Job 4
1 Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
Temanlı Elifaz belə cavab verdi:
2 Si coeperimus loqui tibi, forsitan moleste accipies, sed conceptum sermonem tenere quis poterit?
«Kimsə sənə bir söz desə, inciyərsənmi? Danışmasın deyə kim özünü saxlaya bilər?
3 Ecce docuisti multos, et manus lassas roborasti:
Bəli, çoxlarına dərs verdin, Onları əlləri taqətdən düşərkən gücləndirdin.
4 Vacillantes confirmaverunt sermones tui, et genua trementia confortasti:
Yıxılanları sözlərinlə qaldırdın, Dizləri əsənlərə güc verdin.
5 Nunc autem venit super te plaga, et defecisti: tetigit te, et conturbatus es.
İndi bu iş başına gələrkən Özün taqətdən düşdün, Bəla sənə dəyəndə özünü itirdin.
6 Ubi est timor tuus, fortitudo tua, patientia tua, et perfectio viarum tuarum?
Sən Allah xofuna etibar etmirdinmi? Kamil həyatına ümid edən sən deyildinmi?
7 Recordare obsecro te, quis umquam innocens periit? aut quando recti deleti sunt?
Kimdir günahsız məhv olan? İndi yada sal. Əməlisalehlərin həlak olduğunu harada görmüsən?
8 Quin potius vidi eos, qui operantur iniquitatem, et seminant dolores, et metunt eos,
Mənim gördüyümə görə şər sahəsini belləyən, Əzab toxumu səpən insanlar əkdiyini biçər.
9 Flante Deo perisse, et spiritu irae eius esse consumptos:
Onlar Allahın nəfəsi ilə yox olar, Qəzəbinin küləyi onları udar.
10 Rugitus leonis, et vox leaenae, et dentes catulorum leonum contriti sunt.
Aslanların nəfəsi, qızmış şirlərin səsi kəsildi, Gənc aslanların dişləri qırıldı.
11 Tigris periit, eo quod non haberet praedam, et catuli leonis dissipati sunt.
Şikarı olmadığı üçün güclü aslan həlak olar, Dişi aslanların balaları pərən-pərən qalar.
12 Porro ad me dictum est verbum absconditum, et quasi furtive suscepit auris mea venas susurri eius.
Mənə gizli bir söz çatdı, Qulağım bir pıçıltı eşitdi,
13 In horrore visionis nocturnae, quando solet sopor occupare homines,
Gecə röyalardan doğan düşüncələr içində olanda, İnsanların dərin yuxuya getdiyi zamanda
14 Pavor tenuit me, et tremor, et omnia ossa mea perterrita sunt:
Üstümə bir qorxu, bir titrətmə gəldi, Bütün sümüklərimi lərzəyə saldı.
15 Et cum spiritus me praesente transiret, inhorruerunt pili carnis meae.
Qarşımdan bir ruh keçdi, Bütün tüklərimi ürpətdi.
16 Stetit quidam, cuius non agnoscebam vultum, imago coram oculis meis, et vocem quasi aurae lenis audivi.
Ruh dayandı, bunun nə olduğunu bilmədim. Gözlərimin önündə bir surət dururdu, Sükunətin içindən bir səs eşitdim:
17 Numquid homo, Dei comparatione iustificabitur, aut factore suo purior erit vir?
“İnsan Allah qarşısında saleh olarmı? Yaradanın qarşısında təmiz adam varmı?
18 Ecce qui serviunt ei, non sunt stabiles, et in angelis suis reperit pravitatem:
Allah bəndələrinə güvənmir, Mələklərində belə, səhv görür.
19 Quanto magis hi qui habitant domos luteas, qui terrenum habent fundamentum, consumentur velut a tinea?
Palçıq evlərdə yaşayanlara, Mayası torpaqdan olanlara, Güvədən də tez əzilənlərə O güvənərmi?
20 De mane usque ad vesperam succidentur: et quia nullus intelligit, in aeternum peribunt.
Ömürləri səhərdən axşama çatmır, Fərqi yoxdur, hamı əbədi yox olur.
21 Qui autem reliqui fuerint, auferentur ex eis: morientur, et non in sapientia.
Yaşadıqları çadırın ipləri çəkiləndə Heç nə anlamazlar, ölüb gedərlər”.
