Job 35

1 Igitur Eliu haec rursum locutus est:

Elihu konuşmasına şöyle devam etti:

2 Numquid aequa tibi videtur tua cogitatio, ut diceres: Iustior sum Deo?

“‘Tanrı'nın önünde haklıyım’ diyorsun. Doğru buluyor musun bunu?

3 Dixisti enim: Non tibi placet quod rectum est: vel quid tibi proderit, si ego peccavero?

Ama hâlâ, ‘Günah işlemezsem Yararım ne, kazancım ne?’ diye soruyorsun.

4 Itaque ego respondebo sermonibus tuis, et amicis tuis tecum.

“Ben yanıtlayayım seni Ve arkadaşlarını.

5 Suspice caelum et intuere, et contemplare aethera quod altior te sit.

Göklere bak da gör, Üzerinde yükselen bulutlara göz gezdir.

6 Si peccaveris, quid ei nocebis? et si multiplicatae fuerint iniquitates tuae, quid facies contra eum?

Günah işlersen, Tanrı'ya ne zararı olur? İsyanların çoksa ne olur O'na?

7 Porro si iuste egeris, quid donabis ei, aut quid de manu tua accipiet?

Doğruysan, O'na verdiğin nedir, Ya da ne alır O senin elinden?

8 Homini, qui similis tui est, nocebit impietas tua: et filium hominis adiuvabit iustitia tua.

Kötülüğün ancak senin gibi birine zarar verir, Doğruluğun ise yalnız insanoğlu içindir.

9 Propter multitudinem calumniatorum clamabunt: et eiulabunt propter vim brachii tyrannorum.

“İnsanlar ağır baskı altında feryat ediyor, Güçlülere karşı yardım istiyor.

10 Et non dixit: Ubi est Deus, qui fecit me, qui dedit carmina in nocte,

Ama kimse, ‘Nerede Yaratıcım Tanrı?’ demiyor; O Tanrı ki, gece bize ezgiler verir,

11 Qui docet nos super iumenta terrae, et super volucres caeli erudit nos.

Yeryüzündeki hayvanlardan çok bize öğretir Ve bizi gökteki kuşlardan daha bilge kılar.

12 Ibi clamabunt, et non exaudiet, propter superbiam malorum.

Kötülerin gururu yüzünden insanlar feryat ediyor, Ama yanıtlayan yok.

13 Non ergo frustra audiet Deus, et Omnipotens causas singulorum intuebitur.

Gerçek şu ki, Tanrı boş feryadı dinlemez, Her Şeye Gücü Yeten bunu önemsemez.

14 Etiam cum dixeris: Non considerat: iudicare coram illo, et expecta eum.

O'nu görmediğini söylediğin zaman bile Davan O'nun önündedir, bekle;

15 Nunc enim non infert furorem suum, nec ulciscitur scelus valde.

Madem bu öfkeyle şimdi cezalandırmadı, İsyana da pek aldırmaz diyorsun.

16 Ergo Iob frustra aperit os suum, et absque scientia verba multiplicat.

Bu yüzden Eyüp ağzını boş yere açıyor, Bilgisizce konuştukça konuşuyor.”