< Job 8 >
1 Respondens autem Baldad Suhites, dixit:
Na Bildad el fahk,
2 Usquequo loqueris talia, et spiritus multiplex sermones oris tui?
“Safla sramsram in eng tuhtuh lom an?
3 Numquid Deus supplantat iudicium? aut Omnipotens subvertit quod iustum est?
God El tia wi kifasla nununku suwohs lal uh; El tia ku in tia oru ma pwaye.
4 Etiam si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suae:
Sahp oasr ma koluk tulik nutum ah tuh oru lain God. Pwanang El sang kaiyuk fal nu selos.
5 Tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum, et Omnipotentem fueris deprecatus:
Inge wona kom in forla ac siyuk sin God Kulana Elan kasrekom;
6 Si mundus et rectus incesseris, statim evigilabit ad te, et pacatum reddet habitaculum iustitiae tuae:
Fin pwaye lah kom suwohs ac nasnas na, Na God El ac kasrekom. Ac folokonot mwet in lohm sum ac mwe kasrup lom nukewa tuh in mwe srui nu sum.
7 In tantum, ut si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.
Mwe kasrup nukewa ma El eisla liki kom Ac tia apkuran nu ke ma El ac sifilpa folokonot nu sum.
8 Interroga enim generationem pristinam, et diligenter investiga patrum memoriam:
“Srike liye luman lalmwetmet in pacl meet ah; Ac nunku ke ma pwaye su mwet lasr meet ah elos etala.
9 (Hesterni quippe sumus, et ignoramus quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram.)
Moul lasr uh fototo, ac wanginna ma kut etu; Kut ac wanginla oana ke lul uh sa na in wanginla.
10 Et ipsi docebunt te: loquentur tibi, et de corde suo proferent eloquia.
A lela mwet matu lalmwetmet lasr meet ah in luti kom; Porongo ma elos fahk uh:
11 Numquid vivere potest scirpus absque humore? aut crescere carectum sine aqua?
“Loa uh tia ku in kapak yen wangin kof we; Tia ku in koneyukyak sayen acn furarrar uh.
12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit:
Fin wanginla kof, na loa uh pa ac uli emeet, Ke srakna mangosr ac soenna fal in orekmakinyuk.
13 Sic viae omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes hypocritae peribit:
Mwet ma forla liki God uh elos oana loa inge; Finsrak lalos uh ac wanginla ke pacl se na ma elos mulkunla God.
14 Non ei placebit vecordia sua, et sicut tela aranearum fiducia eius.
Elos sulela ahng lun pwepenu uh tuh in nien wikla lalos.
15 Innitetur super domum suam, et non stabit: fulciet eam, et non consurget:
Ku elos fin fungyang ke sie ang inge, ya ac ku in tapkulosyak? Ac elos fin sruok soko koa ke ang inge, ya ac ku in kasrelos tuyak?
16 Humectus videtur antequam veniat Sol, et in ortu suo germen eius egredietur.
“Mwet koluk uh elos furarak in ima uh, Oana pulah su furarak ye faht uh.
17 Super acervum petrarum radices eius densabuntur, et inter lapides commorabitur.
Okah kaclos uh ac punla eot uh, Ac sruokani ku eot nukewa.
18 Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum, et dicet: Non novi te.
Na fin fifyak elos, Ac wangin inkelos yen elos tuh oan we meet.
19 Haec est enim laetitia viae eius, ut rursum de terra alii germinentur.
Aok, pwana inge luman engan lun mwet koluk uh; Oasr pac mwet saya ac sifil tuku ac aolulosla.
20 Deus non proiiciet simplicem, nec porriget manum malignis:
“Tusruktu God El tia ku in ngetla liki mwet su inse pwaye nu sel, Ac El tia ku in kasru mwet koluk uh.
21 Donec impleatur risu os tuum, et labia tua iubilo.
El ac fah lela kom in sifilpa israsr ac sasa,
22 Qui oderunt te, induentur confusione: et tabernaculum impiorum non subsistet.
Tusruktu El ac fah aklusrongtenye mwet su srungakom, Ac lohm sin mwet koluk uh ac fah wanginla.”