Job 8
1 Respondens autem Baldad Suhites, dixit:
Bilida: de da amane sia: i,
2 Usquequo loqueris talia, et spiritus multiplex sermones oris tui?
“Dia sia: da udigili fo agoane ahoa. Amo sia: da dagobela: ?
3 Numquid Deus supplantat iudicium? aut Omnipotens subvertit quod iustum est?
Gode da moloidafa hou hamedafa giadofasa. E da eso huluane moloidafa hou fawane hamosa.
4 Etiam si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suae:
Amabela: ? Dia mano ilia Godema wadela: le hamobeba: le, E da ilia hamobe defele se iasu dabe ilima i.
5 Tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum, et Omnipotentem fueris deprecatus:
Amaiba: le, di sinidigili, Gode Bagadedafa Ema edegema.
6 Si mundus et rectus incesseris, statim evigilabit ad te, et pacatum reddet habitaculum iustitiae tuae:
Dia hou da moloidafa amola ledo hamedei, di da sia: sa. Amai galea, Gode da di fidima: ne misunu. Amola E da dia liligi fisi amo huluane dima bu imunu.
7 In tantum, ut si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.
Dia liligi bagadedafa da fisi dagoi. Be di da Godema bu sinidigisia, E da dima imunu liligi da dia musa: gagui fisi, amo bagadewane baligimu.
8 Interroga enim generationem pristinam, et diligenter investiga patrum memoriam:
Di wahadafa, ninia aowalali ilia bagade asigi dawa: su ba: ma. Ilia da bagadewane hogolalu, asigi dawa: su noga: i lai dagoi.
9 (Hesterni quippe sumus, et ignoramus quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram.)
Bai ninia esalusu da dunumuni, hedolo dagomu. Ninia da asigi dawa: su hame gala. Ninia da udigili baba agoane osobo bagadega ahoa.
10 Et ipsi docebunt te: loquentur tibi, et de corde suo proferent eloquia.
Be ninia siba aowalalia olelesu lamu da defea. Ilia musa: fada: i sia: su noga: le nabima!
11 Numquid vivere potest scirpus absque humore? aut crescere carectum sine aqua?
Hano da hame galea, saga: da hame heda: sa. Saga: da heahai soge ganodini fawane ba: sa.
12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit:
Be hano da hafoga: sea, saga: fonobahadi hame damui liligi da hedolowane biosa.
13 Sic viae omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes hypocritae peribit:
Gode Ea hou hame lalegagui dunu da amo saga: agoai gala. Ilia da Gode Ea hou hedolowane gogoleba: le, ilia dafawane hamoma: beyale dawa: su da fisi dagoi ba: sa.
14 Non ei placebit vecordia sua, et sicut tela aranearum fiducia eius.
Ilia da ogome diasu gou momoge afae fawane dafawaneyale dawa: sa.
15 Innitetur super domum suam, et non stabit: fulciet eam, et non consurget:
Ilia da gou momoge afae amoba: le heda: sea, dafama: bela: ? Ilia da ogome gou momoge afae galiamo agoai gagusia, noga: le leloma: bela: ? Hame mabu!
16 Humectus videtur antequam veniat Sol, et in ortu suo germen eius egredietur.
Eso masea, wadela: i gagalobo da osoboga hedolo heda: le, ifabi huluane wadela: sa. Wadela: le hamosu dunu da amo defele heda: sa.
17 Super acervum petrarum radices eius densabuntur, et inter lapides commorabitur.
Wadela: i gagalobo difi da igi huluane ha: giwane idinigilisili lala: bolosa.
18 Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum, et dicet: Non novi te.
Be dunu da amo gagalobo a: le fasisia, ilia da musa: amo sogebi dialu, dunu ilia da hamedafa dawa: mu.
19 Haec est enim laetitia viae eius, ut rursum de terra alii germinentur.
Dafawane! Wadela: le hamosu dunu da fonobahadi hahawane esalu, fa: no bu hamedafa ba: mu. Eno wadela: le hamosu dunu da ilia sogebi lamu.
20 Deus non proiiciet simplicem, nec porriget manum malignis:
Be Gode da Ea fa: no bobogesu dunu hamedafa yolesimu. Amola E da wadela: le hamosu dunu hamedafa fidimu.
21 Donec impleatur risu os tuum, et labia tua iubilo.
E da logo doasimuba: le, di da bu oumu amola hahawane wele sia: mu.
22 Qui oderunt te, induentur confusione: et tabernaculum impiorum non subsistet.
Be Gode da dia ha lai dunuma se dabe imunuba: le, ilia da gogosiamu. Amola wadela: le hamosu dunu ilia diasu da bu hamedafa ba: mu.”
