Job 34
1 Pronuncians itaque Eliu, etiam haec locutus est:
Elihu loh koep a doo tih,
2 Audite sapientes verba mea, et eruditi auscultate me:
Aka cueih rhoek ka ol hnatun uh lamtah aka ming rhoek loh kai taengla hnakaeng uh.
3 Auris enim verba probat, et guttur escas gustu diiudicat.
Hna loh olthui a nuemnai tih lai loh caak te a ten.
4 Iudicium eligamus nobis, et inter nos videamus quid sit melius.
Tiktamnah te mamih ham coelh uh sih lamtah a then te mamih lakli ah ming uh sih.
5 Quia dixit Iob: Iustus sum, et Deus subvertit iudicium meum.
Job loh,'Ka tang lalah Pathen loh ka tiktamnah a hnawt.
6 In iudicando enim me, mendacium est: violenta sagitta mea absque ullo peccato.
Ka tiktamnah khaw ka laithae bang mai la boekoeknah pawt mai ah ka thaltang loh rhawp coeng,’ a ti.
7 Quis est vir ut est Iob, qui bibit subsannationem quasi aquam:
Tui bangla tamdaengnah aka o Job bang hlang he om nim.
8 Qui graditur cum operantibus iniquitatem, et ambulat cum viris impiis?
Boethae aka saii neh rhoihui bangla yiin tih halang hlang rhoek taengah khaw pongpa.
9 Dixit enim: Non placebit vir Deo, etiam si cucurrerit cum eo.
'Pathen taengah a ngaingaih vaengah hlang hmaiben pawh,’ a ti.
10 Ideo viri cordati audite me, absit a Deo impietas, et ab Omnipotente iniquitas.
Te dongah thinko aka khueh hlang rhoek loh kai taengah hnatun uh. Halangnah he Pathen lamloh savisava tih Tlungthang he dumlai neh savisava coeng.
11 Opus enim hominis reddet ei, et iuxta vias singulorum restituet eis.
Hlang kah bisai he amah taengla a thuung tih hlang a caehlong bangla amah loh a hmuh.
12 Vere enim Deus non condemnabit frustra, nec Omnipotens subvertet iudicium.
Pathen tah boe tueng pawt tih Tlungthang loh tiktamnah te a khun sak moenih.
13 Quem constituit alium super terram? aut quem posuit super orbem, quem fabricatus est?
Amah loh diklai ah unim a khueh tih lunglai he a pum la u taengah nim a tloeng.
14 Si direxerit ad eum cor suum, spiritum illius et flatum ad se trahet.
Amah taengkah loh a khueh a lungbuei, a mueihla neh a hiil te amah taengla khoem koinih,
15 Deficiet omnis caro simul, et homo in cinerem revertetur.
Pumsa boeih he rhenten pal vetih hlang he laipi la mael ni.
16 Si habes ergo intellectum, audi quod dicitur, et ausculta vocem eloquii mei.
Yakmingnah a om atah he he hnatun lamtah ka olthui ol he hnakaeng lah.
17 Numquid qui non amat iudicium, sanari potest? et quomodo tu eum, qui iustus est, in tantum condemnas?
Tiktamnah aka thiinah aisat loh a ngoldoelh tih aka dueng khuet loh m'boe sak aya?
18 Qui dicit regi, apostata: qui vocat duces impios:
Manghai te,'hlang muen,’ hlangcong te 'Halang,’ a ti nah nim?
19 Qui non accipit personas principum: nec cognovit tyrannum, cum disceptaret contra pauperem: opus enim manuum eius sunt universi.
Amah loh mangpa maelhmai dan pawt tih tattloel maelhmai lakah rhoeikhang kah a hmat tloe moenih. Amih boeih te amah kut dongah kutngo ni.
20 Subito morientur, et in media nocte turbabuntur populi, et pertransibunt, et auferent violentum absque manu.
Mikhaptok ah a duek dongah pilnam khoyin pathung ah tuen tih khum uh. Kut nen pawt akhaw aka lueng a khoe uh.
21 Oculi enim eius super vias hominum, et omnes gressus eorum considerat.
A mik te hlang kah longpuei dongah a khueh tih a khokan boeih te a hmuh.
22 Non sunt tenebrae, et non est umbra mortis, ut abscondantur ibi qui operantur iniquitatem.
Boethae aka saii rhoek thuh hamla hmaisuep om pawt tih dueknah hlipkhup khaw a om moenih.
23 Neque enim ultra in hominis potestate est, ut veniat ad Deum in iudicium.
Pathen taengkah laitloeknah dongla a pha ham coeng dongah hlang te koep a cae moenih.
24 Conteret multos, et innumerabiles, et stare faciet alios pro eis.
Aka khuet khenah a om pawt ah a phaek tih amih yueng la a tloe a khueh.
25 Novit enim opera eorum: et idcirco inducet noctem, et conterentur.
Amih kah khoboe te a hmat dongah khoyin ah a maelh tih pop uh.
26 Quasi impios percussit eos in loco videntium.
Halang rhoek ham tah hmuh nah hmuen ah amih te kut a paeng thil.
27 Qui quasi de industria recesserunt ab eo, et omnes vias eius intelligere noluerunt:
Te dongah ni a hnuk lamloh nong uh tangloeng tih a longpuei boeih te cangbam uh pawh.
28 Ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni, et audiret vocem pauperum.
tattloel kah pangngawlnah te a taengla pawk tih mangdaeng kah pangngawlnah a yaak.
29 Ipso enim concedente pacem, quis est qui condemnet? ex quo absconderit vultum, quis est qui contempletur eum et super gentes et super omnes homines?
Tedae amah te mong tih ulong a boe sak. Maelhmai a thuh vaengah ulong anih a mae? Tedae namtom so neh hlang khat soah khaw rhenten om ta.
30 Qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi.
Lailak hlang a manghai khaw pilnam ham hlaeh la poeh.
31 Quia ergo ego locutus sum ad Deum, te quoque non prohibebo.
Pathen taengah tah,'Ka laikoi pawt khaw ka phueih.
32 Si erravi, tu doce me: si iniquitatem locutus sum, ultra non addam.
Nang kam hmuh pawt ah kai nan thuinuet coeng. Dumlai ka saii mai cakhaw ka koei voel boel eh?,’ a ti nama thui coeng.
33 Numquid a te Deus expetit eam, quia displicuit tibi? tu enim coepisti loqui, et non ego: quod si quid nosti melius, loquere.
Na hnawt coeng dongah te kah te namah taeng lamloh na thuung aya? Namah loh na coelh coeng, kai long moenih. Te dongah na ming te thui to.
34 Viri intelligentes loquantur mihi, et vir sapiens audiat me.
Thinko aka khueh hlang rhoek loh kai taengah thui uh lamtah hlang cueih loh kai taengkah he hnatun saeh.
35 Iob autem stulte locutus est, et verba illius non sonant disciplinam.
Job he mingnah neh cal pawt tih a ol long a cangbam moenih.
36 Pater mi, probetur Iob usque ad finem: ne desinas ab homine iniquitatis.
A pa nae, boethae hlang kah taikhaih dongah Job loh a yoeyah la loepdak saeh.
37 Qui addit super peccata sua blasphemiam, inter nos interim constringatur: et tunc ad iudicium provocet sermonibus suis Deum.
A tholhnah te mamih laklo ah boekoek neh a koei uh tih kut a paeng dongah Pathen taengah a ol pung,” a ti.
