Job 37
1 Super hoc expavit cor meum, et emotum est de loco suo.
“Hana yangu inorova nokuda kwezvizvi, uye mwoyo wangu unotomuka uchibva panzvimbo yawo.
2 Audite auditionem in terrore vocis eius, et sonum de ore illius procedentem.
Teererai! Teererai kutinhira kwenzwi rake, nokuunga kunobva pamuromo wake.
3 Subter omnes caelos ipse considerat, et lumen illius super terminos terrae.
Anoregedzera mheni yake pasi pedenga rose, agoituma kumigumo yenyika.
4 Post eum rugiet sonitus, tonabit voce magnitudinis suae, et non investigabitur, cum audita fuerit vox eius.
Shure kwaizvozvo inzwi rokutinhira kwake rinosvika; anotinhira nenzwi roumambo hwake.
5 Tonabit Deus in voce sua mirabiliter, qui facit magna et inscrutabilia.
Inzwi raMwari rinotinhira nenzira dzinoshamisa; iye anoita zvinhu zvikuru zvinopfuura kunzwisisa kwedu.
6 Qui praecipit nivi ut descendat in terram, et hiemis pluviis, et imbri fortitudinis suae.
Anoti kuchando, ‘Donhera panyika,’ nokumvura inonaya, ‘Naya nesimba.’
7 Qui in manu omnium hominum signat, ut noverint singuli opera sua.
Kuitira kuti vanhu vose vaakasika vazive basa rake, anoita kuti munhu mumwe nomumwe ambomira kushanda.
8 Ingredietur bestia latibulum, et in antro suo morabitur.
Mhuka dzinovanda; dzinoramba dziri mumapako adzo.
9 Ab interioribus austri egredietur tempestas, et ab Arcturo frigus.
Dutu rinobuda pakamuri yaro, chando chinobva pakuvhuvhuta kwemhepo.
10 Flante Deo concrescit gelu, et rursum latissimae funduntur aquae.
Kufema kwaMwari kunobudisa mazaya echando, uye mvura zhinji inooma kuita chando.
11 Frumentum desiderat nubes, et nubes spargunt lumen suum.
Anozadza makore nounyoro; anoparadzira mheni yake nomumakore.
12 Quae lustrant per circuitum, quocumque eas voluntas gubernantis duxerit, ad omne quod praeceperit illis super faciem orbis terrarum:
Anoafambisa sezvaanoda pamusoro penyika yose, kuti aite zvose zvaanoarayira.
13 Sive in una tribu, sive in terra sua, sive in quocumque loco misericordiae suae eas iusserit inveniri.
Anouyisa makore kuzoranga vanhu, kana kuzodiridza nyika yake kuti aratidze rudo rwake.
14 Ausculta haec Iob: sta, et considera mirabilia Dei.
“Teerera izvi, Jobho; imbomira ugorangarira zvishamiso zvaMwari.
15 Numquid scis quando praeceperit Deus pluviis, ut ostenderent lucem nubium eius?
Unoziva here kudzorwa kwamakore naMwari nokupenyesa kwaanoita mheni yake?
16 Numquid nosti semitas nubium magnas, et perfectas scientias?
Unoziva maturikirwo akaitwa makore here, izvo zvishamiso zvaiye akakwana muruzivo?
17 Nonne vestimenta tua calida sunt, cum perflata fuerit terra Austro?
Iyewe unopiswa nenguo dzako nyika painonyaradzwa nemhepo yezasi,
18 Tu forsitan cum eo fabricatus es caelos, qui solidissimi quasi aere fusi sunt.
ko, ungagona kubatana naye pakutatamura matenga here, iwo akaoma kunge chionioni chendarira yakaumbwa.
19 Ostende nobis quid dicamus illi: nos quippe involvimur tenebris.
“Tiudze zvatingareva kwaari; hatigoni kureva mhaka yedu nokuda kwerima redu.
20 Quis narrabit ei quae loquor? etiam si locutus fuerit homo, devorabitur.
Ko, anofanira kuudzwa kuti ndinoda kutaura here? Ko, pano munhu angakumbira kumedzwa here?
21 At nunc non vident lucem: subito aer cogetur in nubes, et ventus transiens fugabit eas.
Zvino hakuna munhu angatarira kuzuva, nokuvhenekera kwaro riri mumatenga, mushure mokunge mhepo yaachenesa.
22 Ab Aquilone aurum venit, et ad Deum formidolosa laudatio.
Anouya nokubwinya kunoyevedza achibva nokumusoro; Mwari anouya nokubwinya kunotyisa.
23 Digne eum invenire non possumus: magnus fortitudine, et iudicio, et iustitia et enarrari non potest.
Wamasimba Ose haasvikiki kwaari uye anokudzwa nesimba; mukururamisira uye nokururama kwake kukuru haadzvinyiriri.
24 Ideo timebunt eum viri, et non audebunt contemplari omnes, qui sibi videntur esse sapientes.
Naizvozvo, vanhu vanomutya, ko, haana hanya navose vakachenjera pamwoyo here?”
