Job 4
1 Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
Teman mi Eliphaz chun Job chu adonbut in;
2 Si coeperimus loqui tibi, forsitan moleste accipies, sed conceptum sermonem tenere quis poterit?
Keiman thukhat seijinge, nangaida ding ham? Koiham thusei louva eikoi ding chu?
3 Ecce docuisti multos, et manus lassas roborasti:
Phat chesa ho ah nangin mitam tah natil khoujin, alhasam ho nana hatdohsah jin ahi.
4 Vacillantes confirmaverunt sermones tui, et genua trementia confortasti:
Alhu ding ho jong nangma thusei chun atilkhou jin ahi, akhup kithinghojong na tilkhou ji'e.
5 Nunc autem venit super te plaga, et defecisti: tetigit te, et conturbatus es.
Ahinlah tua genthei nan nahin phah phat in lungthim nalhaso tai. Hiche hahsatnan nahin phah phat in kichat tijatnan nanei tai.
6 Ubi est timor tuus, fortitudo tua, patientia tua, et perfectio viarum tuarum?
Na Pathen ginna chun tahsan detna napeh hilou ham? Nachon phatna chun kinepna napeh hilou ham?
7 Recordare obsecro te, quis umquam innocens periit? aut quando recti deleti sunt?
Khongaijin lang chule ngaito temin, themona bei mi hithi ngaiji ham? Itih a milungtheng sel ho kisumang jiem?
8 Quin potius vidi eos, qui operantur iniquitatem, et seminant dolores, et metunt eos,
Keithil hetna in vang hahsatna muchi tua kitu ho leh thilse bol hon thakhatna aga akilo cheh diu ahi.
9 Flante Deo perisse, et spiritu irae eius esse consumptos:
Pathen hu haikhumchun asemgo jiuvin, alung hanna husa ginna chu mang del jiu ahi.
10 Rugitus leonis, et vox leaenae, et dentes catulorum leonum contriti sunt.
Keipi akitumin chule sangah in mi angih in ahin keipi thahattah hajouse kisubong ding ahi.
11 Tigris periit, eo quod non haberet praedam, et catuli leonis dissipati sunt.
Sahing neh ding lhahsam jeh in keipi bahkai hang leiloijin kel athohjin chule keipi bahkai noute jong kithecheh diu ahi.
12 Porro ad me dictum est verbum absconditum, et quasi furtive suscepit auris mea venas susurri eius.
Hiche thutah hi guhthim chan kana benga mao hiuheu vin ei kisei peh e.
13 In horrore visionis nocturnae, quando solet sopor occupare homines,
Mihem aimut lhuh pet tah jan laijin imut sunoh phah in hiche gaova mang thilmuna hi kahenga ahunge.
14 Pavor tenuit me, et tremor, et omnia ossa mea perterrita sunt:
Kichatnan eiphan chule kagu kachang ho akithinge.
15 Et cum spiritus me praesente transiret, inhorruerunt pili carnis meae.
Thilha hun kamai ahin jap in chule akichaijin katimul ahungkithou sotsotne.
16 Stetit quidam, cuius non agnoscebam vultum, imago coram oculis meis, et vocem quasi aurae lenis audivi.
Thilha chu adingin ahinla kenla agongso kamuthei pon, agongso kamit teni masang kamaija agongso aum denne. Phat thip laitah chun hitia kisei o khat kajai.
17 Numquid homo, Dei comparatione iustificabitur, aut factore suo purior erit vir?
Thithei mihem hi mona beija Pathen anga umtheija, asempa masanga athenga umtheiding hinam?
18 Ecce qui serviunt ei, non sunt stabiles, et in angelis suis reperit pravitatem:
Pathen in avantil ho jeng jong atahsan louva, athupole ho angol naova apho jia ahile,
19 Quanto magis hi qui habitant domos luteas, qui terrenum habent fundamentum, consumentur velut a tinea?
Nikhatna kisem mihem hi ichan gei tahsan na anei lhom ding ham? Amaho chu leivuija kisem bailam tah a suhchip thei mitthah tobangbep ahi.
20 De mane usque ad vesperam succidentur: et quia nullus intelligit, in aeternum peribunt.
Amaho chu jingkah langleh ahing jiuvin ahinlah nilhah langleh athijiuvin, amelchihna beijin athiji tauve.
21 Qui autem reliqui fuerint, auferentur ex eis: morientur, et non in sapientia.
Aponbuh henna akibo lhuh teng leh apon buh u alhujin chule hetna lhasam in athiden ji tauve.
