ਚੇਸ਼਼੍ਟੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਚੇਸ਼਼੍ਟਿਤਾ ਵਿਚਾਰਯਿਤਾ ਚਾਪਰ ਏਕ ਆਸ੍ਤੇ|
51 Amen, amen dico vobis: si quis sermonem meum servaverit, mortem non videbit in aeternum. (aiōn )
ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮ੍ ਅਤੀਵ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਕਥਯਾਮਿ ਯੋ ਨਰੋ ਮਦੀਯੰ ਵਾਚੰ ਮਨ੍ਯਤੇ ਸ ਕਦਾਚਨ ਨਿਧਨੰ ਨ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ| (aiōn )
52 Dixerunt ergo Iudaei: Nunc cognovimus quia daemonium habes. Abraham mortuus est, et Prophetae: et tu dicis: Si quis sermonem meum servaverit, non gustabit mortem in aeternum. (aiōn )
ਯਿਹੂਦੀਯਾਸ੍ਤਮਵਦਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤ ਇਤੀਦਾਨੀਮ੍ ਅਵੈਸ਼਼੍ਮ| ਇਬ੍ਰਾਹੀਮ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਞ੍ਚ ਸਰ੍ੱਵੇ ਮ੍ਰੁʼਤਾਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤ੍ਵੰ ਭਾਸ਼਼ਸੇ ਯੋ ਨਰੋ ਮਮ ਭਾਰਤੀਂ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ ਸ ਜਾਤੁ ਨਿਧਾਨਾਸ੍ਵਾਦੰ ਨ ਲਪ੍ਸ੍ਯਤੇ| (aiōn )
53 Numquid tu maior es patre nostro Abraham, qui mortuus est? et Prophetae mortui sunt. Quem te ipsum facis?
ਤਰ੍ਹਿ ਤ੍ਵੰ ਕਿਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾਦ੍ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮੋਪਿ ਮਹਾਨ੍? ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਸੋਪਿ ਮ੍ਰੁʼਤਃ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋਪਿ ਮ੍ਰੁʼਤਾਃ ਤ੍ਵੰ ਸ੍ਵੰ ਕੰ ਪੁਮਾਂਸੰ ਮਨੁਸ਼਼ੇ?
54 Respondit Iesus: Si ego glorifico meipsum, gloria mea nihil est: est Pater meus, qui glorificat me, quem vos dicitis quia Deus vester est,
ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਦ੍ ਯਦ੍ਯਹੰ ਸ੍ਵੰ ਸ੍ਵਯੰ ਸੰਮਨ੍ਯੇ ਤਰ੍ਹਿ ਮਮ ਤਤ੍ ਸੰਮਨਨੰ ਕਿਮਪਿ ਨ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਮ ਤਾਤੋ ਯੰ ਯੂਯੰ ਸ੍ਵੀਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਭਾਸ਼਼ਧ੍ਵੇ ਸਏਵ ਮਾਂ ਸੰਮਨੁਤੇ|
55 et non cognovistis eum: ego autem novi eum: Et si dixero quia non scio eum, ero similis vobis, mendax. Sed scio eum, et sermonem eius servo.
ਯੂਯੰ ਤੰ ਨਾਵਗੱਛਥ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਤਮਵਗੱਛਾਮਿ ਤੰ ਨਾਵਗੱਛਾਮੀਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਯਦਿ ਵਦਾਮਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯੂਯਮਿਵ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਭਾਸ਼਼ੀ ਭਵਾਮਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਤਮਵਗੱਛਾਮਿ ਤਦਾਕ੍ਸ਼਼ਾਮਪਿ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਮਿ|
56 Abraham pater vester exultavit ut videret diem meum: vidit, et gavisus est.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮ੍ ਮਮ ਸਮਯੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਅਤੀਵਾਵਾਞ੍ਛਤ੍ ਤੰਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਨਨ੍ਦੱਚ|
57 Dixerunt ergo Iudaei ad eum: Quinquaginta annos nondum habes, et Abraham vidisti?
ਤਦਾ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਅਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਤਵ ਵਯਃ ਪਞ੍ਚਾਸ਼ਦ੍ਵਤ੍ਸਰਾ ਨ ਤ੍ਵੰ ਕਿਮ੍ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮਮ੍ ਅਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ੀਃ?
58 Dixit eis Iesus: Amen, amen dico vobis, antequam Abraham fieret, ego sum.
ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦੀਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥਤਰੰ ਵਦਾਮਿ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮੋ ਜਨ੍ਮਨਃ ਪੂਰ੍ੱਵਕਾਲਮਾਰਭ੍ਯਾਹੰ ਵਿਦ੍ਯੇ|
59 Tulerunt ergo lapides, ut iacerent in eum: Iesus autem abscondit se, et exivit de templo.
ਤਦਾ ਤੇ ਪਾਸ਼਼ਾਣਾਨ੍ ਉੱਤੋਲ੍ਯ ਤਮਾਹਨ੍ਤੁਮ੍ ਉਦਯੱਛਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਗੁਪ੍ਤੋ ਮਨ੍ਤਿਰਾਦ੍ ਬਹਿਰ੍ਗਤ੍ਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇਨ ਪ੍ਰਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|