Job 35
1 Igitur Eliu haec rursum locutus est:
Elihu yǝnila jawab berip mundaⱪ dedi: —
2 Numquid aequa tibi videtur tua cogitatio, ut diceres: Iustior sum Deo?
«Sǝn muxu gepingni, yǝni «Ⱨǝⱪⱪaniyliⱪim Tǝngriningkidin üstündur» deginingni toƣra dǝp ⱪaramsǝn?
3 Dixisti enim: Non tibi placet quod rectum est: vel quid tibi proderit, si ego peccavero?
Xundaⱪ bolƣanliⱪi üqün sǝn: «Ⱨǝⱪⱪaniyliⱪning manga nemǝ paydisi bolsun? Gunaⱨ ⱪilmiƣinimning gunaⱨ ⱪilƣinimƣa ⱪariƣanda artuⱪqiliⱪi nǝdǝ?» dǝp soriding.
4 Itaque ego respondebo sermonibus tuis, et amicis tuis tecum.
Ɵzüm sɵzlǝr bilǝn sanga [jawab berǝy], Sanga ⱨǝm sǝn bilǝn billǝ bolƣan ülpǝtliringgǝ jawab berǝy;
5 Suspice caelum et intuere, et contemplare aethera quod altior te sit.
Asmanlarƣa ⱪarap baⱪⱪin; Pǝlǝktiki bulutlarƣa sǝpsalƣin; Ular sǝndin yuⱪiridur.
6 Si peccaveris, quid ei nocebis? et si multiplicatae fuerint iniquitates tuae, quid facies contra eum?
Əgǝr gunaⱨ ⱪilƣan bolsang, undaⱪta Tǝngrigǝ ⱪaysi ziyankǝxlikni ⱪilalaytting? Jinayǝtliring kɵpǝysimu, undaⱪta uningƣa ⱪandaⱪ ziyanlarni salalar iding?
7 Porro si iuste egeris, quid donabis ei, aut quid de manu tua accipiet?
Sǝn ⱨǝⱪⱪaniy bolƣan tǝⱪdirdimu, Uningƣa nemǝ berǝlǝytting? U sening ⱪolungdin nemimu alar-ⱨǝ?
8 Homini, qui similis tui est, nocebit impietas tua: et filium hominis adiuvabit iustitia tua.
Sening ǝskilikliring pǝⱪǝt sǝndǝk bir insanƣila, Ⱨǝⱪⱪaniyliⱪing bolsa pǝⱪǝt insan baliliriƣila tǝsir ⱪilidu, halas.
9 Propter multitudinem calumniatorum clamabunt: et eiulabunt propter vim brachii tyrannorum.
Adǝmlǝr zulum kɵpiyip kǝtkǝnlikidin yalwuridu; Küqlüklǝrning besimi tüpǝylidin ular nalǝ-pǝryad kɵtüridu.
10 Et non dixit: Ubi est Deus, qui fecit me, qui dedit carmina in nocte,
Biraⱪ ⱨeqkim: «Keqilǝrdǝ insanlarƣa nahxa ata ⱪilƣuqi yaratⱪuqum Tǝngrini nǝdin izdixim kerǝk?» demǝydu.
11 Qui docet nos super iumenta terrae, et super volucres caeli erudit nos.
Uning bizgǝ ɵgitidiƣini yǝr-zemindiki ⱨaywanlarƣa ɵgitidiƣinidin kɵp, Ⱨǝm asmandiki uqar-ⱪanatlarƣa ɵgitidiƣinidin artuⱪ ǝmǝsmu?
12 Ibi clamabunt, et non exaudiet, propter superbiam malorum.
Ular nalǝ-pǝryad kɵtüridu, biraⱪ rǝzil adǝmlǝrning ⱨakawurluⱪining tǝsiri tüpǝylidin, Uni Huda ijabǝt ⱪilmaydu.
13 Non ergo frustra audiet Deus, et Omnipotens causas singulorum intuebitur.
Bǝrⱨǝⱪ, Tǝngri ⱪuruⱪ duaƣa ⱪulaⱪ salmiƣan yǝrdǝ, Ⱨǝmmigǝ Ⱪadir muxularƣa ǝⱨmiyǝt bǝrmigǝn yǝrdǝ,
14 Etiam cum dixeris: Non considerat: iudicare coram illo, et expecta eum.
Sǝn: «Mǝn Uni kɵrǝlmǝymǝn» desǝng, [U ⱪandaⱪ ⱪulaⱪ salsun]? Dǝwaying tehi Uning aldida turidu, Xunga Uni kütüp turƣin.
15 Nunc enim non infert furorem suum, nec ulciscitur scelus valde.
Biraⱪ U ⱨazir [towa ⱪilix pursiti berip], Ɵz ƣǝzipini tehi tɵkmigǝn ǝⱨwalda, Ayup ɵzining tǝkǝbburluⱪini bilmǝmdiƣandu?
16 Ergo Iob frustra aperit os suum, et absque scientia verba multiplicat.
Qünki Ayup ⱪuruⱪ gǝp üqün aƣzini aqⱪan, U tuturuⱪsiz sɵzlǝrni kɵpǝytkǝn».
