Job 39
1 Numquid nosti tempus partus ibicum in petris, vel parturientes cervas observasti?
Dağ keçilərinin nə vaxt doğduğunu bilirsənmi? Maralların balalamasının vaxtını sən gözləyirsənmi?
2 Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum?
Onlar boğaz olanda ayını-gününü sən sayırsanmı? Nə vaxt doğacaqlarını bilirsənmi?
3 Incurvantur ad foetum, et pariunt, et rugitus emittunt.
Diz çöküb balalarını doğar, Ağrılardan qurtarar.
4 Separantur filii earum, et pergunt ad pastum: egrediuntur, et non revertuntur ad eas.
Balaları çöldə böyüyüb güc alar, Gedər, geri qayıtmaz.
5 Quis dimisit onagrum liberum, et vincula eius quis solvit?
Kim vəhşi eşşəyi azad buraxdı? Kim onun iplərini açdı?
6 Cui dedi in solitudine domum, et tabernacula eius in terra salsuginis.
Ona çölləri məskən verdim, Şoran düzləri ona yurd etdim.
7 Contemnit multitudinem civitatis, clamorem exactoris non audit.
O, şəhərdəki izdihama gülər, Sahibinin hay-küyünü eşitməz.
8 Circumspicit montes pascuae suae, et virentia quaeque perquirit.
Təpələri dolaşıb otlar, Yaşıllığı axtarar.
9 Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad praesepe tuum?
Çöl öküzü sənə xidmət etmək istəyərmi? Gecəni sənin axurunda keçirərmi?
10 Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo? aut confringet glebas vallium post te?
Kotan sürsün deyə onu boyunduruğa sala bilərsənmi? Ardınca dərələrdə şırım aça bilərmi?
11 Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius, et derelinques ei labores tuos?
Onun hədsiz gücünə bel bağlaya bilərsənmi? Ona ağır iş gördürə bilərsənmi?
12 Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget?
Çöl öküzünə etibar edə bilərsən ki, Əkininin məhsulunu daşısın, Onu xırmanına yığsın?
13 Penna struthionis similis est pennis herodii, et accipitris.
Dəvəquşu qanadını sevinclə çırpar, Amma onun qanadı nə leyləyin qanadları ilə, Nə də ki pərləri ilə müqayisə olunur.
14 Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea?
Yerdə yumurtalayır, Onları toz-torpaq üstündə qızdırır.
15 Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat.
Yadından çıxarır ki, yumurtalar ayaq altında sınır, Çöl heyvanlarının ayağı altında qalır.
16 Duratur ad filios suos quasi non sint sui, frustra laboravit nullo timore cogente.
Balaları ilə elə sərt rəftar edir ki, Elə bil özününkü deyil, Çəkdiyi zəhmətin boşa getməsindən narahat olmaz.
17 Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam.
Çünki Allah ona müdriklik verməyib, Ona dərrakə bəxş etməyib.
18 Cum tempus fuerit, in altum alas erigit: deridet equum et ascensorem eius.
Qaçmaq üçün yenə qanad açanda Ata və atlıya gülər.
19 Numquid praebebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo eius hinnitum?
Ata güc verən sənsənmi? Boynuna yalı qoyan sənsənmi?
20 Numquid suscitabis eum quasi locustas? gloria narium eius terror.
Onu çəyirtkə kimi tullandıran sənsənmi? Onun təmtəraqlı kişnəməsi xof salır.
21 Terram ungula fodit, exultat audacter: in occursum pergit armatis.
Dərələrə ayağını bərk vurur, Öz qüvvəsi ilə sevinib-coşur, Silahlıların qabağına çıxır.
22 Contemnit pavorem, nec cedit gladio.
Qorxuya gülər, heç bir şeydən çəkinməz, Qılınc qarşısında ayağını geri çəkməz.
23 Super ipsum sonabit pharetra, vibrabit hasta et clypeus.
Onun üstündə oxdan cingildəyir, Parlaq nizə və mizraq şimşək tək keçir.
24 Fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubae sonare clangorem.
Coşanda qəzəblənib yeri-yurdu qapır, Şeypur çalınan kimi yerindən dik atılır.
25 Ubi audierit buccinam, dicit: Vah, procul odoratur bellum, exhortationem ducum, et ululatum exercitus.
Şeypur çalınanda “hiaaa!” deyib kişnəyir, Döyüş qoxusunu, sərkərdələrin gurlayan səsini, Döyüşün nərəsini uzaqdan hiss edir.
26 Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad Austrum?
Məgər qırğı sənin dərrakənləmi uçur, Cənuba tərəf qanad açır?
27 Numquid ad praeceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum?
Məgər qartal sənin əmrinləmi göyə qalxır, Uca yerlərdə özünə yuva qurur?
28 In petris manet, et in praeruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus.
Sıldırım qayalarda yaşayır, Şiş uclu qayalarda məskən salır.
29 Inde contemplatur escam, et de longe oculi eius prospiciunt,
Oradan şikarını axtarır, Gözləri onları uzaqdan görür.
30 Pulli eius lambent sanguinem: et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.
Onun balaları qanla qidalanır, Harada leş olsa, o da oradadır».
