< Job 4 >

1 Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
Sai Elifaz mutumin Teman ya amsa,
2 Si coeperimus loqui tibi, forsitan moleste accipies, sed conceptum sermonem tenere quis poterit?
“In wani ya yi maka magana, za ka ji haushi? Amma wa zai iya yin shiru?
3 Ecce docuisti multos, et manus lassas roborasti:
Ka tuna yadda ka yi wa mutane da yawa magana, yadda ka ƙarfafa hannuwa marasa ƙarfi.
4 Vacillantes confirmaverunt sermones tui, et genua trementia confortasti:
Maganarka ta ƙarfafa waɗanda suka yi tuntuɓe; ka ƙarfafa gwiwoyin da suka rasa ƙarfinsu.
5 Nunc autem venit super te plaga, et defecisti: tetigit te, et conturbatus es.
Amma yanzu wahala ta zo maka, sai ka karaya; wahala ta sa ka rikice.
6 Ubi est timor tuus, fortitudo tua, patientia tua, et perfectio viarum tuarum?
Ashe bai kamata ka dogara ga Allahnka ba, amincinka kuma yă zama begenka?
7 Recordare obsecro te, quis umquam innocens periit? aut quando recti deleti sunt?
“Ka duba ka gani yanzu. Wane marar laifi ne ya taɓa hallaka? Ko an taɓa hallaka masu adalci?
8 Quin potius vidi eos, qui operantur iniquitatem, et seminant dolores, et metunt eos,
Na kula cewa waɗanda suke huɗa gonar mugunta, da waɗanda suke shuka mugunta, su ne suke girbe mugunta.
9 Flante Deo perisse, et spiritu irae eius esse consumptos:
A sa’a ɗaya Allah yake hallaka su, cikin fushinsa yakan hallaka su.
10 Rugitus leonis, et vox leaenae, et dentes catulorum leonum contriti sunt.
Zakoki suna ruri suna gurnani; duk da haka an karya haƙoran manyan zakoki.
11 Tigris periit, eo quod non haberet praedam, et catuli leonis dissipati sunt.
Zakoki suna mutuwa domin ba dabbar da za su kashe su ci,’ya’yan zakanya kuma sun watse.
12 Porro ad me dictum est verbum absconditum, et quasi furtive suscepit auris mea venas susurri eius.
“Asirce aka gaya mini maganan nan, da ƙyar kunnuwana suka iya ji.
13 In horrore visionis nocturnae, quando solet sopor occupare homines,
Cikin mafarki da tsakar dare, lokacin kowa yana zurfin barci, na sami saƙon nan.
14 Pavor tenuit me, et tremor, et omnia ossa mea perterrita sunt:
Tsoro da fargaba suka kama ni har duk ƙasusuwan jikina suka yi ta rawa.
15 Et cum spiritus me praesente transiret, inhorruerunt pili carnis meae.
Wani iska ya taɓa mini fuska, sai tsigar jikina ta tashi.
16 Stetit quidam, cuius non agnoscebam vultum, imago coram oculis meis, et vocem quasi aurae lenis audivi.
Ya tsaya cik, amma ban iya sani ko mene ne ba. Wani abu ya tsaya a gabana, na kuma ji murya.
17 Numquid homo, Dei comparatione iustificabitur, aut factore suo purior erit vir?
‘Ko zai yiwu mutum yă fi Allah adalci, ko kuma mutum yă fi wanda ya halicce shi tsarki?
18 Ecce qui serviunt ei, non sunt stabiles, et in angelis suis reperit pravitatem:
In Allah bai yarda da bayinsa ba, in ya sami mala’ikunsa da laifi,
19 Quanto magis hi qui habitant domos luteas, qui terrenum habent fundamentum, consumentur velut a tinea?
to, su wane ne mutane masu zama a gidan da aka yi da laka, waɗanda da ƙura aka yi harsashensu, waɗanda za a iya murƙushe su kamar asu!
20 De mane usque ad vesperam succidentur: et quia nullus intelligit, in aeternum peribunt.
Tsakanin safe da yamma mai yiwuwa ne ragargaza su; farat ɗaya, su mutu har abada.
21 Qui autem reliqui fuerint, auferentur ex eis: morientur, et non in sapientia.
Ba a tuge igiyar tentinsu, don su mutu ba tare da hikima ba?’

< Job 4 >