< Job 4 >
1 Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
Témanliq Élifaz jawaben mundaq dédi: —
2 Si coeperimus loqui tibi, forsitan moleste accipies, sed conceptum sermonem tenere quis poterit?
«Birsi sen bilen sözleshmekchi bolsa, éghir alamsen? Biraq kim aghzigha kelgen gepni yutuwatalaydu?
3 Ecce docuisti multos, et manus lassas roborasti:
Qara, sen köp ademlerge telim-terbiye bergen ademsen, Sen jansiz qollargha küch bergensen,
4 Vacillantes confirmaverunt sermones tui, et genua trementia confortasti:
Sözliring deldengship aran mangidighanlarni righbetlendürgen, Tizliri pükülgenlerni yöligensen.
5 Nunc autem venit super te plaga, et defecisti: tetigit te, et conturbatus es.
Biraq hazir nöwet sanga keldi, Shuningliq bilen halingdin ketting, Balayi’apet sanga tégishi bilen, Sen alaqzade bolup ketting.
6 Ubi est timor tuus, fortitudo tua, patientia tua, et perfectio viarum tuarum?
Ixlasmenliking tayanching bolup kelmigenmu? Yolliringdiki durusluq ümidingning asasi emesmidi?
7 Recordare obsecro te, quis umquam innocens periit? aut quando recti deleti sunt?
Ésingge al, kim bigunah turup weyran bolup baqqan? Duruslarning hayati nede üzülüp qalghan?
8 Quin potius vidi eos, qui operantur iniquitatem, et seminant dolores, et metunt eos,
Men körginimdek, gunah bilen yer aghdurup awarichilik térighanlar, Oxshashla hosul alidu.
9 Flante Deo perisse, et spiritu irae eius esse consumptos:
Tengrining bir nepisi bilenla ular gumran bolidu, Uning ghezipining partlishi bilen ular yoqilip kétidu.
10 Rugitus leonis, et vox leaenae, et dentes catulorum leonum contriti sunt.
Shirning hörkireshliri, Hem esheddiy shirning awazi [bar bolsimu], Shir arslanlirining chishliri sundurulidu;
11 Tigris periit, eo quod non haberet praedam, et catuli leonis dissipati sunt.
Batur shir bolsa ow tapalmay yoqilishqa yüzlinidu, Chishi shirning küchükliri chéchilip kétidu.
12 Porro ad me dictum est verbum absconditum, et quasi furtive suscepit auris mea venas susurri eius.
— Mana, manga bir söz ghayibane keldi, Quliqimgha bir shiwirlighan awaz kirdi,
13 In horrore visionis nocturnae, quando solet sopor occupare homines,
Tün kéchidiki ghayibane körünüshlerdin chiqqan oylarda, Ademlerni chongqur uyqu basqanda,
14 Pavor tenuit me, et tremor, et omnia ossa mea perterrita sunt:
Qorqunch we titrekmu méni basti, Söngek-söngeklirimni titritiwetti;
15 Et cum spiritus me praesente transiret, inhorruerunt pili carnis meae.
Köz aldimdin bir roh ötüp ketti; Bedinimdiki tüklirim hürpiyip ketti.
16 Stetit quidam, cuius non agnoscebam vultum, imago coram oculis meis, et vocem quasi aurae lenis audivi.
U roh ornida midirlimay turdi, biraq turqini körelmidim; Köz aldimda bir gewde turuptu; Shiwirlighan bir awaz anglandi: —
17 Numquid homo, Dei comparatione iustificabitur, aut factore suo purior erit vir?
«Insan balisi Tengridin heqqaniy bolalamdu? Adem öz Yaratquchisidin pak bolalamdu?
18 Ecce qui serviunt ei, non sunt stabiles, et in angelis suis reperit pravitatem:
Mana, U Öz qullirigha ishenmigen, Hetta perishtilirinimu «Nadanliq qilghan!» dep eyibligen yerde,
19 Quanto magis hi qui habitant domos luteas, qui terrenum habent fundamentum, consumentur velut a tinea?
Uli topilardin bolghan insanlar, Laydin yasalghan öylerde turghuchilar qandaq bolar!? Ular perwanidinmu asanla yanjilidu!
20 De mane usque ad vesperam succidentur: et quia nullus intelligit, in aeternum peribunt.
Ular tang bilen kech ariliqida kukum-talqan bolidu; Ular héchkim nezirige almighan halda menggüge yoqilidu.
21 Qui autem reliqui fuerint, auferentur ex eis: morientur, et non in sapientia.
Ularning chédir tanisi yulup tashlan’ghan’ghu? Ular héch danaliqqa téxi érishmeyla ölüp kétidu!».