Job 37
1 Super hoc expavit cor meum, et emotum est de loco suo.
“An bende mor ma kamano miyo chunya bwok kendo ridore.
2 Audite auditionem in terrore vocis eius, et sonum de ore illius procedentem.
Lingʼuru kendo uwinj dwond Nyasaye kaka mor ka polo, kendo winjuru weche mawuok e dhoge.
3 Subter omnes caelos ipse considerat, et lumen illius super terminos terrae.
En emomiyo mil polo menyo kor polo duto, chakre tungʼ piny konchiel nyaka komachielo.
4 Post eum rugiet sonitus, tonabit voce magnitudinis suae, et non investigabitur, cum audita fuerit vox eius.
Bangʼ mano iwinjo dwonde ka mor matek kendo omor gi dwol mar duongʼne. Ka dwonde ochako mor, to onge gima nyalo gengʼe.
5 Tonabit Deus in voce sua mirabiliter, qui facit magna et inscrutabilia.
Dwond Nyasaye mor e yo miwuoro; otimo gik madongo moyombo parowa.
6 Qui praecipit nivi ut descendat in terram, et hiemis pluviis, et imbri fortitudinis suae.
Owacho ne pe ni, ‘Lwar piny,’ kendo ne nyidho matin ni, ‘Lokri koth maduongʼ.’
7 Qui in manu omnium hominum signat, ut noverint singuli opera sua.
Otimo kamano mondo ji duto mane ochweyo, ongʼe kaka tichne chalo mi ji duto bed gi luoro nikech teko mare.
8 Ingredietur bestia latibulum, et in antro suo morabitur.
Le ringo pondo; gisiko e buchegi.
9 Ab interioribus austri egredietur tempestas, et ab Arcturo frigus.
Ahiti biro koa kuma opandee, kendo koyo mangʼich bende yamo riembo mi ke.
10 Flante Deo concrescit gelu, et rursum latissimae funduntur aquae.
Much Nyasaye kelo pe kendo pige mopongʼo wi lowo poto mabed matek ka lwanda.
11 Frumentum desiderat nubes, et nubes spargunt lumen suum.
Opongʼo boche polo gi ngʼich mar pi kendo okeyo mil polo mare ei bochego.
12 Quae lustrant per circuitum, quocumque eas voluntas gubernantis duxerit, ad omne quod praeceperit illis super faciem orbis terrarum:
Gilwore mana kaka Nyasaye dwaro, ka gidhi e wangʼ piny duto ka gitimo gima ochikogi.
13 Sive in una tribu, sive in terra sua, sive in quocumque loco misericordiae suae eas iusserit inveniri.
Ndalo moko Nyasaye kelo rumbi e piny mondo okumgo ji, to ndalo moko okelo koth mondo onyisgo herane.
14 Ausculta haec Iob: sta, et considera mirabilia Dei.
“Winjie wachni, Ayub; bed mos ipar gik miwuoro mag Nyasaye.
15 Numquid scis quando praeceperit Deus pluviis, ut ostenderent lucem nubium eius?
Bende ingʼeyo kaka Nyasaye chiko boche polo kendo kaka omiyo polo mil?
16 Numquid nosti semitas nubium magnas, et perfectas scientias?
Bende ingʼeyo kaka boche oliero e kor polo, gik miwuoro mag Jal ma riekone tut mogik?
17 Nonne vestimenta tua calida sunt, cum perflata fuerit terra Austro?
To in ma kinde ma yamb milambo kudho mi two piny, to isiko mana ka luya chami ei lewni mirwakogi,
18 Tu forsitan cum eo fabricatus es caelos, qui solidissimi quasi aere fusi sunt.
bende inyalo konye yaro polo, mi obed matek ka mula mothedhi?
19 Ostende nobis quid dicamus illi: nos quippe involvimur tenebris.
“Nyiswa ane gima dwanyis Nyasaye machalo kamano ka kata mana pek ma wan-go ok wanyal ketone e yo mayot.
20 Quis narrabit ei quae loquor? etiam si locutus fuerit homo, devorabitur.
Bende en gima owinjore mondo onyise ka adwaro wuoyo? Donge ngʼama ohedhore timo kamano dotieki?
21 At nunc non vident lucem: subito aer cogetur in nubes, et ventus transiens fugabit eas.
Koro onge ngʼama nyalo rango wangʼ chiengʼ tir, nikech polo olendo kendo orieny makech; yamo oseriembo boche duto moweyo kor polo nono.
22 Ab Aquilone aurum venit, et ad Deum formidolosa laudatio.
Nyasaye wuok koa yo nyandwat ka en gi duongʼ malich machalo gi lich mar dhahabu.
23 Digne eum invenire non possumus: magnus fortitudine, et iudicio, et iustitia et enarrari non potest.
Jehova Nyasaye Maratego oyombowa mabor kendo en gi teko maduongʼ ok otim marach ne ji, nikech en ja-adiera kendo opongʼ gi tim makare.
24 Ideo timebunt eum viri, et non audebunt contemplari omnes, qui sibi videntur esse sapientes.
Mano emomiyo ji miye luor, nikech ok opak joma pachgi wuondo ni riek.”
