Job 9
1 Et respondens Iob, ait:
Yobu n’alyoka addamu nti,
2 Vere scio quod ita sit, et quod non iustificetur homo compositus Deo.
“Ddala nkimanyi nga kino kituufu. Naye omuntu asobola atya okuba omutuukirivu eri Katonda?
3 Si voluerit contendere cum eo, non poterit ei respondere unum pro mille.
Wadde ng’omuntu yandyagadde okuwakana naye, tayinza kumuddamu kibuuzo na kimu ku bibuuzo olukumi.
4 Sapiens corde est, et fortis robore: quis restitit ei, et pacem habuit?
Amagezi ge ga nsusso, amaanyi ge mangi nnyo; ani eyali amuwakanyizza n’avaayo nga taliiko binuubule?
5 Qui transtulit montes, et nescierunt hi quos subvertit in furore suo.
Asimbula ensozi ne zivaayo nga tezimanyiridde era n’azivuunika ng’asunguwadde.
6 Qui commovet terram de loco suo, et columnae eius concutiuntur.
Ensi aginyeenya n’eva mu kifo kyayo era n’akankanya empagi zaayo.
7 Qui praecipit Soli, et non oritur: et stellas claudit quasi sub signaculo:
Ayogera eri enjuba ne teyaka, akugira n’alemesa ekitangaala ky’emmunyeenye okulabika.
8 Qui extendit caelos solus, et graditur super fluctus maris.
Ye yekka abamba eggulu era n’atambulira ku mayengo g’ennyanja.
9 Qui facit Arcturum, et Oriona, et Hyadas, et interiora austri.
Ye mukozi wa Nabaliyo, entungalugoye ne Kakaaga, n’ebibinja eby’emunyeenye eby’obukiikaddyo.
10 Qui facit magna, et incomprehensibilia, et mirabilia, quorum non est numerus.
Akola ebyewuunyo ebizibu okunnyonnyola, n’akola n’ebyamagero ebitabalika.
11 Si venerit ad me, non videbo eum: si abierit, non intelligam.
Bw’ayita we ndi sisobola kumulaba, bw’ampitako, sisobola kumutegeera.
12 Si repente interroget, quis respondebit ei? vel quis dicere potest: Cur ita facis?
Bw’aba alina ky’aggya ku muntu, ani ayinza okumuziyiza? Ani ayinza okumubuuza nti kiki ky’okola?
13 Deus, cuius irae nemo resistere potest, et sub quo curvantur qui portant orbem.
Katonda taziyiza busungu bwe; n’ebibinja bya Lakabu byakankanira wansi w’ebigere bye.
14 Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei, et loquar verbis meis cum eo?
Kaakano nnyinza ntya okuwakana naye? Nnyinza ntya okufuna ebigambo mpakane naye?
15 Qui etiam si habuero quippiam iustum, non respondebo, sed meum iudicem deprecabor.
Wadde nga siriiko musango, sisobola kubaako kye muddamu, mba nnyinza kwegayirira bwegayirizi oyo Omulamuzi wange ankwatirwe ekisa.
16 Et cum invocantem exaudierit me, non credo quod audierit vocem meam.
Ne bwe na ndimukoowodde n’ampitaba, sirowooza nti yandimpadde ekiseera n’ampuliriza.
17 In turbine enim conteret me, et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa.
Yandimenyeemenye mu muyaga nannyongerako ebiwundu awatali nsonga.
18 Non concedit requiescere spiritum meum, et implet me amaritudinibus.
Teyandindese kuddamu mukka naye yandimmaliddewo ddala nga mbonaabona.
19 Si fortitudo quaeritur, robustissimus est: si aequitas iudicii, nemo audet pro me testimonium dicere.
Bwe kiba nga kigambo kya maanyi bwanyi, ye wa maanyi. Era bwe kiba kya kusala musango, ani alimuyita?
20 Si iustificare me voluero, os meum condemnabit me: si innocentem ostendero, pravum me comprobabit.
Ne bwe sandibaddeko musango, akamwa kange kandigunsalidde. Ne bwe bandinnangiridde nti siriiko kyakunenyezebwa, kandirangiridde nti gunsinze.
21 Etiam si simplex fuero, hoc ipsum ignorabit anima mea, et taedebit me vitae meae.
“Wadde nga sirina kyakunenyezebwa, sikyefaako, obulamu bwange mbunyooma.
22 Unum est quod locutus sum, et innocentem et impium ipse consumit.
Byonna kye kimu, kyenva ŋŋamba nti, Azikiriza bonna abataliiko musango awamu n’abakozi b’ebibi.
23 Si flagellat, occidat semel, et non de poenis innocentum rideat.
Kawumpuli bw’aba asse mbagirawo, Mukama asekerera okubonaabona kw’abatalina musango.
24 Terra data est in manus impii, vultum iudicum eius operit: quod si non ille est, quis ergo est?
Ensi yaweebwayo mu mukono gw’abakozi b’ebibi. Abikka ku maaso g’abagiramula. Bw’aba nga si Mukama, kale ani?
25 Dies mei velociores fuerunt cursore: fugerunt, et non viderunt bonum.
Kaakano ennaku zange zidduka okusinga omuddusi, zifuumuuka, tezirina kalungi ke ziraba.
26 Pertransierunt quasi naves poma portantes, sicut aquila volans ad escam.
Zifuumuuka ng’amaato ag’ebitoogo agadduka ennyo, ng’empungu eyanguyiriza okugenda eri omuyiggo.
27 Cum dixero: Nequaquam ita loquar: commuto faciem meam, et dolore torqueor.
Bwe ŋŋamba nti, Leka neerabire okusinda kwange, oba nti neerabire obunyiikaavu bwange, nsekemu,
28 Verebar omnia opera mea, sciens quod non parceres delinquenti.
ne neekokkola okubonaabona kwange, mmanyi nga Mukama tombale ng’ataliiko musango.
29 Si autem et sic impius sum, quare frustra laboravi?
Omusango gunsinze, lwaki nteganira obwereere?
30 Si lotus fuero quasi aquis nivis, et fulserint velut mundissimae manus meae:
Ne bwe nandinaabye sabbuuni n’engalo zange ne nzitukuza,
31 Tamen sordibus intinges me, et abominabuntur me vestimenta mea.
era wandinsudde mu kinnya, n’engoye zange zennyini ne zinneetamwa.
32 Neque enim viro qui similis mei est, respondebo: nec qui mecum in iudicio ex aequo possit audiri.
Kubanga Mukama si muntu nga nze bwe ndi nti muddemu, era nti tusisinkane tuwozaŋŋanye mu mbuga z’amateeka.
33 Non est qui utrumque valeat arguere, et ponere manum suam in ambobus.
Tewali mutabaganya ayinza kututeekako mukono gwe ffembi,
34 Auferat a me virgam suam, et pavor eius non me terreat.
eyandizigyeko omuggo gwa Katonda entiisa ye n’erekeraawo okunzijira.
35 Loquar, et non timebo eum: neque enim possum metuens respondere.
Olwo nno nandyogedde nga simutya; naye nga bwe kiri kaakano, sisobola.”
