Job 39
1 Numquid nosti tempus partus ibicum in petris, vel parturientes cervas observasti?
“Yeroo itti qellejjeen dhaltu beektaa? Yeroo itti borofni ilmoo ishee dhaltu argiteertaa?
2 Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum?
Jiʼa isaan garaatti ilmaan baatan ni lakkooftaa? Yeroo isaan itti dhalan ni beektaa?
3 Incurvantur ad foetum, et pariunt, et rugitus emittunt.
Isaan jilbeenfatanii ilmaan isaanii dhalu; foolachuu isaaniis ni hobbaafatu.
4 Separantur filii earum, et pergunt ad pastum: egrediuntur, et non revertuntur ad eas.
Ilmaan isaanii ni jabaatu; alattis ni guddatu; baʼanii ni deemu; hin deebiʼanis.
5 Quis dimisit onagrum liberum, et vincula eius quis solvit?
“Eenyutu harree diidaa gad dhiise? Funyoo isaas eenyutu hiike?
6 Cui dedi in solitudine domum, et tabernacula eius in terra salsuginis.
Ani gammoojjii mana isaa, lafa soogiddaas iddoo jireenya isaa godheen kenneef.
7 Contemnit multitudinem civitatis, clamorem exactoris non audit.
Inni waca magaalaa keessaatti ni kolfa; iyya konkolaachisaas hin dhagaʼu.
8 Circumspicit montes pascuae suae, et virentia quaeque perquirit.
Waan dheedu argachuuf tulluuwwan irra laba; waan lalisaa hundas ni barbaada.
9 Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad praesepe tuum?
“Gafarsi si tajaajiluuf siif ajajamaa? Dallaa kee keessas ni bulaa?
10 Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo? aut confringet glebas vallium post te?
Akka inni lafa siif qotuuf funyoodhaan isa hidhuu ni dandeessaa? Yookaan inni si duubaan boʼoo ni baasaa?
11 Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius, et derelinques ei labores tuos?
Ati waan inni humna guddaa qabuuf isa ni amanattaa? Hojii kee jabaa illee isatti ni dhiiftaa?
12 Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget?
Akka inni midhaan kee walitti qabee oobdii kee irratti siif tuuluuf isa ni abdattaa?
13 Penna struthionis similis est pennis herodii, et accipitris.
“Guchiin gammachuudhaan qoochoo ishee afarsiti; garuu qoochoo fi baallee huummootiin wal bira hin qabamu.
14 Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea?
Hanqaaquu ishee lafa irratti buufti; akka itti hoʼuufis cirracha keessatti dhiifti;
15 Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat.
garuu akka miilli wayii caccabsu, akka bineensi irra ejjetu hin yaadattu.
16 Duratur ad filios suos quasi non sint sui, frustra laboravit nullo timore cogente.
Cuucii isheettis akka waan isaan kan ishee hin taʼiniitti garaa jabaatti; yoo dadhabbiin ishee akkasumaan bade illee isheef homaa miti;
17 Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam.
Waaqni ogummaadhaan ishee hin badhaafneetii; yookaan hubannaa isheef hin qoodne.
18 Cum tempus fuerit, in altum alas erigit: deridet equum et ascensorem eius.
Yeroo fiiguuf qoochoo ishee balʼifattutti, isheen fardaa fi namicha gulufutti kofalti.
19 Numquid praebebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo eius hinnitum?
“Ati fardaaf jabina ni kennitaa? Yookaan morma isaatti gama uffisuu dandeessaa?
20 Numquid suscitabis eum quasi locustas? gloria narium eius terror.
Akka inni akkuma hawwaannisaatti utaalu ni gootaa? Ulfinni korrisa isaas sodaachisaa dha.
21 Terram ungula fodit, exultat audacter: in occursum pergit armatis.
Inni humna isaatti gammadee akka malee guulee lafa dhidhiita; baʼees miʼa lolaatti qajeela.
22 Contemnit pavorem, nec cedit gladio.
Inni sodaatti ni kolfa; waan tokko illee hin sodaatu; goraadee irraas duubatti hin deebiʼu.
23 Super ipsum sonabit pharetra, vibrabit hasta et clypeus.
Manʼeen xiyyaa, eeboo fi ankaaseen calaqqisus cinaacha isaatti bubbuʼee kililcha.
24 Fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubae sonare clangorem.
Siʼaaʼee rommuudhaan lafa haadha; yeroo malakanni afuufamutti illee obsee dhaabachuu hin dandaʼu.
25 Ubi audierit buccinam, dicit: Vah, procul odoratur bellum, exhortationem ducum, et ululatum exercitus.
Inni yommuu malakanni afuufamutti ‘Uffee’ jedhee imimsa; waca ajajjootaatii fi iyya waraanaa, foolii waraanaa illee fagoottu suufa.
26 Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad Austrum?
“Cululleen ogummaa keetiin barriftee qoochoo ishees gara kibbaatti balʼiftii?
27 Numquid ad praeceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum?
Risaan ajaja keetiin ol baʼee ol fagootti mana isaa ijaarrataa?
28 In petris manet, et in praeruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus.
Inni qarqara hallayyaa irra jiraata; halkanis achuma bula; kattaan fofottoqaanis daʼoo isaa ti.
29 Inde contemplatur escam, et de longe oculi eius prospiciunt,
Achi taaʼees waan nyaatu adamsa; iji isaas fagootti waan sana arga.
30 Pulli eius lambent sanguinem: et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.
Cuucoliin isaa dhiiga dhugu; innis lafa raqni jiruu hin dhabamu.”
