Job 8
1 Respondens autem Baldad Suhites, dixit:
Wtedy Bildad z Szuach odpowiedział:
2 Usquequo loqueris talia, et spiritus multiplex sermones oris tui?
Jak długo będziesz mówił takie rzeczy? [Jak długo] słowa z twoich ust [będą jak] gwałtowny wiatr?
3 Numquid Deus supplantat iudicium? aut Omnipotens subvertit quod iustum est?
Czy Bóg wypacza sąd? Czy Wszechmocny wypacza sprawiedliwość?
4 Etiam si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suae:
Jeśli twoi synowie zgrzeszyli przeciwko niemu, a on ich odrzucił za ich nieprawość;
5 Tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum, et Omnipotentem fueris deprecatus:
Jeśli zwrócisz się pilnie do Boga i będziesz błagać Wszechmocnego;
6 Si mundus et rectus incesseris, statim evigilabit ad te, et pacatum reddet habitaculum iustitiae tuae:
Jeśli jesteś czysty i prawy, wtedy na pewno obudzi się dla ciebie i poszczęści mieszkaniu twojej sprawiedliwości.
7 In tantum, ut si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.
A [choćby] twój początek był niewielki, jednak twój koniec bardzo się rozmnoży.
8 Interroga enim generationem pristinam, et diligenter investiga patrum memoriam:
Bo zapytaj, proszę, dawnych pokoleń i rozważ doświadczenie ich ojców;
9 (Hesterni quippe sumus, et ignoramus quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram.)
(My bowiem jesteśmy wczorajsi i nic nie wiemy, ponieważ nasze dni na ziemi są [jak] cień).
10 Et ipsi docebunt te: loquentur tibi, et de corde suo proferent eloquia.
Czy oni nie pouczą cię i nie powiedzą ci, i czy z ich serc nie wypłyną słowa?
11 Numquid vivere potest scirpus absque humore? aut crescere carectum sine aqua?
Czy sitowie urośnie bez wilgoci? Czy trzcina urośnie bez wody?
12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit:
Chociaż jeszcze jest świeża i nieskoszona, prędzej usycha niż inna trawa.
13 Sic viae omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes hypocritae peribit:
Takie [są] drogi wszystkich, którzy zapominają Boga, i [tak] zginie nadzieja obłudnika.
14 Non ei placebit vecordia sua, et sicut tela aranearum fiducia eius.
Jego nadzieja zostanie podcięta, a jego ufność [będzie] jak pajęczyna.
15 Innitetur super domum suam, et non stabit: fulciet eam, et non consurget:
Oprze się o swój dom, ale się nie ostoi; uchwyci się go, ale nie przetrwa.
16 Humectus videtur antequam veniat Sol, et in ortu suo germen eius egredietur.
Zieleni się na słońcu i w ogrodzie jego świeża latorośl wyrasta.
17 Super acervum petrarum radices eius densabuntur, et inter lapides commorabitur.
Jego korzenie są splątane wśród kamieni i wyrastają spośród nich.
18 Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum, et dicet: Non novi te.
Ale gdy go wyrwą z jego miejsca, wtedy miejsce to wyprze się go, [mówiąc]: Nie widziałem cię.
19 Haec est enim laetitia viae eius, ut rursum de terra alii germinentur.
Takie oto [jest] szczęście jego drogi, a z ziemi wyrosną inni.
20 Deus non proiiciet simplicem, nec porriget manum malignis:
Oto Bóg nie odrzuci [człowieka] prawego, ale złoczyńcom nie poda ręki;
21 Donec impleatur risu os tuum, et labia tua iubilo.
Aż się napełnią twoje usta uśmiechem, a twoje wargi radością.
22 Qui oderunt te, induentur confusione: et tabernaculum impiorum non subsistet.
Gdyż ci, którzy cię nienawidzą, okryją się hańbą, a namiotu niegodziwych [już] nie będzie.
