Job 34
1 Pronuncians itaque Eliu, etiam haec locutus est:
Nadto mówił Elihu, i rzekł:
2 Audite sapientes verba mea, et eruditi auscultate me:
Słuchajcież, mądrzy! mów moich, a nauczeni posłuchajcie mię.
3 Auris enim verba probat, et guttur escas gustu diiudicat.
Bo ucho słów doświadcza, jako podniebienie smakuje pokarmu.
4 Iudicium eligamus nobis, et inter nos videamus quid sit melius.
Obierzmy sobie sąd, a rozeznajmy między sobą, co jest dobrego.
5 Quia dixit Iob: Iustus sum, et Deus subvertit iudicium meum.
Ponieważ Ijob rzekł: Jestem sprawiedliwym, a Bóg odrzucił sprawę moję:
6 In iudicando enim me, mendacium est: violenta sagitta mea absque ullo peccato.
I mamże kłamać, mając sprawiedliwą? Bolesny jest postrzał mój bez przewinienia.
7 Quis est vir ut est Iob, qui bibit subsannationem quasi aquam:
Któryż jest mąż taki, jako Ijob, coby pił pośmiewisko jako wodę?
8 Qui graditur cum operantibus iniquitatem, et ambulat cum viris impiis?
A coby chodził w towarzystwie czyniących nieprawość; i przestawałby z ludźmi niepobożnymi?
9 Dixit enim: Non placebit vir Deo, etiam si cucurrerit cum eo.
Bo powiedział: Nie pomoże człowiekowi, choćby się podobał Bogu.
10 Ideo viri cordati audite me, absit a Deo impietas, et ab Omnipotente iniquitas.
Przetoż mię słuchajcie, mężowie rozumni! Niech będzie daleka niepobożność od Boga, i nieprawość od Wszechmocnego.
11 Opus enim hominis reddet ei, et iuxta vias singulorum restituet eis.
Bo on według uczynku płaci człowiekowi, a według drogi jego każdemu nagradza.
12 Vere enim Deus non condemnabit frustra, nec Omnipotens subvertet iudicium.
A zgoła Bóg przewrotnie nie czyni, a Wszechmocny nie podwraca sądu.
13 Quem constituit alium super terram? aut quem posuit super orbem, quem fabricatus est?
Któż go przełożył nad ziemią? a kto wystawił cały okrąg świata?
14 Si direxerit ad eum cor suum, spiritum illius et flatum ad se trahet.
Jeźliby obrócił przeciwko niemu serce swoje, a ducha jego, i dech jego do siebie wziął:
15 Deficiet omnis caro simul, et homo in cinerem revertetur.
Zginęłoby wszelkie ciało społu, a człowiekby się do prochu nawrócił.
16 Si habes ergo intellectum, audi quod dicitur, et ausculta vocem eloquii mei.
Maszli tedy rozum, słuchaj tego, a przyjmuj w uszy swe głos mowy mojej.
17 Numquid qui non amat iudicium, sanari potest? et quomodo tu eum, qui iustus est, in tantum condemnas?
Azaż ten, który ma w nienawiści sąd, panować może? azaż tego, który jest wielce sprawiedliwy, niepobożnym uczynisz?
18 Qui dicit regi, apostata: qui vocat duces impios:
Zaż potępisz tego, który może rzec królowi: O bezecny! a książętom: O niepobożny!
19 Qui non accipit personas principum: nec cognovit tyrannum, cum disceptaret contra pauperem: opus enim manuum eius sunt universi.
Który nie ma względu na osoby książąt, i nie waży sobie więcej bogacza nad ubogiego; bo oni wszyscy są czynem rąk jego.
20 Subito morientur, et in media nocte turbabuntur populi, et pertransibunt, et auferent violentum absque manu.
Nagle umierają; a o północy wzruszony bywa naród, i przemija, a mocarz zniesiony bywa bez ręki ludzkiej.
21 Oculi enim eius super vias hominum, et omnes gressus eorum considerat.
Oczy bowiem jego nad drogami człowieczemi, a on widzi wszystkie kroki jego.
22 Non sunt tenebrae, et non est umbra mortis, ut abscondantur ibi qui operantur iniquitatem.
Niemasz ciemności, ani cienia śmierci, kędyby się skryli ci, którzy czynią nieprawość.
23 Neque enim ultra in hominis potestate est, ut veniat ad Deum in iudicium.
Bo na nikogo nie wkłada więcej, tak, żeby miał wchodzić w sąd z Bogiem.
24 Conteret multos, et innumerabiles, et stare faciet alios pro eis.
Pociera bardzo wiele mocarzów, a inszych miasto nich wystawia.
25 Novit enim opera eorum: et idcirco inducet noctem, et conterentur.
Przeto, iż zna sprawy ich, obraca im dzień w noc, aby byli potarci.
26 Quasi impios percussit eos in loco videntium.
Poraża ich jako niepobożnych na miejscu jawnem.
27 Qui quasi de industria recesserunt ab eo, et omnes vias eius intelligere noluerunt:
Przeto, iż odstąpili od niego, a żadnych dróg jego zrozumieć nie chcieli:
28 Ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni, et audiret vocem pauperum.
Aby przywiódł na nich wołanie znędzniałych, a pokazał, że wysłuchuje wołanie ubogich.
29 Ipso enim concedente pacem, quis est qui condemnet? ex quo absconderit vultum, quis est qui contempletur eum et super gentes et super omnes homines?
Gdy on sprawi pokój, któż go wzruszy? także, gdy skryje oblicze, któż go ujrzy? A to czyni tak całemu narodowi, jako każdemu człowiekowi,
30 Qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi.
Aby dalej nie panował człowiek obłudny na upadek ludzki.
31 Quia ergo ego locutus sum ad Deum, te quoque non prohibebo.
Zaprawdę miałbyś mówić do Boga: Przepuść; poniosę, a nie będę się wzbraniał.
32 Si erravi, tu doce me: si iniquitatem locutus sum, ultra non addam.
Nadto jeźlibym czego nie baczył, ty mię naucz; jeźlim nieprawość popełnił, nie uczynię tego więcej.
33 Numquid a te Deus expetit eam, quia displicuit tibi? tu enim coepisti loqui, et non ego: quod si quid nosti melius, loquere.
Izali według zdania twego będziesz płacił, żeć się to nie podoba, a żeś ty owo obrał, a nie on? Ale wieszli co lepszego, powiedz.
34 Viri intelligentes loquantur mihi, et vir sapiens audiat me.
Mężowie rozumni toż rzeką ze mną, a człowiek mądry przypadnie na to,
35 Iob autem stulte locutus est, et verba illius non sonant disciplinam.
Że Ijob nie mówi mądrze, a słowa jego nie są roztropne.
36 Pater mi, probetur Iob usque ad finem: ne desinas ab homine iniquitatis.
Boże, Ojcze mój! niech będzie Ijob doskonale doświadczony, przeto, iż nam odpowiada, jako ludziom złym.
37 Qui addit super peccata sua blasphemiam, inter nos interim constringatur: et tunc ad iudicium provocet sermonibus suis Deum.
Bo przestępstwa przyczynia do grzechu swego; chlubi się między nami, i mówi bardzo wiele przeciwko Bogu.
