Iohannem 7
1 Post haec autem ambulabat Iesus in Galilaeam, non enim volebat in Iudaeam ambulare: quia quaerebant eum Iudaei interficere.
Hili ʻae ngaahi meʻa ni, naʻe fononga fano ʻa Sisu ʻi Kāleli: he naʻe ʻikai fie fononga ia ʻi Siutea, he naʻe holi ʻae kakai Siu ke tāmateʻi ia.
2 Erat autem in proximo dies festus Iudaeorum, Scenophegia.
Pea ko e kātoanga ʻoe ngaahi fale fehikitaki ʻae kakai Siu, naʻe ofi.
3 Dixerunt autem ad eum fratres eius: Transi hinc, et vade in Iudaeam, ut et discipuli tui videant opera tua, quae facis.
Ko ia naʻe pehē ai ʻe hono kāinga kiate ia, “ʻAlu ʻi heni, ʻo ʻalu ki Siutea, koeʻuhi ke mamata foki ʻa hoʻo kau ākonga ki he ngaahi ngāue ʻoku ke fai.
4 Nemo quippe in occulto quidquam facit, et quaerit ipse in palam esse: si haec facis, manifesta teipsum mundo.
He ʻoku ʻikai ha tangata ʻoku holi ke ongoongo, pea ne fai fakalilolilo ha meʻa. Kapau ʻoku ke fai ʻae ngaahi meʻa ni, fakahā koe ki māmani.”
5 Neque enim fratres eius credebant in eum.
He naʻe ʻikai tui foki ʻa hono kāinga kiate ia.
6 Dicit ergo eis Iesus: Tempus meum nondum advenit: tempus autem vestrum semper est paratum.
Pea talaange ʻe Sisu kiate kinautolu, “ʻOku teʻeki ai hoko hoku ʻaho: ka ʻoku tatau kotoa pē ʻae ʻaho kiate kimoutolu.
7 Non potest mundus odisse vos: me autem odit: quia ego testimonium perhibeo de illo quod opera eius mala sunt.
ʻOku ʻikai faʻa fehiʻa ʻa māmani kiate kimoutolu; ka ʻoku fehiʻa ia kiate au, koeʻuhi ʻoku ou fakahā ki ai, ʻoku kovi ʻene ngaahi ngāue.
8 Vos ascendite ad diem festum hunc, ego autem non ascendam ad diem festum istum: quia meum tempus nondum impletum est.
Mou ʻalu hake ki he kātoanga ni: ʻe ʻikai te u ʻalu leva ki he kātoanga ni; he ʻoku teʻeki ai hokosia hoku ʻaho.”
9 Haec cum dixisset, ipse mansit in Galilaea.
Hili ʻene lea ʻaki ʻae ngaahi lea ni kiate kinautolu, pea nofo pe ia ʻi Kāleli.
10 Ut autem ascenderunt fratres eius, tunc et ipse ascendit ad diem festum non manifeste, sed quasi in occulto.
Ka kuo ʻalu hono kāinga, pea toki ʻalu foki ia ki he kātoanga, naʻe ʻikai ʻi he fakahā, kae fakafufū pe.
11 Iudaei ergo quaerebant eum in die festo, et dicebant: Ubi est ille?
Pea kumi ia ʻe he kakai Siu ʻi he kātoanga, ʻonau pehē, “Ko e fē ia?”
12 Et murmur multus erat in turba de eo. Quidam enim dicebant: Quia bonus est. Alii autem dicebant: Non, sed seducit turbas.
Pea naʻe lahi ʻae fefanafanahi ʻi he kakai koeʻuhi ko ia: he naʻe pehē ʻe he niʻihi, “Ko e tangata lelei ia:” kae pehē ʻe he niʻihi, “ʻOku ʻikai; he ʻoku ne fakahalaʻi ʻae kakai.”
13 Nemo tamen palam loquebatur de illo propter metum Iudaeorum.
Ka naʻe ʻikai lea fakahā ʻe ha taha kiate ia, ko ʻenau manavahē ki he kakai Siu.
14 Iam autem die festo mediante, ascendit Iesus in templum, et docebat.
Pea ʻi he lolotonga ʻae kātoanga, naʻe ʻalu hake ʻa Sisu ki he falelotu lahi, ʻo akonaki.
15 Et mirabantur Iudaei, dicentes: Quomodo hic litteras scit, cum non didicerit?
Pea ofo ʻae kakai Siu, ʻo [nau ]pehē, “ʻOku ʻilo fakafēfē ʻe he tangata ni ʻae poto, he naʻe ʻikai akonekina?”
16 Respondit eis Iesus, et dixit: Mea doctrina non est mea, sed eius, qui misit me.
Pea leaange ʻa Sisu kiate kinautolu, ʻO ne pehē, “Ko ʻeku akonaki ʻoku ʻikai ʻaʻaku, ka ʻoku ʻaʻana naʻa ne fekau au.
17 Si quis voluerit voluntatem eius facere: cognoscet de doctrina, utrum ex Deo sit, an ego a meipso loquar.
Pea ko ia ia ʻe fai ki hono finangalo, te ne ʻilo ʻae akonaki, pe ʻoku ʻi he ʻOtua ia, pe ko ʻeku lea ʻiate au pe.
18 Qui a semetipso loquitur, gloriam propriam quaerit. qui autem quaerit gloriam eius, qui misit eum, hic verax est, et iniustitia in illo non est.
Ko ia ʻoku lea ʻiate ia pē, ʻoku kumi ʻae fakamālō ʻaʻana: ka ko ia ʻoku ne kumi ʻae fakamālō ʻo ia naʻa ne fekau ia, ko ia ia ʻoku moʻoni, pea ʻoku ʻikai ha taʻemāʻoniʻoni ʻiate ia.
19 Nonne Moyses dedit vobis legem: et nemo ex vobis facit legem?
ʻIkai naʻe ʻatu ʻe Mōsese ʻae fono kiate kimoutolu, ka ʻoku ʻikai hamou tokotaha ʻoku ne fai ki he fono? Ko e hā ʻoku mou kumi ai ke tāmateʻi au?”
20 Quid me quaeritis interficere? Respondit turba, et dixit: Daemonium habes: quis te quaeret interficere?
Pea leaange ʻae kakai, ʻo pehē, ʻOku ʻiate koe ha tēvolo: ko hai ʻoku kumi ke tāmateʻi koe?
21 Respondit Iesus, et dixit eis: Unum opus feci, et omnes miramini:
Pea leaange ʻa Sisu, ʻo pehē kiate kinautolu, “Kuo u fai ʻae ngāue ʻe taha, pea ʻoku mou ofo ai kotoa pē.
22 Propterea Moyses dedit vobis circumcisionem: (non quia ex Moyse est, sed ex patribus) et in sabbato circumciditis hominem.
Naʻe fokotuʻu ʻe Mōsese ʻae kamu kiate kimoutolu; (ka ʻoku ʻikai mei ʻa Mōsese ia, kae mei he ngaahi tamai; pea ʻoku kamuʻi ʻekimoutolu ʻae tama tangata ʻi he ʻaho Sāpate.
23 Si circumcisionem accipit homo in sabbato, ut non solvatur lex Moysi: mihi indignamini quia totum hominem sanum feci in sabbato?
Pea kapau ʻe kamu ʻae tama tangata ʻi he ʻaho Sāpate, koeʻuhi ke ʻoua naʻa maumauʻi ʻae fono ʻa Mōsese; ʻoku mou ʻita kiate au, ko e meʻa ʻi heʻeku fakamoʻui haohaoa ʻae tangata ʻi he ʻaho Sāpate?
24 Nolite iudicare secundum faciem, sed iustum iudicium iudicate.
ʻOua te mou fakamaau ʻo fakatatau mo ia ʻoku ha mai, kae fakamaau ke totonu.”
25 Dicebant ergo quidam ex Ierosolymis: Nonne hic est, quem quaerunt interficere?
Pea lea ai ha niʻihi mei Selūsalema, “ʻIkai ko eni ia ʻoku nau kumi ke tāmateʻi?
26 Et ecce palam loquitur, et nihil ei dicunt. Numquid vere cognoverunt principes quia hic est Christus?
Pea vakai, ʻoku lea mālohi ia, kae ʻikai siʻi te nau lea kiate ia. ʻOku ʻilo moʻoni ʻe he kau pule ko e Kalaisi totonu eni?
27 Sed hunc scimus unde sit: Christus autem cum venerit, nemo scit unde sit.
He ʻoku tau ʻilo ʻae potu ʻoku haʻu mei ai ʻae tangata ni: ka ʻoka haʻu ʻa Kalaisi, ʻe ʻikai ha taha te ne ʻilo pe ʻoku mei fē ia.”
28 Clamabat ergo Iesus in templo docens, et dicens: Et me scitis, et unde sim scitis: et a me ipso non veni, sed est verus, qui misit me, quem vos nescitis.
Pea kalanga ʻa Sisu ʻi he falelotu lahi ʻi heʻene akonaki, ʻo pehē, “ʻOku mou ʻilo au, pea ʻoku mou ʻilo ʻae potu ʻoku ou haʻu mei ai: pea ʻoku ʻikai te u haʻu ʻiate au pē, ka ko ia naʻa ne fekau au ʻoku moʻoni ia, ʻaia ʻoku ʻikai te mou ʻiloa.
29 Ego scio eum: quia ab ipso sum, et ipse me misit.
Ka ʻoku ou ʻilo ia: he ʻoku ou meiate ia, pea naʻa ne fekau au.”
30 Quaerebant ergo eum apprehendere: et nemo misit in illum manus, quia nondum venerat hora eius.
Pea naʻa nau holi ai ke puke ia ka naʻe ʻikai ala ha taha kiate ia, he naʻe teʻeki hoko hono ʻaho.
31 De turba autem multi crediderunt in eum, et dicebant: Christus cum venerit, numquid plura signa faciet quam quae hic facit?
Pea naʻe tui ʻae tokolahi ʻoe kakai kiate ia, ʻonau pehē, “ʻOka haʻu ʻae Kalaisi, ʻe lahi hake ʻae mana ʻe fai ʻe ia ʻi he ngaahi meʻa ni kuo fai ʻe he tangata ni?”
32 Audierunt Pharisaei turbam murmurantem de illo haec: et miserunt principes, et Pharisaei ministros ut apprehenderent eum.
Pea naʻe fanongo ʻae kau Fālesi ʻoku fefanafanahi ʻae kakai kiate ia; pea fekau ʻe he kau Fālesi mo e kau taulaʻeiki lahi ʻae kau tangata fekau, ke nau puke ia.
33 Dixit ergo eis Iesus: Adhuc modicum tempus vobiscum sum: et vado ad eum, qui me misit.
Pea lea ai ʻa Sisu kiate kinautolu, “ʻOku toe siʻi pe ʻeku ʻiate kimoutolu, peau ʻalu kiate ia naʻa ne fekau au.”
34 Quaeretis me, et non invenietis: et ubi ego sum, vos non potestis venire.
Te mou kumi au, pea ʻikai ʻiloʻi pea ko e potu te u ʻi ai, ʻe ʻikai te mou faʻa lava ki ai.
35 Dixerunt ergo Iudaei ad semetipsos: Quo hic iturus est, quia non inveniemus eum? numquid in dispersionem Gentium iturus est, et docturus Gentes?
Pea fepehēʻaki ai ʻae kakai Siu, “ʻE ʻalu ki fē ia, ʻe ʻikai te tau faʻa ʻiloʻi ia? Te ne ʻalu ki he ngaahi Senitaile kuo fakahēʻi, pea ako ki he Senitaile?
36 Quis est hic sermo, quem dixit: Quaeretis me, et non invenietis: et ubi sum ego, vos non potestis venire?
Ko e hā ʻae lea ko eni ʻoku ne pehē ai, Te mou kumi au, pea ʻikai te mou ʻiloʻi: pea ko e potu te u ʻi ai, ʻe ʻikai te mou faʻa lava ki ai?”
37 In novissimo autem die magno festivitatis stabat Iesus, et clamabat, dicens: Si quis sitit, veniat ad me, et bibat.
ʻI he ʻaho fakaʻosi, ko e [ʻaho ]lahi ʻoe kātoanga, naʻe tuʻu ʻa Sisu ʻo kalanga, ʻo pehē, “Kapau ʻoku fieinu ha tangata, ke haʻu ia kiate au ʻo inu.
38 Qui credit in me, sicut dicit Scriptura, flumina de ventre eius fluent aquae vivae.
Ko ia ʻoku tui kiate au, ʻo hangē ko ia kuo fakahā ʻi he tohi, ‘ʻE tafe mei hono loto ʻae ngaahi vai moʻui.’”
39 Hoc autem dixit de Spiritu, quem accepturi erant credentes in eum: nondum enim erat Spiritus datus, quia Iesus nondum erat glorificatus.
(Ka ko ʻene lea ia ki he Laumālie, ʻaia ʻe maʻu ʻekinautolu ʻoku tui kiate ia: he naʻe teʻeki ai [foaki ]ʻae Laumālie Māʻoniʻoni; koeʻuhi naʻe teʻeki ai hakeakiʻi ʻa Sisu.)
40 Ex illa ergo turba cum audissent hos sermones eius, dicebant: Hic est vere propheta.
Pea ʻi he fanongo ʻae kakai tokolahi ki he lea ni, naʻa nau pehē, “Ko e moʻoni ko eni ʻae Palōfita.”
41 Alii dicebant: Hic est Christus. Quidam autem dicebant: Numquid a Galilaea venit Christus?
Pea pehē ʻe he niʻihi, “Ko eni ʻae Kalaisi.” Ka naʻe lea ʻae niʻihi, “ʻE haʻu ʻae Kalaisi mei Kāleli?
42 Nonne Scriptura dicit: Quia ex semine David, et de Bethlehem castello, ubi erat David, venit Christus?
ʻIkai ʻoku tala ʻi he tohi, ʻE haʻu ʻae Kalaisi ʻi he hako ʻo Tevita, pea mei he kolo ko Petelihema, naʻe ʻi ai ʻa Tevita?”
43 Dissensio itaque facta est in turba propter eum.
Pea naʻe fakakikihi ʻae kakai ko e meʻa ʻiate ia.
44 Quidam autem ex ipsis volebant apprehendere eum: sed nemo misit super eum manus.
Pea naʻe loto ʻa honau niʻihi ke puke ia; ka naʻe ʻikai ala ha taha kiate ia.
45 Venerunt ergo ministri ad Pontifices, et Pharisaeos. Et dixerunt eis illi: Quare non adduxistis illum?
Pea haʻu ai ʻae kau tangata fekau ki he kau taulaʻeiki lahi mo e kau Fālesi; pea nau pehē kiate kinautolu, “Ko e hā ʻoku ʻikai ai te mou ʻomi ia?”
46 Responderunt ministri: Numquam sic locutus est homo, sicut hic homo.
Pea talaange ʻe he kau tangata fekau, “ʻOku teʻeki ʻaupito ha tangata ʻe lea ʻo hangē ko e tangata ni.”
47 Responderunt ergo eis Pharisaei: Numquid et vos seducti estis?
Pea toki pehē ʻe he kau Fālesi kiate kinautolu, “Kuo kākaaʻi mo kimoutolu foki?
48 Numquid ex principibus aliquis credidit in eum, aut ex Pharisaeis?
He kuo tui kiate ia ha niʻihi ʻi he kau pule pe ʻi he kau Fālesi?
49 sed turba haec, quae non novit legem, maledicti sunt.
Ka kuo malaʻia ʻae kakai ni ʻoku taʻeʻilo ki he fono.”
50 Dixit Nicodemus ad eos, ille, qui venit ad eum nocte, qui unus erat ex ipsis:
Pea lea ʻa Nikotimasi kiate kinautolu, (ko ia ia naʻe haʻu kia [Sisu ]ʻi he poʻuli, ) he ko honau tokotaha ia,
51 Numquid lex nostra iudicat hominem, nisi prius audierit ab ipso, et cognoverit quid faciat?
“ʻOku tukuakiʻi ha tangata ʻe hotau fono ʻi he teʻeki fanongo ki ai, pea ʻilo ʻaia ʻoku ne fai?”
52 Responderunt, et dixerunt ei: Numquid et tu Galilaeus es? Scrutare Scripturas, et vide quia a Galilaea propheta non surgit.
Pea naʻa nau leaange, ʻo pehē kiate ia, “He ko e Kāleli foki ʻa koe? Kumi, pea vakai: he ʻoku ʻikai ha palōfita ʻe tupu mei Kāleli.”
53 Et reversi sunt unusquisque in domum suam.
Pea naʻe taki taha ʻalu ki hono fale.
