< Job 39 >

1 Numquid nosti tempus partus ibicum in petris, vel parturientes cervas observasti?
U A ike anei oe i ka wa e hanau ai na kao hihiu o ka pali? Ua malama anei oe i ka hanau ana o na dia?
2 Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum?
E hiki anei ia oe ke helu i na malama o ko lakou koko ana? A ua ike anei oe i ka wa e hanau ai lakou?
3 Incurvantur ad foetum, et pariunt, et rugitus emittunt.
Kulou iho no lakou, hanau mai i ka lakou mau keiki, I ka wa i pau ai ko lakou nahunahu ana.
4 Separantur filii earum, et pergunt ad pastum: egrediuntur, et non revertuntur ad eas.
Ua ikaika ka lakou poe keiki, Nui ae la lakou, ma ka waonahele; Hele aku lakou aole e hoi hou mai io lakou la.
5 Quis dimisit onagrum liberum, et vincula eius quis solvit?
Owai la ka i hookuu wale aku i ka hoki hihiu? Owai hoi ka i kala ae i na mea paa o ka hoki hihiu?
6 Cui dedi in solitudine domum, et tabernacula eius in terra salsuginis.
O kona hale ka waonahele a'u i hana'i, A o kahi panoa kona noho ana.
7 Contemnit multitudinem civitatis, clamorem exactoris non audit.
Akaaka no ia i ka haunaele o ke kulanakauhale, Aole ia e hoolohe i ka wawa o ke kahu holoholona.
8 Circumspicit montes pascuae suae, et virentia quaeque perquirit.
O ka mea i loaa o na mauna, oia kana ai, A imi no ia i na mea uliuli a pau.
9 Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad praesepe tuum?
E ae mai anei ka reema e hookauwa nau, E noho no ia ma kou wahi hanai?
10 Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo? aut confringet glebas vallium post te?
E hiki ia oe ke hoopaa i ka reema ma ke auwaha me kona kaula? E hana anei ia i na awawa me ka oopalau mahope ou?
11 Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius, et derelinques ei labores tuos?
E hilinai anei oe ia ia no ka nui o kona ikaika? E waiho anei oe i kau hana ia ia?
12 Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget?
E manao anei oe ia ia i hoihoi mai ia i kau ai. A e hoiliili i kau hua palaoa?
13 Penna struthionis similis est pennis herodii, et accipitris.
O ka eheu o ka iana ke hele wikiwiki; He eheu anei a he hulu kona e like me ko ka setoreka?
14 Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea?
No ka mea, waiho no ia i kona hua iloko o ka honua, A hoopumehana ia lakou ma ka lepo,
15 Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat.
A hoopoina no ia e hoopepe auanei ka wawae ia lakou, A o ka holoholona hihiu o ke kula e hehi iho ia lakou.
16 Duratur ad filios suos quasi non sint sui, frustra laboravit nullo timore cogente.
Ua hana paakiki aku ia i kana mau keiki, me he mea la aole nana; He make hewa kona luhi, a he makau ole nae.
17 Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam.
Na ke Akua no ia i hoonele i ke akamai, Aole hoi ia i haawi ia ia i ka naauao.
18 Cum tempus fuerit, in altum alas erigit: deridet equum et ascensorem eius.
Aka, i ka wa i hooholo ai oia ia ia iho, Ua akaaka no ia i ka lio a me kona mea hooholo.
19 Numquid praebebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo eius hinnitum?
Ua haawi anei oe i ka ikaika no ka lio? Ua hoaahu anei oe i kona a-i i ka hulu haalulu?
20 Numquid suscitabis eum quasi locustas? gloria narium eius terror.
E hiki anei ia oe ke hoolele ia ia e like me ka uhini? A kona hau nui ana, he mea weliweli ia.
21 Terram ungula fodit, exultat audacter: in occursum pergit armatis.
Helu no oia ma ke awawa, a olioli ikaika: Hele aku e halawai me ka mea kaua.
22 Contemnit pavorem, nec cedit gladio.
Ua akaaka no ia i ka makau, aole haalulu; Aole ia e huli ae mai ka pahikaua aku.
23 Super ipsum sonabit pharetra, vibrabit hasta et clypeus.
Nakeke ke aapua ia ia, O ka maka o ka ihe a me ka pahi.
24 Fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubae sonare clangorem.
Me ka hau ana a me ka huhu, ua ale no ia i ka aina: Aole ia e ku malie i ka wa e kani ai ka pu.
25 Ubi audierit buccinam, dicit: Vah, procul odoratur bellum, exhortationem ducum, et ululatum exercitus.
I waena o na pu kani, i iho la ia, Ha, ha! A honi aku la ia i ke kaua ma kahi loihi, I ka uwa ana o na luna, a me ka hooho kaua.
26 Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad Austrum?
Na kou naauao anei e lele aku ka nisu, Hohola aku no ia i kona mau eheu ma ke kukulu hema?
27 Numquid ad praeceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum?
Na kau kauoha anei i lele ae iluna ka aeto, A e kau i kona punana ma kahi kiekie?
28 In petris manet, et in praeruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus.
Ma ka pali no ia i noho ai a hoomau ai, Maluna o kahi oioi o ka pohaku, a ma kahi paa.
29 Inde contemplatur escam, et de longe oculi eius prospiciunt,
Malaila mai no ia i imi ai i ka mea pio, A nana ae kona maka i kahi loihi.
30 Pulli eius lambent sanguinem: et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.
O kana poe keiki, inu lakou i ke koko; A ma kahi o na heana, malaila no oia.

< Job 39 >