Job 39

1 Numquid nosti tempus partus ibicum in petris, vel parturientes cervas observasti?

۱ «آیا وقت زاییدن بز کوهی را می‌دانی؟ یا زمان وضع حمل آهو را نشان می‌دهی؟

2 Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum?

۲ آیا ماههایی را که کامل می‌سازندحساب توانی کرد؟ یا زمان زاییدن آنهارامی دانی؟

3 Incurvantur ad foetum, et pariunt, et rugitus emittunt.

۳ خم شده، بچه های خود را می‌زایند واز دردهای خود فارغ می‌شوند.

4 Separantur filii earum, et pergunt ad pastum: egrediuntur, et non revertuntur ad eas.

۴ بچه های آنهاقوی شده، در بیابان نمو می‌کنند، می‌روند و نزدآنها برنمی گردند.

5 Quis dimisit onagrum liberum, et vincula eius quis solvit?

۵ کیست که خر وحشی را رهاکرده، آزاد ساخت. و کیست که بندهای گورخر راباز نمود.

6 Cui dedi in solitudine domum, et tabernacula eius in terra salsuginis.

۶ که من بیابان را خانه او ساختم، وشوره زار را مسکن او گردانیدم.

7 Contemnit multitudinem civitatis, clamorem exactoris non audit.

۷ به غوغای شهراستهزاء می‌کند و خروش رمه بان را گوش نمی گیرد.

8 Circumspicit montes pascuae suae, et virentia quaeque perquirit.

۸ دایره کوهها چراگاه او است و هرگونه سبزه را می‌طلبد.

9 Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad praesepe tuum?

۹ آیا گاو وحشی راضی شود که تو را خدمت نماید، یا نزد آخور تو منزل گیرد؟

10 Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo? aut confringet glebas vallium post te?

۱۰ آیا گاو وحشی را به ریسمانش به شیار توانی بست؟ یا وادیها را از عقب تو مازو خواهد نمود؟

11 Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius, et derelinques ei labores tuos?

۱۱ آیا از اینکه قوتش عظیم است بر او اعتمادخواهی کرد؟ و کار خود را به او حواله خواهی نمود؟

12 Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget?

۱۲ آیا براو توکل خواهی کرد که محصولت را باز آورد و آن را به خرمنگاهت جمع کند؟

13 Penna struthionis similis est pennis herodii, et accipitris.

۱۳ «بال شترمرغ به شادی متحرک می‌شود واما پر و بال او مثل لقلق نیست.

14 Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea?

۱۴ زیرا که تخمهای خود را به زمین وامی گذارد و بر روی خاک آنها را گرم می‌کند

15 Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat.

۱۵ و فراموش می‌کند که پا آنها را می‌افشرد، و وحوش صحرا آنها راپایمال می‌کنند.

16 Duratur ad filios suos quasi non sint sui, frustra laboravit nullo timore cogente.

۱۶ با بچه های خود سختی می کند که گویا از آن او نیستند، محنت او باطل است و متاسف نمی شود.

17 Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam.

۱۷ زیرا خدا او را ازحکمت محروم ساخته، و از فطانت او را نصیبی نداده است.

18 Cum tempus fuerit, in altum alas erigit: deridet equum et ascensorem eius.

۱۸ هنگامی که به بلندی پرواز می‌کنداسب و سوارش را استهزا می‌نماید.

19 Numquid praebebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo eius hinnitum?

۱۹ «آیا تو اسب را قوت داده و گردن او را به یال ملبس گردانیده‌ای؟

20 Numquid suscitabis eum quasi locustas? gloria narium eius terror.

۲۰ آیا او را مثل ملخ به جست وخیز آورده‌ای؟ خروش شیهه او مهیب است.

21 Terram ungula fodit, exultat audacter: in occursum pergit armatis.

۲۱ در وادی پا زده، از قوت خود وجدمی نماید و به مقابله مسلحان بیرون می‌رود.

22 Contemnit pavorem, nec cedit gladio.

۲۲ برخوف استهزاء کرده، هراسان نمی شود، و از دم شمشیر برنمی گردد.

23 Super ipsum sonabit pharetra, vibrabit hasta et clypeus.

۲۳ ترکش بر او چکچک می‌کند، و نیزه درخشنده و مزراق

24 Fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubae sonare clangorem.

۲۴ با خشم وغیض زمین را می‌نوردد. و چون کرنا صدا می‌کندنمی ایستد،

25 Ubi audierit buccinam, dicit: Vah, procul odoratur bellum, exhortationem ducum, et ululatum exercitus.

۲۵ وقتی که کرنا نواخته شود هه هه می‌گوید و جنگ را از دور استشمام می‌کند، وخروش سرداران و غوغا را.

26 Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad Austrum?

۲۶ آیا از حکمت توشاهین می‌پرد؟ و بالهای خود را بطرف جنوب پهن می‌کند؟

27 Numquid ad praeceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum?

۲۷ آیا از فرمان تو عقاب صعودمی نماید و آشیانه خود را به‌جای بلند می‌سازد؟

28 In petris manet, et in praeruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus.

۲۸ بر صخره ساکن شده، ماوا می‌سازد. بر صخره تیز و بر ملاذ منیع.

29 Inde contemplatur escam, et de longe oculi eius prospiciunt,

۲۹ از آنجا خوراک خود را به نظر می‌آورد و چشمانش از دور می‌نگرد.

30 Pulli eius lambent sanguinem: et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.

۳۰ بچه هایش خون را می‌مکند و جایی که کشتگانند او آنجا است.»