Job 34
1 Pronuncians itaque Eliu, etiam haec locutus est:
Eliihuun akkana jedhe:
2 Audite sapientes verba mea, et eruditi auscultate me:
“Yaa ogeeyyii, dubbii koo dhagaʼaa; beektonnis na dhaggeeffadhaa.
3 Auris enim verba probat, et guttur escas gustu diiudicat.
Akkuma arrabni nyaata afaaniin qabu, gurris dubbii calalaatii.
4 Iudicium eligamus nobis, et inter nos videamus quid sit melius.
Waan qajeelaa taʼe ofii keenyaaf haa filannu; waan gaariis tokkummaadhaan haa barannu.
5 Quia dixit Iob: Iustus sum, et Deus subvertit iudicium meum.
“Iyyoob akkana jedha; ‘Ani qajeelaa dha; Waaqni garuu murtii qajeelaa narraa fudhate.
6 In iudicando enim me, mendacium est: violenta sagitta mea absque ullo peccato.
Ani utuman nama dhugaa taʼee jiruu, akka sobduuttin herregame; ani yakka qabaachuu baadhu illee xiyyi isaa madaa hin fayyineen na madeesseera.’
7 Quis est vir ut est Iob, qui bibit subsannationem quasi aquam:
Namni akka bishaaniitti tuffii dhugu, kan akka Iyyoob eenyu?
8 Qui graditur cum operantibus iniquitatem, et ambulat cum viris impiis?
Inni warra hammina hojjetu wajjin walii gala; jalʼoota wajjinis tokkummaa qabaata.
9 Dixit enim: Non placebit vir Deo, etiam si cucurrerit cum eo.
Inni, ‘Waaqa gammachiisuu yaaluun, namaaf faayidaa tokko iyyuu hin qabu’ jedhaatii.
10 Ideo viri cordati audite me, absit a Deo impietas, et ab Omnipotente iniquitas.
“Kanaafuu isin yaa hubattoota, na dhagaʼaa. Waan hamaa hojjechuun Waaqa irraa, dogoggoruunis Waaqa Waan Hunda Dandaʼu irraa haa fagaatu.
11 Opus enim hominis reddet ei, et iuxta vias singulorum restituet eis.
Inni namaaf akkuma hojii isaatti gatii ni kenna; waan karaa isaatiif malus itti fida.
12 Vere enim Deus non condemnabit frustra, nec Omnipotens subvertet iudicium.
Dhugumaan Waaqni hammina hin hojjetu; Waaqni Waan Hunda Dandaʼu murtii qajeelaa hin jalʼisu.
13 Quem constituit alium super terram? aut quem posuit super orbem, quem fabricatus est?
Eenyutu lafa irratti isa muude? Eenyutus addunyaa guutuu isatti kenne?
14 Si direxerit ad eum cor suum, spiritum illius et flatum ad se trahet.
Utuu inni hafuura isaa deebisee fudhatee, hafuura baafatu illee gara ofii isaatti deebifatee,
15 Deficiet omnis caro simul, et homo in cinerem revertetur.
silaa sanyiin namaa hundi walumaan bada; namnis biyyootti deebiʼa ture.
16 Si habes ergo intellectum, audi quod dicitur, et ausculta vocem eloquii mei.
“Ati yoo hubannaa qabaatte waan kana dhagaʼi; waan ani jedhus dhaggeeffadhu.
17 Numquid qui non amat iudicium, sanari potest? et quomodo tu eum, qui iustus est, in tantum condemnas?
Namni murtii qajeelaa jibbu bulchuu dandaʼaa? Atis isa qajeelaa fi humna qabeessa sanatti murtaa?
18 Qui dicit regi, apostata: qui vocat duces impios:
Kan moototaan, ‘Isin faayidaa hin qabdan;’ jedhee qondaaltotaanis, ‘Isin hamoo dha’ jedhu isa mitii?
19 Qui non accipit personas principum: nec cognovit tyrannum, cum disceptaret contra pauperem: opus enim manuum eius sunt universi.
Inni ilmaan moototaatiif illee hin looguu; sooreyyii fi hiyyeeyyii wal hin caalchisu; hundi isaanii hojii harka isaatii.
20 Subito morientur, et in media nocte turbabuntur populi, et pertransibunt, et auferent violentum absque manu.
Isaan halkan walakkaa tasa duʼu; namoonni hollatanii dhumu; jajjaboonnis utuma harki namaa isaan hin tuqin ni badu.
21 Oculi enim eius super vias hominum, et omnes gressus eorum considerat.
“Iji isaa karaa namootaa irra jira; inni tarkaanfii isaanii hunda ni arga.
22 Non sunt tenebrae, et non est umbra mortis, ut abscondantur ibi qui operantur iniquitatem.
Iddoon warri waan hamaa hojjetan itti dhokatan, dukkanni yookaan gaaddisni guddaan hin jiru.
23 Neque enim ultra in hominis potestate est, ut veniat ad Deum in iudicium.
Akka inni murtiidhaaf fuula isaa duratti dhiʼaatuuf, Waaqni nama kam iyyuu hin beellamu.
24 Conteret multos, et innumerabiles, et stare faciet alios pro eis.
Inni gaaffii tokko malee namoota jajjaboo ni burkuteessa; warra biraa immoo iddoo isaanii ni kaaʼa.
25 Novit enim opera eorum: et idcirco inducet noctem, et conterentur.
Inni sababii hojii isaanii beekuuf, halkan keessa isaan garagalcha; isaanis ni barbadaaʼu.
26 Quasi impios percussit eos in loco videntium.
Sababii jalʼina isaaniitiifis inni iddoo namni hundi argutti isaan adaba;
27 Qui quasi de industria recesserunt ab eo, et omnes vias eius intelligere noluerunt:
kunis waan isaan isa duukaa buʼuu irraa garagalanii karaa isaa hunda dhiisaniif.
28 Ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni, et audiret vocem pauperum.
Isaan akka inni iyya rakkattootaa dhagaʼuuf, akka iyyi hiyyeeyyii fuula isaa duratti dhagaʼamu godhaniiru.
29 Ipso enim concedente pacem, quis est qui condemnet? ex quo absconderit vultum, quis est qui contempletur eum et super gentes et super omnes homines?
Yoo inni calʼise garuu, eenyutu isatti muruu dandaʼa? Yoo inni fuula isaa dhokfates eenyutu isa arguu dandaʼa? Taʼus inni namaa fi saba illee ni toʼata;
30 Qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi.
kunis akka namni Waaqaaf hin bulle mootii hin taanee fi akka isaan sabaaf kiyyoo hin keenyeefii dha.
31 Quia ergo ego locutus sum ad Deum, te quoque non prohibebo.
“Namni tokko Waaqaan akkana jedha haa jennu; ‘Ani yakka hojjedheera; garuu itti hin deebiʼu.
32 Si erravi, tu doce me: si iniquitatem locutus sum, ultra non addam.
Waan ani arguu hin dandeenye na barsiisi; ani yoon dogoggora hojjedhee jiraadhe, lammata itti hin deebiʼu.’
33 Numquid a te Deus expetit eam, quia displicuit tibi? tu enim coepisti loqui, et non ego: quod si quid nosti melius, loquere.
Waaqni sababii ati qalbii jijjiirrachuu didduuf akkuma yaada keetiitti gatii siif baasaa? Situ murteessuu qaba malee ana miti; kanaafuu ati waan beektu natti himi.
34 Viri intelligentes loquantur mihi, et vir sapiens audiat me.
“Namoonni hubannaa qaban ni dubbatu; namoonni ogeeyyiin na dhagaʼanis akkana jedhu;
35 Iob autem stulte locutus est, et verba illius non sonant disciplinam.
‘Iyyoob beekumsa malee dubbata; dubbiin isaas hubannaa cimaa hin qabu.’
36 Pater mi, probetur Iob usque ad finem: ne desinas ab homine iniquitatis.
Iyyoob sababii akka nama hamaatti deebii kenneef maaloo utuu hamma dhumaatti qoramee jiraatee!
37 Qui addit super peccata sua blasphemiam, inter nos interim constringatur: et tunc ad iudicium provocet sermonibus suis Deum.
Inni cubbuu isaa irratti fincila dabala; tuffiidhaan gidduu keenyatti harka dhaʼa; Waaqa irrattis waan baayʼee dubbata.”
