Job 5
1 Voca ergo, si est qui tibi respondeat, et ad aliquem sanctorum convertere.
Tena ra, karanga; ka whakao ranei tetahi ki a koe? a ka anga atu koe ki a wai o te hunga tapu?
2 Vere stultum interficit iracundia, et parvulum occidit invidia.
E patua ana hoki te kuware e te aritarita, e whakamatea ana te whakaarokore e te hae.
3 Ego vidi stultum firma radice, et maledixi pulchritudini eius statim.
I kite ahau i te kuware e hou ana ona pakiaka; kitea rawatia ake kua kanga e ahau tona nohoanga.
4 Longe fient filii eius a salute, et conterentur in porta, et non erit qui eruat.
Kei tawhiti atu ana tama i te ora, mongamonga noa ratou i te kuwaha, kahore hoki he kaiwhakaora.
5 Cuius messem famelicus comedet, et ipsum rapiet armatus, et bibent sitientes divitias eius.
Ko ana hua ka kainga e te tangata matekai, ka riro i a ia ahakoa i roto i te tataramoa, a ka hamama te mahanga ki o ratou rawa.
6 Nihil in terra sine causa fit, et de humo non oritur dolor.
Na e kore te he e puta ake i te puehu, e kore ano te raruraru e tupu ake i te oneone;
7 Homo nascitur ad laborem, et avis ad volatum.
I whanau te tangata ki te raruraru, tona rite kei nga korakora e rere nei whakarunga.
8 Quam ob rem ego deprecabor Dominum, et ad Deum ponam eloquium meum:
Ko ahau ia ka rapu i ta te Atua; me tuku atu taku korero ki te Atua,
9 Qui facit magna et inscrutabilia et mirabilia absque numero:
E mahi nei i nga mea nunui e kore nei e taea te rapu atu, i nga mea whakamiharo e kore nei e taea te tatau;
10 Qui dat pluviam super faciem terrae, et irrigat aquis universa:
E homai nei i te ua ki te mata o te whenua, e unga nei i te wai ki te mata o nga parae;
11 Qui ponit humiles in sublime, et moerentes erigit sospitate:
E whakanoho nei i te hunga iti ki te wahi tiketike, a whakanekehia ake ana te hunga pouri ki te ora.
12 Qui dissipat cogitationes malignorum, ne possint implere manus eorum quod coeperant:
E haukoti nei i nga whakaaro o te hunga tinihanga, te taea e o ratou ringa ta ratou i mea ai.
13 Qui apprehendit sapientes in astutia eorum, et consilium pravorum dissipat:
Mau ake i a ia te hunga whakaaro i to ratou tinihanga: pororaru iho nga whakaaro o te hunga kotiti ke.
14 Per diem incurrent tenebras, et quasi in nocte sic palpabunt in meridie.
I te awatea nei, tutaki ana ratou ki te pouri; whawha ana ratou i te poutumarotanga, ano ko te po.
15 Porro salvum faciet egenum a gladio oris eorum, et de manu violenti pauperem.
Otiia e whakaorangia ana e ia te rawakore i te hoari, i to ratou mangai, i te ringa ano o te tangata kaha.
16 Et erit egeno spes, iniquitas autem contrahet os suum.
Ka ai ano he tumanakohanga atu mo te ware; kokopi tonu ia te mangai o te kino.
17 Beatus homo qui corripitur a Deo: increpationem ergo Domini ne reprobes:
Nana, ka hari te tangata e akona ana e te Atua: na kaua e whakahawea ki te papaki a te Kaha Rawa.
18 Quia ipse vulnerat, et medetur: percutit, et manus eius sanabunt.
He whakamamae hoki tana, he takai ano; e patu ana ia, a ko ona ringa ano hei whakaora.
19 In sex tribulationibus liberabit te, et in septima non tangent te malum.
E ono nga matenga e whakaora ai ia i a koe; ahakoa e whitu, e kore te he e pa ki a koe.
20 In fame eruet te de morte, et in bello de manu gladii.
I te matekai ka hokona koe e ia kei mate; i te tatauranga ano, kei pangia e te hoari.
21 A flagello linguae absconderis, et non timebis calamitatem cum venerit.
Ka huna koe i te whiu a te arero, e kore ano koe e wehi i te whakangaromanga ina tae mai.
22 In vastitate, et fame ridebis, et bestias terrae non formidabis.
E kata ano koe ki te whakangaromanga raua ko te hemokai; e kore hoki koe e wehi i nga kirehe o te whenua.
23 Sed cum lapidibus regionum pactum tuum, et bestiae terrae pacificae erunt tibi.
No te mea ka takoto tau kawenata ki nga kohatu o te parae; ka mau ano ta koutou rongo ko nga kirehe o te parae.
24 Et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum, et visitans speciem tuam, non peccabis.
Ka mohio ano koe e tu ana tou teneti i te aionuku, ka haereere ano koe ki tou nohoanga, te ai he hara.
25 Scies quoque quoniam multiplex erit semen tuum, et progenies tua quasi herba terrae.
Ka mohio ano koe he nui ou uri, he pera ano tou whanau me te tarutaru o te whenua.
26 Ingredieris in abundantia sepulchrum, sicut infertur acervus tritici in tempore suo.
Ka ata rite ou tau ina tae koe ki te urupa, ka pera ano me te puranga witi e hikitia ake ana i tona wa e rite ai.
27 Ecce, hoc, ut investigavimus, ita est: quod auditum, mente pertracta.
Nana, tenei, he mea rapu na matou ko te mea tika hoki ia; whakarangona mai, ka mohio iho hei pai mou.
