Job 41
1 An extrahere poteris leviathan hamo, et fune ligabis linguam eius?
E taea ranei a Rewiatana te kukume mai e koe ki te matau? te pehi ranei i tona arero ki te aho?
2 Numquid pones circulum in naribus eius, aut armilla perforabis maxillam eius?
E whakanohoia ranei e koe he aho ki tona ihu? E pokaia ranei e koe tona kauae ki te matau?
3 Numquid multiplicabit ad te preces, aut loquetur tibi mollia?
E maha ranei ana inoi ki a koe? E korero ngawari ranei ia ki a koe?
4 Numquid feriet tecum pactum, et accipies eum servum sempiternum?
E whakarite kawenata ranei ia ki a koe? e riro ai ia i a koe hei pononga oti tonu mai?
5 Numquid illudes ei quasi avi, aut ligabis eum ancillis tuis?
Ka rite ranei ia ki te manu hei mea takaro mau? E herea ranei ia e koe hei mea ma au kotiro?
6 Concident eum amici, divident illum negotiatores?
E waiho ranei ia hei taonga hokohoko ma nga ropu tangata hi ika? E wehewehea atu ranei ma nga kaihokohoko?
7 Numquid implebis sagenas pelle eius, et gurgustium piscium capite illius?
E kapi ranei tona kiri i o tao? tona pane i nga wero ika?
8 Pone super eum manum tuam: memento belli, nec ultra addas loqui.
Kia pa tou ringa ki a ia; maharatia te whawhai, a kei pena a mua.
9 Ecce, spes eius frustrabitur eum, et videntibus cunctis praecipitabitur.
Nana, he hori kau te manako ki a ia: e kore ranei tetahi e hinga noa ki te kite kau atu i a ia?
10 Non quasi crudelis suscitabo eum: quis enim resistere potest vultui meo?
Kahore he tangata e maia rawa hei whakaoho i a ia: na ko wai e tu ki toku aroaro?
11 Quis ante dedit mihi, ut reddam ei? omnia quae sub caelo sunt, mea sunt.
Ko wai te tangata nana te mea kua takoto wawe ki ahau, e whakautu ai ahau ki a ia? Ahakoa he aha te mea i raro i nga rangi, puta noa, naku katoa.
12 Non parcam ei, et verbis potentibus, et ad deprecandum compositis.
E kore e huna e ahau te korero mo ona wahi, mo tona kaha, mo te ataahua hoki o tona hanganga.
13 Quis revelabit faciem indumenti eius? et in medium oris eius quis intrabit?
Ma wai e tihore a waho o tona kakahu? Ko wai e tae ki tana paraire rererua?
14 Portas vultus eius quis aperiet? per gyrum dentium eius formido.
Ma wai e whakatuwhera nga tatau o tona mata? He wehi kei ona niho a taka noa.
15 Corpus illius quasi scuta fusilia, compactum squamis se prementibus.
Ko tana e whakamanamana ai ko ona unahi pakari; tutaki rawa pera i te hiri piri tonu.
16 Una uni coniungitur, et ne spiraculum quidem incedit per eas:
Na, i te tata tonu o tetahi ki tetahi, e kore te hau e puta i waenga.
17 Una alteri adhaerebit, et tenentes se nequaquam separabuntur.
Piri tonu ratou ki a ratou ano; mau tonu, e kore ano e taea te wehe.
18 Sternutatio eius splendor ignis, et oculi eius, ut palpebrae diluculi.
Ka tihe ia, ka kowha mai te marama; a ko te rite i ona kanohi kei nga kamo o te ata.
19 De ore eius lampades procedunt, sicut taedae ignis accensae.
E puta ana mai i tona mangai he rama mura, mokowhiti ana nga koraahi.
20 De naribus eius procedit fumus, sicut ollae succensae atque ferventis.
Puta ana te paowa i ona pongaponga, me te mea no te kohua e koropupu ana, no te otaota e kaia ana.
21 Halitus eius prunas ardere facit, et flamma de ore eius egreditur.
Ngiha ana nga waro i tona ha, rere atu ana te mura i tona mangai.
22 In collo eius morabitur fortitudo, et faciem eius praecedit egestas.
Kei tona kaki te kaha e noho ana, e tuapa ana te pawera i tona aroaro.
23 Membra carnium eius cohaerentia sibi: mittet contra eum flumina, et ad locum alium non ferentur.
Ko ona kikokiko tawerewere piri tonu: maro tonu ki runga ki a ia; e kore e taea te whakakorikori.
24 Cor eius indurabitur tamquam lapis, et stringetur quasi malleatoris incus.
Pakari tonu tona ngakau ano he kamaka; ae ra, maro tonu ano ko to raro kohatu huri.
25 Cum sublatus fuerit, timebunt angeli, et territi purgabuntur.
Ka whakarewa ia i a ia ki runga, ka wehi nga tangata nunui: na te pororaru ka porangi noa iho ratou.
26 Cum apprehenderit eum gladius, subsistere non poterit neque hasta, neque thorax:
Ki te whai tetahi i a ia ki te hoari, e kore e taea; ahakoa e te tao, e te pere, e te koikoi ranei.
27 Reputabit enim quasi paleas ferrum, et quasi lignum putridum, aes.
Ki tona whakaaro he kakau witi te rino, he rakau popopopo te parahi.
28 Non fugabit eum vir sagittarius, in stipulam versi sunt ei lapides fundae.
E kore ia e tahuti i te pere: ki a ia ka meinga noatia nga kohatu o te kotaha hei papapa.
29 Quasi stipulam aestimabit malleum, et deridebit vibrantem hastam.
Kiia ake e ia nga patu hei papapa: e kataina ana e ia te huhu o te tao.
30 Sub ipso erunt radii solis, et sternet sibi aurum quasi lutum.
Ko raro ona e rite ana ki te kohatu koikoi: e wharikitia ana e ia a runga o te paru ano he patunga witi.
31 Fervescere faciet quasi ollam profundum mare, et ponet quasi cum unguenta bulliunt.
E meinga ana e ia te rire kia koropupu ano he kohua, me te moana kia rite ki te hinu.
32 Post eum lucebit semita, aestimabit abyssum quasi senescentem.
E hangaia ana e ia he huarahi kia marama i muri i a ia; tera e maharatia he hina te moana.
33 Non est super terram potestas, quae comparetur ei, qui factus est ut nullum timeret.
I te whenua nei kahore he mea hei rite mona, he mea i hanga nei kahore ona wehi.
34 Omne sublime videt, ipse est rex super universos filios superbiae.
E titiro ana ia ki nga mea tiketike katoa: he kingi ia mo nga tama katoa a te whakapehapeha.
