< Job 5 >

1 Voca ergo, si est qui tibi respondeat, et ad aliquem sanctorum convertere.
Qéni, iltija qilip baq, sanga jawab qilghuchi barmikin? Muqeddeslerning qaysisidin panah tileysen?
2 Vere stultum interficit iracundia, et parvulum occidit invidia.
Chünki exmeqning achchiqi özini öltüridu, Qehri nadanning jénigha zamin bolidu.
3 Ego vidi stultum firma radice, et maledixi pulchritudini eius statim.
Men öz közüm bilen exmeqning yiltiz tartqanliqini körgenmen; Lékin shu haman uning makanini «Lenetke uchraydu!» dep bildim,
4 Longe fient filii eius a salute, et conterentur in porta, et non erit qui eruat.
Uning baliliri amanliqtin yiraqtur; Ular sheher derwazisida sot qilin’ghanda basturuldi; Ulargha héchkim himayichi bolmaydu.
5 Cuius messem famelicus comedet, et ipsum rapiet armatus, et bibent sitientes divitias eius.
Uning hosulini achlar yep tügitidu; Ular hetta tiken arisida qalghanlirinimu élip tügitidu; Qiltaqchimu uning mal-mülüklirini yutuwélishqa teyyar turidu.
6 Nihil in terra sine causa fit, et de humo non oritur dolor.
Chünki awarichilik ezeldin topidin ünüp chiqmaydu, Külpetmu yerdin ösüp chiqqanmu emes.
7 Homo nascitur ad laborem, et avis ad volatum.
Biraq uchqun yuqirigha uchidighandek, Insan külpet tartishqa tughulghandur.
8 Quam ob rem ego deprecabor Dominum, et ad Deum ponam eloquium meum:
Ornungda men bolsam, Tengrighila murajiet qilattim, Men ishimni Xudayimghila tapshuriwétettim.
9 Qui facit magna et inscrutabilia et mirabilia absque numero:
U hésabsiz karametlerni, San-sanaqsiz möjizilerni yaritidu.
10 Qui dat pluviam super faciem terrae, et irrigat aquis universa:
U yerge yamghur teqdim qilidu; U dala üstige su ewetip béridu.
11 Qui ponit humiles in sublime, et moerentes erigit sospitate:
U pes orunda turidighanlarning mertiwisini üstün qilidu; Matem tutqanlar amanliqqa kötürülidu.
12 Qui dissipat cogitationes malignorum, ne possint implere manus eorum quod coeperant:
U hiyligerlerning niyetlirini bikar qiliwétidu, Netijide ular ishini püttürelmeydu.
13 Qui apprehendit sapientes in astutia eorum, et consilium pravorum dissipat:
U mekkarlarni öz hiyligerlikidin tuzaqqa alidu; Egrilerning neyrengliri éqitip kétilidu.
14 Per diem incurrent tenebras, et quasi in nocte sic palpabunt in meridie.
Kündüzde ular qarangghuluqqa uchraydu; Chüshte tün kéchidek silashturup mangidu.
15 Porro salvum faciet egenum a gladio oris eorum, et de manu violenti pauperem.
Biraq u miskinlerni mekkarlarning qilichi we aghzidin qutquzidu, Ularni küchlüklerning changgilidin qudretlik qoli bilen qutquzidu.
16 Et erit egeno spes, iniquitas autem contrahet os suum.
Shunga, ajizlar üchün ümid tughulidu, Qebihlik aghzini yumidu.
17 Beatus homo qui corripitur a Deo: increpationem ergo Domini ne reprobes:
Qara, Tengri ibret bergen adem bextliktur, Shunga, Hemmige Qadirning terbiyisige sel qarima jumu!
18 Quia ipse vulnerat, et medetur: percutit, et manus eius sanabunt.
Chünki U ademni yarilanduridu, andin yarini tangidu; U sanjiydu, biraq Uning qolliri yene saqaytidu.
19 In sex tribulationibus liberabit te, et in septima non tangent te malum.
U séni alte qiyinchiliqtin qutquzidu; Hetta yette külpette héchqandaq yamanliq sanga tegmeydu.
20 In fame eruet te de morte, et in bello de manu gladii.
Acharchiliqta U séning ülümingge, Urushta U sanga urulghan qilich zerbisige nijatkar bolidu.
21 A flagello linguae absconderis, et non timebis calamitatem cum venerit.
Sen zeherlik tillarning zerbisidimu bashpanahliq ichige yoshurunisen, Weyranchiliq kelgende uningdin héch qorqmaydighan bolisen.
22 In vastitate, et fame ridebis, et bestias terrae non formidabis.
Weyranchiliq we qehetchilik aldida külüpla qoyisen; Yer yüzidiki haywanlardinmu héch qorqmaysen.
23 Sed cum lapidibus regionum pactum tuum, et bestiae terrae pacificae erunt tibi.
Sen daladiki tashlar bilen ehdidash bolisen; Yawayi haywanlarmu sen bilen inaq ötidu.
24 Et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum, et visitans speciem tuam, non peccabis.
Sen chédiringning tinch-amanliqta bolidighanliqini bilip yétisen; Mal-mülküngni éditliseng, hemme némengning tel ikenlikini bayqaysen.
25 Scies quoque quoniam multiplex erit semen tuum, et progenies tua quasi herba terrae.
Nesling köp bolidighanliqini, Perzentliringning ot-chöptek köp ikenlikini bilisen.
26 Ingredieris in abundantia sepulchrum, sicut infertur acervus tritici in tempore suo.
Sen öz waqtidila yétilip yighilghan bir bagh bughdaydek, Peqet waqit-saiting piship yétilgendila yerlikingge kirisen.
27 Ecce, hoc, ut investigavimus, ita est: quod auditum, mente pertracta.
Biz özimiz buni tekshürüp körgenmiz — ular heqiqeten shundaqtur. Shunga özüng anglap bil, bularni özüngge tetbiqlap oylap baq».

< Job 5 >