< Iohannem 16 >

1 Haec locutus sum vobis, ut non scandalizemini.
“Nin taksônna nin mâk loina rangin mahi nangni ki misîr pe ani.
2 Absque synagogis facient vos: sed venit hora, ut omnis, qui interficit vos, arbitretur obsequium se praestare Deo.
Synagogngei renga nangni la khâipai an ta, nangni that ranga bôk ngei han Pathien sin an tho anga an inbe zora la tung atih.
3 et haec facient vobis, quia non noverunt Patrem, neque me.
Mingeiin nin chunga hima anghan la thông an tih, Pa le keima min riet loi sikin.
4 Sed haec locutus sum vobis: ut cum venerit hora reminiscamini, quia ego dixi vobis.
Hannirese mahi nin kôm ke lei misîr ani, masikin ma neinunngei tho ranga an zora ahong tung tikin, nangni ke lei misîr pe zoi ti nin riettit theina rangin. “Hi neinunngei hih aphut renga nangni ka la ril loi ani, nin kôma ka la om sikin.
5 Haec autem vobis ab initio non dixi, quia vobiscum eram: Et nunc vado ad eum, qui misit me; et nemo ex vobis interrogat me, Quo vadis?
Aniatachu, atûn chu mi tîrpu kôm ke se rang kêng ani zoi, hannoma nin lâia tutên ke sena rang merkel mak chei.
6 Sed quia haec locutus sum vobis, tristitia implevit cor vestrum.
Male atûn nangni ki misîr pe lechu nin mulungngei dûkin asip zoi ani.
7 Sed ego veritatem dico vobis: expedit vobis ut ego vadam: si enim non abiero, Paraclitus non veniet ad vos: si autem abiero, mittam eum ad vos.
Aniatachu chongdiktak nangni ki ril: ke se hah nangni rangin chu asa uol ani, ke se nônchu Sanpu hah nin kôm juong no nih. Hannirese ke sên chu ama hah nin kôm juongtîr ki tih.
8 Et cum venerit ille, arguet mundum de peccato, et de iustitia, et de iudicio.
Male a juong tung tika chu sietna tieng mo, chong dika mo, Pathien roijêkna tieng mo theiloi an chang tie hah rammuol mingei kôm min mûng atih.
9 de peccato quidem: quia non crediderunt in me.
Sietna tieng theiloi an chang ani, keima min iem loi sikin;
10 de iustitia vero: quia ad Patrem vado: et iam non videbitis me:
chong dika khom theiloi an chang ani, Pa kôm ke se rang sik le mi nin mu khâi loi rang sikin;
11 De iudicio autem: quia princeps huius mundi iam iudicatus est.
male roijêkna tieng khom adikloi an chang ani, hi rammuol roijêkpu khom jêkin aom zoi sikin.
12 Adhuc multa habeo vobis dicere: sed non potestis portare modo.
“Nangni misîr pe rang tamtak ka la dôn, aniatachu atûna rangin chu ariet nangni lântak pe rai atih.
13 Cum autem venerit ille Spiritus veritatis, docebit vos omnem veritatem. non enim loquetur a semetipso: sed quaecumque audiet loquetur, et quae ventura sunt annunciabit vobis.
Nikhomrese, Ratha, Pathien chongtak minlang ngâipu hah a juong tika chu chongtak ngei murdia nangni ruoi min lût atih. Ama rachamin ite misîr no nia, a riet ha kêng a misîr rang male ahong tung rang neinunngei ha nangni ril atih.
14 Ille me clarificabit: quia de meo accipiet, et annunciabit vobis.
Ama han roiinpuina mi pêk atih, ko chong ti ngei hah lâk a ta, nangni a ril rang sikin.
15 Omnia quaecumque habet Pater, mea sunt. Propterea dixi: quia de meo accipiet, et annunciabit vobis.
Ka Pa'n a dôn ngei murdi chu kata ani; masika han kêng Ratha han ke pêk hah lâk a ta male nangni ril atih, ki ti ani.
16 Modicum, et iam non videbitis me: et iterum modicum, et videbitis me: quia vado ad Patrem.
“Chomoltên chu mi mu khâi no tunuia, male chomolte suole chu mi mu nôk nin tih,” a tia.
17 Dixerunt ergo ex discipulis eius ad invicem: Quid est hoc, quod dicit nobis: Modicum, et non videbitis me: et iterum modicum, et videbitis me, et quia vado ad Patrem?
A ruoisingei senkhatin anninanâkin annin rekela, “Ei kôma a thurchi misîr hi imo a tina? Chomolte chu mi mu no tunuia, chomolte suole chu mi mu nôk nin tih; a tia male, ‘Pa kôm ke se rang sikin’ khom a ti hi, an tia.
18 Dicebant ergo: Quid est hoc, quod dicit, Modicum? nescimus quid loquitur.
‘Chomolte’ a ti hih imo a tina? A misîr hih ei riet thei loi kêng!” an tia.
19 Cognovit autem Iesus, quia volebant eum interrogare, et dixit eis: De hoc quaeritis inter vos quia dixi, Modicum, et non videbitis me: et iterum modicum, et videbitis me.
Jisua'n ama chong rekel rang an jôt ti a rieta, an kôm, “Chomolte chu mi mu no tunuia, chomolte suole chu mi mu nôk nin tih,” ki ti ha mo nangni nanâkin ni nin rekel inlôm?
20 Amen, amen dico vobis: quia plorabitis, et flebitis vos, mundus autem gaudebit: vos autem contristabimini, sed tristitia vestra vertetur in gaudium.
Chong diktak nangni ki ril: nangni chu chap le inrûmin om nin ta, hannirese, rammuol chu tâi atih; inngûiin om nin ta, aniatachu nin inngûina hah tâinân ânthûl rang ani.
21 Mulier cum parit, tristitiam habet, quia venit hora eius: cum autem pepererit puerum, iam non meminit pressurae propter gaudium: quia natus est homo in mundum.
Nupangin nâiha a tuong lâitak chu ân ngûikhak ngâi, a dûktongna zora ahong tung pe sikin; aniatachu nâi a nei suole chu a dûktong hah a mingil nôk ngâi, nâite rammuola juong suok hah a râisânpui sikin.
22 Et vos igitur nunc quidem tristitiam habetis, iterum autem videbo vos, et gaudebit cor vestrum: et gaudium vestrum nemo tollet a vobis.
Nangni khom ma anghan nin ni: atûn chu inngûiin nin oma, aniatachu nangni mu nôk ki tih, nin mulungrîl râisânnân la sip atih. Ma râisânna ha chu tutên nangni sut thei khâi no ni ngei.
23 Et in illo die me non rogabitis quidquam. Amen, amen dico vobis: siquid petieritis Patrem in nomine meo, dabit vobis.
“Ma nikhuo hah ahong tungin chu ite mi rekel khâi no tunui. Chongdiktak nangni ki ril: ki riminga nin zong kai chu Pa'n nangni pêk atih.
24 Usque modo non petistis quidquam in nomine meo: Petite, et accipietis, ut gaudium vestrum sit plenum.
Atûn tena chu ite ki rimingin la zong mak choia; zong ungla man nin tih, nin râisânna akip theina rangin.
25 Haec in proverbiis locutus sum vobis. Venit hora cum iam non in proverbiis loquar vobis, sed palam de Patre annunciabo vobis.
“Ha neinunngei hah mintêknangei chongin nin kôm ki misîr ani. Aniatachu, mintêknangei chong mang loiin ânlangiemin Pa chungroi ha nin kôm ki misîr zora ala hong tung rang.
26 in illo die in nomine meo petetis: et non dico vobis quia ego rogabo Patrem de vobis:
Ma nikhuo hah ahong tungin chu, ki rimingin Pa kôm zong nin ta; male keiman Pa kôm nin ruthûlin nangni zong pe ki tih ki tina nimaka,
27 Ipse enim Pater amat vos, quia vos me amastis, et credidistis, quia ego a Deo exivi.
Pa lelê han nangni a lungkham ngâi. Keima mi nin lungkham sik le Pathien renga juong ki ni, ti mi nin iem sikin nangni a lungkham ngâi ani.
28 Exivi a Patre, et veni in mundum: iterum relinquo mundum, et vado ad Patrem.
Pa kôm renga ku juonga, male rammuola ku juong ani; male atûn chu rammuol mâkin Pa kôm ke se nôk rang ani zoi,” a tia.
29 Dicunt ei discipuli eius: Ecce nunc palam loqueris, et proverbium nullum dicis.
Hanchu a ruoisingei han a kôm, “Atûn chu ânlangiemin ni misîra, mintêknangei chong reng mang khâi mak chea.
30 nunc scimus quia scis omnia, et non opus est tibi ut quis te interroget: in hoc credimus quia a Deo existi.
Atûn chu neinuntin ni riet let tiin kin riet zoi; tute kôm ite ne rekel ngei rang nâng mak che. Hima sika hin Pathien renga juong ni ni tiin kin iem zoi ani,” an tia.
31 Respondit eis Iesus: Modo creditis?
Jisua'n an kôm, “Atûn chu nin iem mo zoi?
32 Ecce venit hora, et iam venit, ut dispergamini unusquisque in propria, et me solum relinquatis: et non sum solus, quia Pater mecum est.
Azora ahong tungtir zoi, anâikik zoi, matikin chu chekinchâi var nin ta, nin in, nin ina se nin ta, ke theivaiin mi mâkrak nin tih. Hannirese Pa hah ko kôm aom sikin ke theivaiin chu ni no ning.
33 Haec locutus sum vobis, ut in me pacem habeatis. In mundo pressuram habebitis: sed confidite, ego vici mundum.
Masikin keima leh inpumkhata omin rathânngamna nin dôn theina rangin hi chong hih nangni ki misîr pe ani. Rammuolin intak nangni min tuong atih. Hannirese hâitakin om roi! Keiman rammuol ke mene zoi ani,” a tia.

< Iohannem 16 >