Job 41
1 An extrahere poteris leviathan hamo, et fune ligabis linguam eius?
Ĉu vi povas eltiri levjatanon per fiŝhoko, Aŭ ligi per ŝnuro ĝian langon?
2 Numquid pones circulum in naribus eius, aut armilla perforabis maxillam eius?
Ĉu vi povas trameti kanon tra ĝia nazo Kaj trapiki ĝian vangon per pikilo?
3 Numquid multiplicabit ad te preces, aut loquetur tibi mollia?
Ĉu ĝi multe petegos vin, Aŭ parolos al vi flataĵojn?
4 Numquid feriet tecum pactum, et accipies eum servum sempiternum?
Ĉu ĝi faros interligon kun vi? Ĉu vi povas preni ĝin kiel porĉiaman sklavon?
5 Numquid illudes ei quasi avi, aut ligabis eum ancillis tuis?
Ĉu vi amuziĝos kun ĝi kiel kun birdo? Aŭ ĉu vi ligos ĝin por viaj knabinoj?
6 Concident eum amici, divident illum negotiatores?
Ĉu kamaradoj ĝin dishakos, Kaj dividos inter komercistoj?
7 Numquid implebis sagenas pelle eius, et gurgustium piscium capite illius?
Ĉu vi povas plenigi per pikiloj ĝian haŭton Kaj per fiŝistaj hokoj ĝian kapon?
8 Pone super eum manum tuam: memento belli, nec ultra addas loqui.
Metu sur ĝin vian manon; Tiam vi bone memoros la batalon, kaj ĝin ne plu entreprenos.
9 Ecce, spes eius frustrabitur eum, et videntibus cunctis praecipitabitur.
Vidu, la espero ĉiun trompos; Jam ekvidinte ĝin, li falos.
10 Non quasi crudelis suscitabo eum: quis enim resistere potest vultui meo?
Neniu estas tiel kuraĝa, por inciti ĝin; Kiu do povas stari antaŭ Mi?
11 Quis ante dedit mihi, ut reddam ei? omnia quae sub caelo sunt, mea sunt.
Kiu antaŭe ion donis al Mi, ke Mi redonu al li? Sub la tuta ĉielo ĉio estas Mia.
12 Non parcam ei, et verbis potentibus, et ad deprecandum compositis.
Mi ne silentos pri ĝiaj membroj, Pri ĝia forto kaj bela staturo.
13 Quis revelabit faciem indumenti eius? et in medium oris eius quis intrabit?
Kiu povas levi ĝian veston? Kiu aliros al ĝia paro da makzeloj?
14 Portas vultus eius quis aperiet? per gyrum dentium eius formido.
Kiu povas malfermi la pordon de ĝia vizaĝo? Teruro ĉirkaŭas ĝiajn dentojn.
15 Corpus illius quasi scuta fusilia, compactum squamis se prementibus.
Ĝiaj fieraj skvamoj estas kiel ŝildoj, Interligitaj per fortika sigelo;
16 Una uni coniungitur, et ne spiraculum quidem incedit per eas:
Unu kuntuŝiĝas kun la alia tiel, Ke aero ne povas trairi tra ili;
17 Una alteri adhaerebit, et tenentes se nequaquam separabuntur.
Unu alfortikiĝis al la alia, Interkuniĝis kaj ne disiĝas.
18 Sternutatio eius splendor ignis, et oculi eius, ut palpebrae diluculi.
Ĝia terno briligas lumon, Kaj ĝiaj okuloj estas kiel la palpebroj de la ĉielruĝo.
19 De ore eius lampades procedunt, sicut taedae ignis accensae.
El ĝia buŝo eliras torĉoj, Elkuras flamaj fajreroj.
20 De naribus eius procedit fumus, sicut ollae succensae atque ferventis.
El ĝiaj nazotruoj eliras fumo, Kiel el bolanta poto aŭ kaldrono.
21 Halitus eius prunas ardere facit, et flamma de ore eius egreditur.
Ĝia spiro ekbruligas karbojn, Kaj flamo eliras el ĝia buŝo.
22 In collo eius morabitur fortitudo, et faciem eius praecedit egestas.
Sur ĝia kolo loĝas forto, Kaj antaŭ ĝi kuras teruro.
23 Membra carnium eius cohaerentia sibi: mittet contra eum flumina, et ad locum alium non ferentur.
La partoj de ĝia karno estas firme kunligitaj inter si, Tenas sin fortike sur ĝi, kaj ne ŝanceliĝas.
24 Cor eius indurabitur tamquam lapis, et stringetur quasi malleatoris incus.
Ĝia koro estas malmola kiel ŝtono, Kaj fortika kiel suba muelŝtono.
25 Cum sublatus fuerit, timebunt angeli, et territi purgabuntur.
Kiam ĝi sin levas, ektremas fortuloj, Konsterniĝas de teruro.
26 Cum apprehenderit eum gladius, subsistere non poterit neque hasta, neque thorax:
Glavo, kiu alproksimiĝas al ĝi, ne povas sin teni, Nek lanco, sago, aŭ kiraso.
27 Reputabit enim quasi paleas ferrum, et quasi lignum putridum, aes.
Feron ĝi rigardas kiel pajlon, Kupron kiel putran lignon.
28 Non fugabit eum vir sagittarius, in stipulam versi sunt ei lapides fundae.
Ne forpelos ĝin sago; Ŝtonoj el ŝtonĵetilo fariĝas pajleroj antaŭ ĝi.
29 Quasi stipulam aestimabit malleum, et deridebit vibrantem hastam.
Bastonegon ĝi rigardas kiel pajlon, Kaj ĝi mokas la sonon de lanco.
30 Sub ipso erunt radii solis, et sternet sibi aurum quasi lutum.
Sube ĝi havas akrajn pecetojn; Kiel draŝrulo ĝi kuŝas sur la ŝlimo.
31 Fervescere faciet quasi ollam profundum mare, et ponet quasi cum unguenta bulliunt.
Kiel kaldronon ĝi ondigas la profundon; La maron ĝi kirlas kiel ŝmiraĵon.
32 Post eum lucebit semita, aestimabit abyssum quasi senescentem.
La vojo post ĝi lumas; La abismo aperas kiel grizaĵo.
33 Non est super terram potestas, quae comparetur ei, qui factus est ut nullum timeret.
Ne ekzistas sur la tero io simila al ĝi; Ĝi estas kreita sentima.
34 Omne sublime videt, ipse est rex super universos filios superbiae.
Ĝi rigardas malestime ĉion altan; Ĝi estas reĝo super ĉiuj sovaĝaj bestoj.
