Iohannem 17
1 Haec locutus est Iesus: et sublevatis oculis in caelum, dixit: Pater venit hora, clarifica filium tuum, ut filius tuus clarificet te:
ตต: ปรํ ยีศุเรตา: กถา: กถยิตฺวา สฺวรฺคํ วิโลไกฺยตตฺ ปฺรารฺถยตฺ, เห ปิต: สมย อุปสฺถิตวานฺ; ยถา ตว ปุตฺรสฺตว มหิมานํ ปฺรกาศยติ ตทรฺถํ ตฺวํ นิชปุตฺรสฺย มหิมานํ ปฺรกาศยฯ
2 Sicut dedisti ei potestatem omnis carnis, ut omne, quod dedisti ei, det eis vitam aeternam. (aiōnios g166)
ตฺวํ โยโลฺลกานฺ ตสฺย หเสฺต สมรฺปิตวานฺ ส ยถา เตโภฺย'นนฺตายุ รฺททาติ ตทรฺถํ ตฺวํ ปฺราณิมาตฺราณามฺ อธิปติตฺวภารํ ตไสฺม ทตฺตวานฺฯ (aiōnios g166)
3 Haec est autem vita aeterna: Ut cognoscant te, solum Deum verum, et quem misisti Iesum Christum. (aiōnios g166)
ยสฺตฺวมฺ อทฺวิตีย: สตฺย อีศฺวรสฺตฺวยา เปฺรริตศฺจ ยีศุ: ขฺรีษฺฏ เอตโยรุภโย: ปริจเย ปฺราปฺเต'นนฺตายุ รฺภวติฯ (aiōnios g166)
4 Ego te clarificavi super terram: opus consummavi, quod dedisti mihi ut faciam:
ตฺวํ ยสฺย กรฺมฺมโณ ภารํ มหฺยํ ทตฺตวานฺ, ตตฺ สมฺปนฺนํ กฺฤตฺวา ชคตฺยสฺมินฺ ตว มหิมานํ ปฺรากาศยํฯ
5 et nunc clarifica me tu Pater apud temetipsum, claritate, quam habui prius, quam mundus fieret, apud te.
อเตอว เห ปิต รฺชคตฺยวิทฺยมาเน ตฺวยา สห ติษฺฐโต มม โย มหิมาสีตฺ สมฺปฺรติ ตว สมีเป มำ ตํ มหิมานํ ปฺราปยฯ
6 Manifestavi nomen tuum hominibus, quos dedisti mihi de mundo: Tui erant, et mihi eos dedisti: et sermonem tuum servaverunt.
อนฺยจฺจ ตฺวมฺ เอตชฺชคโต ยาโลฺลกานฺ มหฺยมฺ อททา อหํ เตภฺยสฺตว นามฺนสฺตตฺตฺวชฺญานมฺ อททำ, เต ตไววาสนฺ, ตฺวํ ตานฺ มหฺยมททา: , ตสฺมาตฺเต ตโวปเทศมฺ อคฺฤหฺลนฺฯ
7 Nunc cognoverunt quia omnia, quae dedisti mihi, abs te sunt:
ตฺวํ มหฺยํ ยตฺ กิญฺจิทฺ อททาสฺตตฺสรฺวฺวํ ตฺวตฺโต ชายเต อิตฺยธุนาชานนฺฯ
8 quia verba, quae dedisti mihi, dedi eis: et ipsi acceperunt, et cognoverunt vere quia a te exivi, et crediderunt quia tu me misisti.
มหฺยํ ยมุปเทศมฺ อททา อหมปิ เตภฺยสฺตมุปเทศมฺ อททำ เตปิ ตมคฺฤหฺลนฺ ตฺวตฺโตหํ นิรฺคตฺย ตฺวยา เปฺรริโตภวมฺ อตฺร จ วฺยศฺวสนฺฯ
9 Ego pro eis rogo: Non pro mundo rogo, sed pro his, quos dedisti mihi: quia tui sunt:
เตษาเมว นิมิตฺตํ ปฺรารฺถเย'หํ ชคโต โลกนิมิตฺตํ น ปฺรารฺถเย กินฺตุ ยาโลฺลกานฺ มหฺยมฺ อททาเสฺตษาเมว นิมิตฺตํ ปฺรารฺถเย'หํ ยตเสฺต ตไววาสเตฯ
10 et mea omnia tua sunt, et tua mea sunt: et clarificatus sum in eis:
เย มม เต ตว เย จ ตว เต มม ตถา ไต รฺมม มหิมา ปฺรกาศฺยเตฯ
11 Et iam non sum in mundo, et hi in mundo sunt, et ego ad te venio. Pater sancte, serva eos in nomine tuo, quos dedisti mihi: ut sint unum, sicut et nos.
สามฺปฺรตมฺ อสฺมินฺ ชคติ มมาวสฺถิเต: เศษมฺ อภวตฺ อหํ ตว สมีปํ คจฺฉามิ กินฺตุ เต ชคติ สฺถาสฺยนฺติ; เห ปวิตฺร ปิตราวโย รฺยไถกตฺวมาเสฺต ตถา เตษามเปฺยกตฺวํ ภวติ ตทรฺถํ ยาโลฺลกานฺ มหฺยมฺ อททาสฺตานฺ สฺวนามฺนา รกฺษฯ
12 Cum essem cum eis, ego servabam eos in nomine tuo. Quos dedisti mihi, ego custodivi: et nemo ex eis periit, nisi filius perditionis, ut Scriptura impleatur.
ยาวนฺติ ทินานิ ชคตฺยสฺมินฺ ไต: สหาหมาสํ ตาวนฺติ ทินานิ ตานฺ ตว นามฺนาหํ รกฺษิตวานฺ; ยาโลฺลกานฺ มหฺยมฺ อททาสฺตานฺ สรฺวฺวานฺ อหมรกฺษํ, เตษำ มเธฺย เกวลํ วินาศปาตฺรํ หาริตํ เตน ธรฺมฺมปุสฺตกสฺย วจนํ ปฺรตฺยกฺษํ ภวติฯ
13 Nunc autem ad te venio: et haec loquor in mundo, ut habeant gaudium meum impletum in semetipsis.
กินฺตฺวธุนา ตว สนฺนิธึ คจฺฉามิ มยา ยถา เตษำ สมฺปูรฺณานนฺโท ภวติ ตทรฺถมหํ ชคติ ติษฺฐนฺ เอตา: กถา อกถยมฺฯ
14 Ego dedi eis sermonem tuum, et mundus eos odio habuit, quia non sunt de mundo, sicut et ego non sum de mundo.
ตโวปเทศํ เตโภฺย'ททำ ชคตา สห ยถา มม สมฺพนฺโธ นาสฺติ ตถา ชชตา สห เตษามปิ สมฺพนฺธาภาวาชฺ ชคโต โลกาสฺตานฺ ฤตียนฺเตฯ
15 Non rogo ut tollas eos de mundo, sed ut serves eos a malo.
ตฺวํ ชคตสฺตานฺ คฺฤหาเณติ น ปฺรารฺถเย กินฺตฺวศุภาทฺ รกฺเษติ ปฺรารฺถเยหมฺฯ
16 De mundo non sunt, sicut et ego non sum de mundo.
อหํ ยถา ชคตฺสมฺพนฺธีโย น ภวามิ ตถา เตปิ ชคตฺสมฺพนฺธียา น ภวนฺติฯ
17 Sanctifica eos in veritate. Sermo tuus veritas est.
ตว สตฺยกถยา ตานฺ ปวิตฺรีกุรุ ตว วากฺยเมว สตฺยํฯ
18 Sicut tu me misisti in mundum, ita et ego misi eos in mundum.
ตฺวํ ยถา มำ ชคติ ไปฺรรยสฺตถาหมปิ ตานฺ ชคติ ไปฺรรยํฯ
19 Et pro eis ego sanctifico meipsum: ut sint et ipsi sanctificati in veritate.
เตษำ หิตารฺถํ ยถาหํ สฺวํ ปวิตฺรีกโรมิ ตถา สตฺยกถยา เตปิ ปวิตฺรีภวนฺตุฯ
20 Non pro eis autem rogo tantum, sed et pro eis, qui credituri sunt per verbum eorum in me:
เกวลํ เอเตษามรฺเถ ปฺรารฺถเย'หมฺ อิติ น กินฺเตฺวเตษามุปเทเศน เย ชนา มยิ วิศฺวสิษฺยนฺติ เตษามปฺยรฺเถ ปฺรารฺเถเย'หมฺฯ
21 ut omnes unum sint, sicut tu Pater in me, et ego in te, ut et ipsi in nobis unum sint: ut credat mundus, quia tu me misisti.
เห ปิตเสฺตษำ สรฺเวฺวษามฺ เอกตฺวํ ภวตุ ตว ยถา มยิ มม จ ยถา ตฺวเยฺยกตฺวํ ตถา เตษามปฺยาวโยเรกตฺวํ ภวตุ เตน ตฺวํ มำ เปฺรริตวานฺ อิติ ชคโต โลกา: ปฺรติยนฺตุฯ
22 Et ego claritatem, quam tu dedisti mihi, dedi eis: ut sint unum, sicut et nos unum sumus.
ยถาวโยเรกตฺวํ ตถา เตษามเปฺยกตฺวํ ภวตุ เตษฺวหํ มยิ จ ตฺวมฺ อิตฺถํ เตษำ สมฺปูรฺณเมกตฺวํ ภวตุ, ตฺวํ เปฺรริตวานฺ ตฺวํ มยิ ยถา ปฺรียเส จ ตถา เตษฺวปิ ปฺรีตวานฺ เอตทฺยถา ชคโต โลกา ชานนฺติ
23 Ego in eis, et tu in me: ut sint consummati in unum: et cognoscat mundus quia tu me misisti, et dilexisti eos, sicut et me dilexisti.
ตทรฺถํ ตฺวํ ยํ มหิมานํ มหฺยมฺ อททาสฺตํ มหิมานมฺ อหมปิ เตโภฺย ทตฺตวานฺฯ
24 Pater, quos dedisti mihi, volo ut ubi sum ego, et illi sint mecum: ut videant claritatem meam, quam dedisti mihi: quia dilexisti me ante constitutionem mundi.
เห ปิต รฺชคโต นิรฺมฺมาณาตฺ ปูรฺวฺวํ มยิ เสฺนหํ กฺฤตฺวา ยํ มหิมานํ ทตฺตวานฺ มม ตํ มหิมานํ ยถา เต ปศฺยนฺติ ตทรฺถํ ยาโลฺลกานฺ มหฺยํ ทตฺตวานฺ อหํ ยตฺร ติษฺฐามิ เตปิ ยถา ตตฺร ติษฺฐนฺติ มไมษา วาญฺฉาฯ
25 Pater iuste, mundus te non cognovit. ego autem te cognovi: et hi cognoverunt, quia tu me misisti.
เห ยถารฺถิก ปิต รฺชคโต โลไกสฺตฺวยฺยชฺญาเตปิ ตฺวามหํ ชาเน ตฺวํ มำ เปฺรริตวานฺ อิตีเม ศิษฺยา ชานนฺติฯ
26 Et notum feci eis nomen tuum, et notum faciam: ut dilectio, qua dilexisti me, in ipsis sit, et ego in ipsis.
ยถาหํ เตษุ ติษฺฐามิ ตถา มยิ เยน เปฺรมฺนา เปฺรมากโรสฺตตฺ เตษุ ติษฺฐติ ตทรฺถํ ตว นามาหํ ตานฺ ชฺญาปิตวานฺ ปุนรปิ ชฺญาปยิษฺยามิฯ
