< Job 8 >

1 Respondens autem Baldad Suhites, dixit:
Entonces intervino Bildad suhita:
2 Usquequo loqueris talia, et spiritus multiplex sermones oris tui?
¿Hasta cuándo hablarás esas cosas, y los dichos de tu boca serán como viento impetuoso?
3 Numquid Deus supplantat iudicium? aut Omnipotens subvertit quod iustum est?
¿Él tuerce lo recto? ¿ʼEL-Shadday pervierte la justicia?
4 Etiam si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suae:
Si tus hijos pecaron contra Él, Él los entregó al poder de su transgresión.
5 Tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum, et Omnipotentem fueris deprecatus:
Si tú buscas a ʼElohim por la mañana e imploras a ʼEL-Shadday,
6 Si mundus et rectus incesseris, statim evigilabit ad te, et pacatum reddet habitaculum iustitiae tuae:
si eres puro y recto, ciertamente ahora se levantará y restaurará tus justos bienes.
7 In tantum, ut si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.
Aunque tu principio sea pequeño, tu final será muy grande.
8 Interroga enim generationem pristinam, et diligenter investiga patrum memoriam:
Te ruego que preguntes a las generaciones pasadas y consideres las cosas investigadas por los antepasados de ellas.
9 (Hesterni quippe sumus, et ignoramus quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram.)
Porque nosotros somos de ayer y nada sabemos. Nuestros días sobre la tierra son como una sombra.
10 Et ipsi docebunt te: loquentur tibi, et de corde suo proferent eloquia.
¿No te instruirán ellos y te hablarán con palabras salidas de su corazón?
11 Numquid vivere potest scirpus absque humore? aut crescere carectum sine aqua?
¿El papiro crece donde no hay pantano? ¿Crece el junco sin agua?
12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit:
Cuando aún están verdes y no están cortados, se secan antes que las otras hierbas.
13 Sic viae omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes hypocritae peribit:
Así son las sendas de todos los que olvidan a ʼElohim. Así se desvanece la esperanza del impío,
14 Non ei placebit vecordia sua, et sicut tela aranearum fiducia eius.
porque su confianza es frágil, y su seguridad como telaraña.
15 Innitetur super domum suam, et non stabit: fulciet eam, et non consurget:
Si se apoya en su casa, ésta no se sostendrá. Si se aferra a ella, no lo soportará.
16 Humectus videtur antequam veniat Sol, et in ortu suo germen eius egredietur.
Él está verde delante del sol, y por encima de su huerto brota su retoño,
17 Super acervum petrarum radices eius densabuntur, et inter lapides commorabitur.
aunque sus raíces están entrelazadas sobre un montón de rocas y buscan un lugar entre las piedras.
18 Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum, et dicet: Non novi te.
Si se arranca de su lugar, éste lo negará: ¡No te vi nunca!
19 Haec est enim laetitia viae eius, ut rursum de terra alii germinentur.
Ciertamente así es el gozo de su camino. Del polvo brotarán otros.
20 Deus non proiiciet simplicem, nec porriget manum malignis:
Mira, tan ciertamente como ʼElohim nunca sostiene a los malhechores, así nunca se aparta del hombre intachable.
21 Donec impleatur risu os tuum, et labia tua iubilo.
Aún llenará tu boca de risa y tus labios con un grito de júbilo.
22 Qui oderunt te, induentur confusione: et tabernaculum impiorum non subsistet.
Los que te aborrecen serán cubiertos de vergüenza. La morada de los impíos desaparecerá.

< Job 8 >