Job 38
1 Respondens autem Dominus Iob de turbine, dixit:
La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:
2 Quis est iste involvens sententias sermonibus imperitis?
Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon Per vortoj sensencaj?
3 Accinge sicut vir lumbos tuos: interrogabo te, et responde mihi.
Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.
4 Ubi eras quando ponebam fundamenta terrae? indica mihi si habes intelligentiam.
Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? Diru, se vi havas scion.
5 Quis posuit mensuras eius, si nosti? vel quis tetendit super eam lineam?
Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? Aŭ kiu etendis super ĝi rektoŝnuron?
6 Super quo bases illius solidatae sunt? aut quis demisit lapidem angularem eius,
Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, Aŭ kiu kuŝigis ĝian angulŝtonon,
7 Cum me laudarent simul astra matutina, et iubilarent omnes filii Dei?
Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj Kaj ĝojkriado de ĉiuj filoj de Dio?
8 Quis conclusit ostiis mare, quando erumpebat quasi de vulva procedens:
Kiu fermis la maron per pordoj, Kiam ĝi elpuŝiĝis kvazaŭ el la ventro de patrino;
9 Cum ponerem nubem vestimentum eius, et caligine illud quasi pannis infantiae obvolverem?
Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto Kaj mallumon ĝiaj vindaĵoj,
10 Circumdedi illud terminis meis, et posui vectem, et ostia:
Kaj starigis al ĝi limon Kaj faris riglilojn kaj pordojn,
11 Et dixi: Usque huc venies, et non procedes amplius, et hic confringes tumentes fluctus tuos.
Kaj diris: Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, Kaj ĉi tie rompiĝados viaj majestaj ondoj?
12 Numquid post ortum tuum praecepisti diluculo, et ostendisti aurorae locum suum?
Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, Montris al la matenruĝo ĝian lokon,
13 Et tenuisti concutiens extrema terrae, et excussisti impios ex ea?
Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, Kaj ke la malpiuloj deskuiĝu el ĝi;
14 Restituetur ut lutum signaculum, et stabit sicut vestimentum:
Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, Kaj ke ili tute konfuziĝu;
15 Auferetur ab impiis lux sua, et brachium excelsum confringetur.
Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, Kaj ilia malhumila brako estu rompita?
16 Numquid ingressus es profunda maris, et in novissimis abyssi deambulasti?
Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? Kaj ĉu vi iradis sur la fundo de la abismo?
17 Numquid apertae sunt tibi portae mortis, et ostia tenebrosa vidisti?
Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? Kaj ĉu vi vidis la pordegon de la mallumego?
18 Numquid considerasti latitudinem terrae? indica mihi, si nosti, omnia,
Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? Diru, ĉu vi scias ĉion ĉi tion?
19 In qua via lux habitet, et tenebrarum quis locus sit:
Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, Kaj kie estas la loko de la mallumo,
20 Ut ducas unumquodque ad terminos suos, et intelligas semitas domus eius.
Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, Kaj ke vi rimarku la vojetojn al ĝia domo?
21 Sciebas tunc quod nasciturus esses? et numerum dierum tuorum noveras?
Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos Kaj kiel granda estos la nombro de viaj tagoj?
22 Numquid ingressus es thesauros nivis, aut thesauros grandinis aspexisti,
Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, Kaj ĉu vi vidis la devenejon de la hajlo,
23 Quae praeparavi in tempus hostis, in diem pugnae et belli?
Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, Por la tago de batalo kaj milito?
24 Per quam viam spargitur lux, dividitur aestus super terram?
Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, Diskuras la orienta vento super la teron?
25 Quis dedit vehementissimo imbri cursum, et viam sonantis tonitrui,
Kiu destinis direkton por la fluo Kaj vojon por la tondra fulmo,
26 Ut plueret super terram absque homine in deserto, ubi nullus mortalium commoratur,
Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, Sur dezerton senhoman,
27 Ut impleret inviam et desolatam, et produceret herbas virentes?
Por nutri dezerton kaj stepon Kaj kreskigi verdan herbon?
28 Quis est pluviae pater? vel quis genuit stillas roris?
Ĉu la pluvo havas patron? Aŭ kiu naskigis la gutojn de roso?
29 De cuius utero egressa est glacies? et gelu de caelo quis genuit?
El kies ventro eliris la glacio? Kaj kiu naskis la prujnon sub la ĉielo?
30 In similitudinem lapidis aquae durantur, et superficies abyssi constringitur.
Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, Kaj la supraĵo de la abismo kunfirmiĝas.
31 Numquid coniungere valebis micantes stellas Pleiadas, aut gyrum Arcturi poteris dissipare?
Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? Aŭ ĉu vi povas malligi la ligon de Oriono?
32 Numquid producis Luciferum in tempore suo, et Vesperum super filios terrae consurgere facis?
Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, Kaj konduki la Ursinon kun ĝiaj infanoj?
33 Numquid nosti ordinem caeli, et pones rationem eius in terra?
Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? Aŭ ĉu vi povas aranĝi ĝian regadon super la tero?
34 Numquid elevabis in nebula vocem tuam, et impetus aquarum operiet te?
Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, Ke abundo da akvo vin kovru?
35 Numquid mittes fulgura, et ibunt, et revertentia dicent tibi: Adsumus?
Ĉu vi povas sendi fulmojn, Ke ili iru kaj diru al vi: Jen ni estas?
36 Quis posuit in visceribus hominis sapientiam? vel quis dedit gallo intelligentiam?
Kiu metis en la internon la saĝon? Kaj kiu donis al la koro la prudenton?
37 Quis enarrabit caelorum rationem, et concentum caeli quis dormire faciet?
Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? Kaj kiu elverŝas la felsakojn de la ĉielo,
38 Quando fundebatur pulvis in terra, et glebae compingebantur?
Kiam la polvo kunfandiĝas Kaj la terbuloj kungluiĝas?
39 Numquid capies leaenae praedam, et animam catulorum eius implebis,
Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, Kaj satigas la leonidojn,
40 Quando cubant in antris, et in specubus insidiantur?
Kiam ili kuŝas en la nestegoj, Sidas embuske en la laŭbo?
41 Quis praeparat corvo escam suam, quando pulli eius clamant ad eum, vagientes, eo quod non habeant cibos?
Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon, Kiam ĝiaj idoj krias al Dio, Vagflugas, ne havante, kion manĝi?
