Job 4
1 Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
Te vaengah Temani hoel Eliphaz loh a doo.
2 Si coeperimus loqui tibi, forsitan moleste accipies, sed conceptum sermonem tenere quis poterit?
Te vaengah nang te ol neh n'noemcai saeh, na ngak aya? Tedae olthui te kuemsuem ham unim aka noeng eh?
3 Ecce docuisti multos, et manus lassas roborasti:
Muep na toel tih kut kha rhoek khaw na talong coeng te.
4 Vacillantes confirmaverunt sermones tui, et genua trementia confortasti:
Aka paloe rhoek te na olthui loh a thoh tih khuklu aka khun khaw na caang sak.
5 Nunc autem venit super te plaga, et defecisti: tetigit te, et conturbatus es.
Tedae namah taengla ha loe tih na ngak coeng, namah te m'ben tih na let coeng.
6 Ubi est timor tuus, fortitudo tua, patientia tua, et perfectio viarum tuarum?
Na hinyahnah, na ueppangnah, na ngaiuepnah, na longpuei kah thincaknah khaw om pawt nim?
7 Recordare obsecro te, quis umquam innocens periit? aut quando recti deleti sunt?
Poek van laeh, ommongsitoe he paltham nim? Aka thuem rhoek te melam a thup?
8 Quin potius vidi eos, qui operantur iniquitatem, et seminant dolores, et metunt eos,
Ka hmuh vanbangla boethae aka thoe tih aka soem khaw amah long ni thakthaenah a ah.
9 Flante Deo perisse, et spiritu irae eius esse consumptos:
Pathen kah hiil dongah milh uh tih a thintoek khohli dongah khap uh coeng.
10 Rugitus leonis, et vox leaenae, et dentes catulorum leonum contriti sunt.
Sathueng khaw kawknah neh sathuengca khaw a ol neh om dae sathuengca khaw a no tloong.
11 Tigris periit, eo quod non haberet praedam, et catuli leonis dissipati sunt.
Maeh a mueh lamloh sathueng te milh tih sathuengnu ca rhoek khaw pam uh.
12 Porro ad me dictum est verbum absconditum, et quasi furtive suscepit auris mea venas susurri eius.
Ka taengah ol a huen tih a olduem loh kai hna a lat sak.
13 In horrore visionis nocturnae, quando solet sopor occupare homines,
Hlang he khoyin olphong lamkah pomnah khuiah a ih muelh vaengah.
14 Pavor tenuit me, et tremor, et omnia ossa mea perterrita sunt:
birhihnah loh kai m'mah tih thuennah neh ka rhuh boeih a rhih sak.
15 Et cum spiritus me praesente transiret, inhorruerunt pili carnis meae.
Mueihla loh ka maelhmai a pah vaengah ka mul ka saa poenghu.
16 Stetit quidam, cuius non agnoscebam vultum, imago coram oculis meis, et vocem quasi aurae lenis audivi.
A pai vaengah khaw a mueimae ka hmat moenih. A muei tah ka mikhmuh ah om tih bidip ol a yaak.
17 Numquid homo, Dei comparatione iustificabitur, aut factore suo purior erit vir?
Pathen lakah hlanghing he tang tih anih aka saii lakah ah hlang caihcil ngai a?
18 Ecce qui serviunt ei, non sunt stabiles, et in angelis suis reperit pravitatem:
A sal rhoek soah tangnah pawt tih a puencawn te a lolh la a khueh atah,
19 Quanto magis hi qui habitant domos luteas, qui terrenum habent fundamentum, consumentur velut a tinea?
Laipi neh lai im dongah kho aka sa aisat te bungbo hmai ah a khoengim pop coeng.
20 De mane usque ad vesperam succidentur: et quia nullus intelligit, in aeternum peribunt.
Mincang lamloh hlaem duela a phop te a yoeyah la a milh khaw mingpha pawh.
21 Qui autem reliqui fuerint, auferentur ex eis: morientur, et non in sapientia.
Amih lamkah a a hlangrhuel a phil pah vaengah a duek uh moenih a? Te dongah cueihnah neh a om moenih a?
