Iohannem 13
1 Ante diem festum Paschae, sciens Iesus quia venit hora eius ut transeat ex hoc mundo ad Patrem: cum dilexisset suos, qui erant in mundo, in finem dilexit eos.
Manoronú fazigi baaliyoniyre shina b́ tesh, Iyesus datsani k'ayr nihok bíamet aawo b́bodtsok'o danb́k'ri. Datsanatse fa'a b́jirwotsi shunk'ratni b́tesh, b́jamoonowere shunb́k'ri.
2 Et coena facta, cum diabolus iam misisset in cor ut traderet eum Iudas Simonis Iscariotis:
Iyesusnat b́danfwots kooc'misho bomefera boteshi, Simon naay Kiriyot dats asho Yihudmó Iyesusi beshide b́'imetwok'o Diyablos b́nibots gond keewo gedb́k'ri.
3 sciens quia omnia dedit ei Pater in manus, et quia a Deo exivit, et ad Deum vadit:
Niho al jamo bísh bí imtsok'onat Ik'oke kesht b́waatsok'o, Ik'o maantso aanar bíametwok'o Iyesus danfee b́teshi,
4 surgit a coena, et ponit vestimenta sua: et cum accepisset linteum, praecinxit se.
Mansh mishimaratse k'aztuut b́shemo dats gedb́k'ri, bín firet taho k'aaúdek't b́gebats edb́dek'i.
5 Deinde misit aquam in pelvim, et coepit lavare pedes discipulorum, et extergere linteo, quo erat praecinctus.
Maniyere il tufmashi k'ac'ots aatso geddek't b́danifwots tufo masho dek'b́tu, b́ ed'ts tahmannowere botufo b́fir.
6 Venit ergo ad Simonem Petrum. Et dicit ei Petrus: Domine, tu mihi lavas pedes?
Iyesuswere Simon P'et'rosok b́waatsok'on Simon P'et'ros, «Doonzono! neene t tufo masheti?» bí et.
7 Respondit Iesus, et dixit ei: Quod ego facio, tu nescis modo, scies autem postea.
Iyesuswere «Taa t k'alirwo nee and danatsne, aytsmo t'iwintsitune» bíet
8 Dicit ei Petrus: Non lavabis mihi pedes in aeternum. Respondit ei Iesus: Si non lavero te, non habebis partem mecum. (aiōn g165)
P'etroswere «Nee t tufo b́jamon mayatsne!» bí et. Iyesuswere «Taa n tufo masho tk'azal nee tiyoke bano deshatsne» ett bí aaniyi. (aiōn g165)
9 Dicit ei Simon Petrus: Domine, non tantum pedes meos, sed et manus, et caput.
Simon P'et'roswere «Doonzono! mank'oyi wotiyal bére ttufmec'ro b́woterawo tkishonowere, ttookonowere maye!» bí eti.
10 Dicit ei Iesus: Qui lotus est, non indiget nisi ut pedes lavet, et est mundus totus. Et vos mundi estis, sed non omnes.
Iyesuswere «Bí aats mashtso b́ jamon s'ayin b́wottsotse b́ tuf mashoniye okoon k'osho geyiratse, itwere s'ayinwots itne, ernmó it únetsiyaliye» bí eti.
11 Sciebat enim quisnam esset qui traderet eum: propterea dixit: Non estis mundi omnes.
Iyesus «It únets s'ayin itnaliye» bíet bín beshide imetwo koni b́wottsok'o b́ dantsosha b́ tesh.
12 Postquam ergo lavit pedes eorum, accepit vestimenta sua: et cum recubuisset iterum dixit eis: Scitis quid fecerim vobis?
Botufo b́ mashiyakon b́ taho tahdek't b́ beyok aanat beebdek'i, hank'owo boosh bíet, «Itsh eeg t k'altsok'o t'iwints dek'rteya?
13 Vos vocatis me Magister, et Domine, et bene dicitis: sum etenim.
It ‹Danifonat doonoza› etfte taasha, taa danifonat doonzo twottsotse it ettso aree.
14 Si ergo ego lavi pedes vestros, Dominus, et Magister: et vos debetis alter alterius lavare pedes.
Eshe taa itsh doonznat iti danifo wotefetsat it tufo t mashihakon it it atsatsewosh it tufo masheyo geyitwe.
15 Exemplum enim dedi vobis, ut quemadmodum ego feci vobis, ita et vos faciatis.
Taa itsh tk'altsok'o itwere it k'alitwok'o ariyosh wotitwo itsh beezree.
16 Amen, amen dico vobis: non est servus maior Domino suo: neque apostolus maior est eo, qui misit illum.
Aron arikone itsh keewirwe, guutso b́ doonzoniyere bowakee, wooshetsonwere bín woshtsoniyere bowakee.
17 Si haec scitis, beati eritis si feceritis ea.
Keewan dande finats it jitsink'ere derek itne.
18 Non de omnibus vobis dico: ego scio quos elegerim: sed ut adimpleatur Scriptura: Qui manducat mecum panem, levabit contra me calcaneum suum.
Han tkeewir it únetsishaliye, taa t galdek'tswotsi danfee, ernmó ‹T mish máátso gondon tiatsats tuure› etiru S'ayin mas'aafotse beyiru aap'o b́s'eeno geyife.
19 Amodo dico vobis, priusquam fiat: ut cum factum fuerit, credatis, quia ego sum.
Man b́wotoniyere shino itsh t keewiri, b́ s'eeniyakon taa Bín twottsok'o it amanishee.
20 Amen, amen dico vobis: Qui accipit si quem misero, me accipit: qui autem me accipit, accipit eum, qui me misit.
Arikon aronee itsh t keewiri, taa t woshtso dek'etwoniye taan de'k'etwe, taano dek'etwo taan woshtsonowere dek'etwe.»
21 Cum haec dixisset Iesus, turbatus est spiritu: et protestatus est, et dixit: Amen, amen dico vobis: Quia unus ex vobis tradet me.
Iyesus man bí etiyakon b́ shayiron kic'at «Aron, arikoniye itsh t etiri, ititsi iko taan beshide imetwe» et kishdek't b́keewi.
22 Aspiciebant ergo ad invicem discipuli, haesitantes de quo diceret.
B́ danifwots b́ keewirwan kon jango b́wottsok'o bodartsotse bo atsatsewo bos'ile.
23 Erat ergo recumbens unus ex discipulis eius in sinu Iesu, quem diligebat Iesus.
Iyesus b́danifwotsitsi b́shnf iko Iyesus ganokt bedek'tni b́tesh.
24 Innuit ergo huic Simon Petrus: et dixit ei: Quis est, de quo dicit?
Simon P'et'ros kolat, «Konjango b́keewtsok'o aab aatwe» bí eti.
25 Itaque cum recubuisset ille supra pectus Iesu, dicit ei: Domine quis est?
Mann bí Iyesusok t'intsdek't «Doonzono! neen beshide imetwo kone?» ett bíaati.
26 Respondit Iesus: Ille est, cui ego intinctum panem porrexero. Et cum intinxisset panem, dedit Iudae Simonis Iscariotis.
Iyesuswere «Bíye mishan iton itde bísh ti'imetwoniye» bí eti. Man bí'ettsok'on misho iton itdek't Kiriyot ash wottso Simon naay Yihudsh b́ imi.
27 Et post buccellam, introivit in eum satanas. Et dixit ei Iesus: Quod facis, fac citius.
Yihud imetsman b́dek'iyakon manoor Shed'no bíatsots s'een b́utsi, Iyesuswere Yihudsh, «K'alosh ngeyirwo káári k'alwe!» bí et.
28 Hoc autem nemo scivit discumbentium ad quid dixerit ei.
Iyesus eegosh mank'o bíettsok'o mishimaratse beyirwotsitse konwor dantso aali b́tesh.
29 Quidam enim putabant, quia loculos habebat Iudas, quod dixisset ei Iesus: Eme ea, quae opus sunt nobis ad diem festum: aut egenis ut aliquid daret.
Yihud giz detsfo b́teshtsotse b́ danifwotsitsi ik ikwots Iyesus «Baliyosh noosh geyitwo keewowe wee t'owwotssh ime» bíettsok'owa boosh bíari.
30 Cum ergo accepisset ille buccellam, exivit continuo. Erat autem nox.
Yihdwere tiits imetsman b́dek'tsok'on manoor kesht k'az bíami. Manoronwere t'úwa b́tesh.
31 Cum ergo exisset, dixit Iesus: Nunc clarificatus est filius hominis: et Deus clarificatus est in eo.
Yihud kesht bí amiyakon Iyesus hank'o bíeti, «And ash Na'o mangree, b́ yatse tuutsonowere Ik'o mangree,
32 Si Deus clarificatus est in eo, et Deus clarificabit eum in semetipso: et continuo clarificabit eum.
Ik'o b́jangatse tuutson b́mangtsotse Ik'onwere bín mangitwe, muk'i b́teyawoniye bín b́mangitye.
33 Filioli, adhuc modicum vobiscum sum. Quaeretis me: et sicut dixi Iudaeis: Quo ego vado, vos non potestis venire: et vobis dico modo.
T nanaúwotso! itnton tteshet ay gizeyoshaliye, itwere taan geyitute, Ayhudi naashwotssh ‹Taa tiametwok it woo falratste› ti ettsok'o, andoor itsh mank'o eteetwe.
34 Mandatum novum do vobis: Ut diligatis invicem, sicut dilexi vos, ut et vos diligatis invicem.
It atsatsewo it shuneetwok'o handr tzaziwo itsh imirwe, taa itn tshuntsok'o itwere it atsatsewo shunewere.
35 In hoc cognoscent omnes quia discipuli mei estis, si dilectionem habueritis ad invicem.
It atsatsewo it shunetka wotiyal t danifwotsi it wottsok'o ash jamo danetwe.»
36 Dicit ei Simon Petrus: Domine, quo vadis? Respondit Iesus: Quo ego vado, non potes me modo sequi: sequeris autem postea.
Maniyere il S'mon P'et'ros Iyesussh, «Doonzono! aawke niameti?» ett bíaati. Iyesuswere «taa tiametwok and taanton woo falratsne ilmó tshuutso woo falitune» ett bíaniyi
37 Dicit ei Petrus: Quare non possum te sequi modo? animam meam pro te ponam.
P'et'roswere «Doonzono! eegoshe and nshuutso woo tmawiti? Taa t kasho dab neesha err beshide ímetwe» bí et.
38 Respondit ei Iesus: Animam tuam pro me pones? Amen, amen dico tibi: non cantabit gallus, donec ter me neges.
Iyesuwere «Nee nkasho taasha err beshide imetwiya? Aron arikoniye neesh ti etiri, hambets baako b́ k'ad́ftsere shino keezoto taan haalitune» ett bíaaniy.
