Joël Propheta 2
1 Canite tuba in Sion, ululate in monte sancto meo, conturbentur omnes habitatores terrae: Quia venit dies Domini, quia prope est
Zion ah mongkah to ueng oh, kai ih kaciim mae ah acoehaih atuen to paek oh: prae thung kaom kaminawk boih tasoeh o nasoe; Angraeng ih ni loe angzoh boeh, zoi daek boeh.
2 dies tenebrarum, et caliginis, dies nubis, et turbinis: quasi mane expansum super montes populus multus et fortis: similis ei non fuit a principio, et post eum non erit usque in annos generationis et generationis.
Akhawnbang ah kanghaeh phang mae nui ih tamai baktiah, khovinghaih hoi kho tahmuephaih ni, kathah tamai hoi khovinghaih niah oh: canghnii ah kaom vai ai, angzo han koi hmabang atue ah doeh kaom vai ai, kapop moe, thacak kaminawk doeh angzoh o.
3 Ante faciem eius ignis vorans, et post eum exurens flamma: quasi hortus voluptatis terra coram eo, et post eum solitudo deserti, neque est qui effugiat eum.
Nihcae ih hmabang loe hmai mah kangh moe, nihcae hnukbang doeh hmaipalai mah kangh; nihcae mah tuh ai nathuem ah prae loe Eden takha baktiah oh, nihcae mah tuk pacoengah prae loe kapong sut praezaek baktiah oh; ue, nihcae loe mi doeh loih o mak ai.
4 Quasi aspectus equorum, aspectus eorum: et quasi equites sic current.
Nihcae ih krang loe hrang baktih, hrang angthueng kami baktiah oh pongah, nihcae loe cawn o tih.
5 Sicut sonitus quadrigarum super capita montium exilient, sicut sonitus flammae ignis devorantis stipulam, velut populus fortis praeparatus ad praelium.
Nihcae loe caphaeh hmai mah kang ih atuen baktih, thacak misatuh kaminawk misatuk han caeh o nathuem ih atuen baktih, hrang lakok tuen baktiah nihcae loe maesom nuiah angphet o tih.
6 A facie eius cruciabuntur populi: omnes vultus redigentur in ollam.
Pop parai kaminawk loe nihcae hma ah nganbawh kana zok o; kaminawk loe mikhmai amnum o boih tih.
7 Sicut fortes current: quasi viri bellatores ascendent murum: viri in viis suis gradientur, et non declinabunt a semitis suis.
Nihcae loe thacak kaminawk baktiah cawn o tih; nichae loe misatuh kaminawk baktiah tapang pongah daw o tih; kaminawk loe angmacae ih loklam ah caeh o boih tih, nihcae loe angmacae ohhaih ahmuen hoiah amkhraeng o mak ai:
8 Unusquisque fratrem suum non coarctabit, singuli in calle suo ambulabunt: sed et per fenestras cadent, et non demolientur.
maeto hoi maeto anget o mak ai, angmacae ih loklam ah caeh o boih tih: sumsen salakah caeh o cadoeh, ahma caa o mak ai.
9 Urbem ingredientur, in muro current: domos conscendent, per fenestras intrabunt quasi fur.
Nihcae loe vangpui thungah ahnuk ahma cawn o tih, nihcae loe tapang nuiah cawn o tih; nihcae loe im nuiah daw o tahang ueloe, kamqu baktiah thokbuem hoiah akun o tih.
10 A facie eius contremuit terra, moti sunt caeli: sol et luna obtenebrati sunt et stellae retraxerunt splendorem suum.
Nihcae hma ah long anghuen tih, vannawk doeh tasoeh o tih; ni hoi khrah doeh ving rup ueloe, cakaehnawk mah doeh aanghaih to paek o mak ai boeh.
11 Et Dominus dedit vocem suam ante faciem exercitus sui: quia multa sunt nimis castra eius, quia fortia et facientia verbum eius: magnus enim dies Domini, et terribilis valde: et quis sustinebit eum?
Angraeng mah angmah ih misatuh kaminawk hma ah lok to thui tih; thuih ih lok baktiah sah kami ih misatuh kaminawk loe pop o parai; Angraeng ih ni loe len parai moe, zit kaom ani ah oh: mi mah maw khaang thai tih?
12 Nunc ergo dicit Dominus: Convertimini ad me in toto corde vestro in ieiunio, et in fletu, et in planctu.
To pongah vaihi doeh, Palungthin boih, buhzahhaih, qahhaih, palungsethaih hoiah kai khaeah amlaem oh, tiah Angraeng mah thuih.
13 Et scindite corda vestra, et non vestimenta vestra, et convertimini ad Dominum Deum vestrum: quia benignus et misericors est, patiens et multae misericordiae, et praestabilis super malitia.
Khukbuen na ai, na palungthin to paek ah loe, na Angraeng Sithaw khaeah amlaem ah: Anih loe mi tahmen thaih, palungnathaih tawn, palungphui han karai, pop parai tahmenhaih tawn, kahoih ai hmuen sakhaih thung hoi tahmen thaih Sithaw ah oh.
14 Quis scit si convertatur, et ignoscat, et relinquat post se benedictionem, sacrificium, et libamen Domino Deo nostro?
Angraeng na Sithaw khaeah cang, naek koi tui hoi angbawnhaih sak hanah, Anih loe poek amkhraih ueloe, tahamhoihaih caehtaak pacoengah, tahmenhaih tawn khoe doeh om tih, tiah mi mah maw panoek thai tih?
15 Canite tuba in Sion, sanctificate ieiunium, vocate coetum.
Zion ah mongkah to ueng ah loe, kaciim buhzahhaih to sak pacoengah, kaciim amkhuenghaih to sah oh;
16 congregate populum, sanctificate ecclesiam, coadunate senes, congregate parvulos, et sugentes ubera: egrediatur sponsus de cubili suo, et sponsa de thalamo suo.
kaminawk to pakhueng ah, amkhueng kaminawk to ciimcaisak ah; kacoehtanawk to kawkcu ah loe, nawksainawk hoi tahnu nae li nawktanawk to nawnto pakhueng ah; zu la kami loe angmah ih imthung hoi tacawt nasoe loe, sava sah tangla doeh angmah ih imthung hoiah tacawt nasoe.
17 Inter vestibulum et altare plorabunt sacerdotes ministri Domini: et dicent: Parce Domine, parce populo tuo: et ne des hereditatem tuam in opprobrium ut dominentur eis nationes. quare dicunt in populis: Ubi est Deus eorum?
Angraeng khae toksah qaimanawk loe, tempul thung ih tung hoi hmaicam salakah, qah o nasoe; Aw Angraeng, nangmah ih kaminawk to paquem ah, Sithaw panoek ai kaminawk mah patahhaih lok ah patoh o han ai ah, na qawk to kasae thui kaminawk khaeah paek hmah; nihcae ih Sithaw loe naa ah maw oh? tiah kaminawk salakah thuisak hmah, tiah lawkthui o nasoe.
18 Zelatus est Dominus terram suam, et pepercit populo suo:
To tih nahaeloe Angraeng mah a prae to poek ueloe, angmah ih kaminawk to tahmen tih boeh.
19 Et respondit Dominus, et dixit populo suo: Ecce ego mittam vobis frumentum, et vinum, et oleum, et replebimini eis: et non dabo vos ultra opprobrium in Gentibus.
Ue, Angraeng mah lok pathim ueloe, angmah ih kaminawk khaeah, Khenah, nangcae hanah cang, misurtui hoi situi to kang pat han, to naah ni palung khuek na tih o vop tih; Sithaw panoek ai kaminawk salakah nangcae kasae thuihaih to ka sah mak ai boeh.
20 Et eum, qui ab Aquilone est, procul faciam a vobis: et expellam eum in terram inviam, et desertam: faciem eius contra mare Orientale, et extremum eius ad mare novissimum: et ascendet foetor eius, et ascendet putredo eius, quia superbe egit.
Aluek bang ih misatuh kaminawk to kangthla ah ka patoeh moe, praezaek hoi kapong sut ahmuen ah ka patoeh han boeh, anih ih ahma to ni angyae bang ih tuipui ah, anih ih ahnuk to niduem bang ih tuipui ah ka vah han: Anih mah kalen parai hmuen to sak boeh pongah, kaqong ahmui sae anih khae hoiah tacawt tih boeh.
21 Noli timere terra, exulta et laetare: quoniam magnificavit Dominus ut faceret.
Aw prae, zii hmah; Angraeng mah dawnrai hmuen to sak boeh pongah, anghoe ah loe oep ah!
22 Nolite timere animalia regionis: quia germinaverunt speciosa deserti, quia lignum attulit fructum suum, ficus, et vinea dederunt virtutem suam.
Taw ih moisannawk, zii o hmah; taw ih saphoinawk tacawt o boeh moe, thingnawk mah doeh athaih athai o let boeh; thaiduetkung hoi misurkung loe thacak o let boeh.
23 Et filii Sion exultate, et laetamini in Domino Deo vestro: quia dedit vobis doctorem iustitiae, et descendere faciet ad vos imbrem matutinum et serotinum sicut in principio.
Nangcae Zion caanawk, anghoe oh, Angraeng na Sithaw ah anghoe oh; anih mah khotui tangsuek to nangcae hanah ang paek, nangcae khaeah khotui tangsuek to angzohsak, khrah tangsuek naah hnukkhuem khotui to angzohsak.
24 Et implebuntur areae frumento, et redundabunt torcularia vino, et oleo.
Cang atithaih ahmuen loe cang hoi koi tih, laom pui thungah misurtui kangtha hoi situi to koi tih.
25 Et reddam vobis annos, quos comedit locusta, bruchus, et rubigo, et eruca: fortitudo mea magna, quam misi in vos.
Kalen pakhuh mah caak ih cangnawk, langkawk mah caak ih cangnawk, kalah pakhunawk hoi pakhunawk mah caak ih cangnawk, nangcae khaeah ka patoeh ih thacak kai ih misatuh kaminawk mah caak o ih, saningnawk to kang paek let han.
26 Et comedetis vescentes, et saturabimini: et laudabitis nomen Domini Dei vestri, qui fecit mirabilia vobiscum: et non confundetur populus meus in sempiternum.
Nangcae mah kapop ah na caa o ueloe, zok nam hah o tih, to naah nangcae han dawnrai hmuen kasah, Angraeng na Sithaw ih ahmin to na pakoeh o tih; Kai ih kaminawk loe natuek naah doeh azathaih tong o mak ai boeh.
27 Et scietis quia in medio Israel ego sum: et ego Dominus Deus vester, et non est amplius: et non confundetur populus meus in aeternum.
To naah nangcae mah kai loe Israel kaminawk salakah ka oh, kai loe nangcae ih Angraeng Sithaw ni, kalah mi doeh om ai, tiah na panoek o tih. Kai ih kaminawk loe natuek naah doeh azathaih tong o mak ai boeh.
28 Et erit post haec: effundam spiritum meum super omnem carnem: et prophetabunt filii vestri, et filiae vestrae: senes vestri somnia somniabunt, et iuvenes vestri visiones videbunt.
To pacoengah, taksa boih nuiah ka Muithla ka paek han; na capanawk hoi na canunawk mah lok to taphong o tih, na mitongnawk mah amang sah o ueloe, na thendoengnawk mah hnuksakhaih to hnu o tih.
29 Sed et super servos meos, et ancillas in diebus illis effundam spiritum meum.
To na niah loe ka tamna nongpanawk hoi ka tamna nongpatanawk nuiah doeh ka Muithla to ka paek han.
30 Et dabo prodigia in caelo, et in terra, sanguinem, et ignem, et vaporem fumi.
Van hoi long ah dawnrai hmuennawk kam tuengsak han: athii longhaih, kangthawk hmai hoi hmaikhue to ka hnuksak han.
31 Sol convertetur in tenebras, et luna in sanguinem: antequam veniat dies Domini magnus, et horribilis.
Zit kaom Angraeng ih ni kalen angzo ai naah, ni loe ving ueloe, khrah doeh athii ah angcoeng tih.
32 Et erit: omnis qui invocaverit nomen Domini, salvus erit: quia in monte Sion, et in Ierusalem erit salvatio, sicut dixit Dominus, et in residuis, quos Dominus vocaverit.
Mi kawbaktih doeh Angraeng ih ahmin kawk kaminawk loe, pahlong ah om boih tih. Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah, Zion mae hoi Jerusalem vangpui thungah, Angraeng mah kawk ih anghmat kaminawk loisakhaih to om tih.
