Job 33
1 Audi igitur Iob eloquia mea, et omnes sermones meos ausculta.
“Na afei, Hiob, tie me nsɛm; yɛ aso ma biribiara a mɛka.
2 Ecce aperui os meum, loquatur lingua mea in faucibus meis.
Merebɛbue mʼano; me nsɛm aba me tɛkrɛma so.
3 Simplici corde meo sermones mei, et sententiam puram labia mea loquentur.
Me nsɛm firi akoma a ɛtene mu; na mʼano de ahonim pa ka deɛ menim.
4 Spiritus Dei fecit me, et spiraculum Omnipotentis vivificavit me.
Onyankopɔn Honhom na abɔ me; Otumfoɔ no ahome ma me nkwa.
5 Si potes, responde mihi, et adversus faciem meam consiste.
Sɛ wobɛtumi a, ma me mmuaeɛ; siesie wo ho, na ka si mʼanim.
6 Ecce, et me sicut et te fecit Deus, et de eodem luto ego quoque formatus sum.
Wo ne me nyinaa yɛ pɛ wɔ Onyankopɔn anim; me nso wɔbɔɔ me firii dɔteɛ mu.
7 Verumtamen miraculum meum non te terreat, et eloquentia mea non sit tibi gravis.
Ɛnsɛ sɛ wosuro me, na ɛnsɛ sɛ me nsa yɛ den wɔ wo so.
8 Dixisti ergo in auribus meis, et vocem verborum tuorum audivi:
“Nanso woaka ama mate, metee saa nsɛm no, na wokaa sɛ,
9 Mundus sum ego, et absque delicto: immaculatus, et non est iniquitas in me.
‘Meyɛ kronn na menni bɔne; me ho te na afɔdie biara nni me ho.
10 Quia querelas in me reperit, ideo arbitratus est me inimicum sibi.
Nanso Onyankopɔn anya me ho mfomsoɔ; wafa me sɛ ne ɔtamfoɔ.
11 Posuit in nervo pedes meos, custodivit omnes semitas meas.
Ɔde me nan ahyɛ mpɔkyerɛ mu; na nʼani wɔ mʼakwan nyinaa so.’
12 Hoc est ergo, in quo non es iustificatus: respondebo tibi, quia maior sit Deus homine.
“Nanso meka mekyerɛ wo sɛ, yei mu deɛ, woayɛ mfomsoɔ, ɛfiri sɛ Onyankopɔn so sene ɔdasani.
13 Adversus eum contendis quod non ad omnia verba responderit tibi?
Na adɛn enti na wonwiinwii hyɛ no sɛ ɔmmua onipa nsɛm biara anaa?
14 Semel loquitur Deus, et secundo idipsum non repetit.
Nanso, Onyankopɔn kasa wɔ akwan ahodoɔ so, na ebia nnipa nte.
15 Per somnium in visione nocturna, quando irruit sopor super homines, et dormiunt in lectulo:
Ɔkasa wɔ daeɛso ne anadwo anisoadehunu mu, ɛberɛ a nna afa nnipa na wɔretu nkorɔmo wɔ wɔn mpa so,
16 Tunc aperit aures virorum, et erudiens eos instruit disciplina,
ɔtumi kasa gu wɔn asom na ɔde kɔkɔbɔ yi wɔn hu,
17 Ut avertat hominem ab his, quae facit, et liberet eum de superbia:
sɛ ɔbɛdane onipa afiri nneyɛɛ bɔne ho na watwe no afiri ahantan ho,
18 Eruens animam eius a corruptione: et vitam illius, ut non transeat in gladium.
sɛ ɔmma ne ɔkra nnkɔ amena mu na ɔnhwere ne nkwa wɔ akofena ano.
19 Increpat quoque per dolorem in lectulo, et omnia ossa eius marcescere facit.
Onyankopɔn tumi de yea twe onipa aso ɛberɛ a ɔda mpa so na ne nnompe mu yea nnyae da,
20 Abominabilis ei fit in vita sua panis, et animae illius cibus ante desiderabilis.
kɔsi sɛ ne kɔn nnɔ aduane na ne ɔkra nso po aduane a ɛyɛ akɔnnɔ pa ara;
21 Tabescet caro eius, et ossa, quae tecta fuerant, nudabuntur.
ɔfɔn yɛ basaa, na ne nnompe a anka ɛho akata no ho da hɔ.
22 Appropinquavit corruptioni anima eius, et vita illius mortiferis.
Ne ɔkra bɛn damena, na ne nkwa bɛn owuo abɔfoɔ.
23 Si fuerit pro eo Angelus loquens, unus de millibus, ut annunciet hominis aequitatem:
“Nanso sɛ abɔfoɔ apem no mu baako wɔ nʼafa sɛ ɔdimafoɔ a ɔbɛkyerɛ no deɛ ɛyɛ ma no a,
24 Miserebitur eius, et dicet: Libera eum, ut non descendat in corruptionem: inveni in quo ei propitier.
ɔbɛhunu no mmɔbɔ na waka sɛ, ‘Monnyaa no na wankɔ damena mu; na manya mpatadeɛ ama no,’
25 Consumpta est caro eius a suppliciis, revertatur ad dies adolescentiae suae.
afei ne wedeɛ bɛyɛ foforɔ sɛ abɔfra deɛ, na asi ne dada mu sɛ mmeranteberɛ mu deɛ.
26 Deprecabitur Deum, et placabilis ei erit: et videbit faciem eius in iubilo, et reddet homini iustitiam suam.
Sɛ ɔbɔ Onyankopɔn mpaeɛ a, ɔbɛnya adom afiri ne hɔ, ɔbɛhunu Onyankopɔn anim na ɔde ahosɛpɛ ateam na Onyankopɔn agye no bio sɛ ɔteneneeni.
27 Respiciet homines, et dicet: Peccavi, et vere deliqui, et, ut eram dignus, non recepi.
Afei ɔbɛba nnipa mu abɛka sɛ, ‘Meyɛɛ bɔne na mekyeaa deɛ ɛtene, nanso wantwe mʼaso sɛdeɛ ɛfata me.
28 Liberavit animam suam ne pergeret in interitum, sed vivens lucem videret.
Ɔgyee me ɔkra na wamma no ankɔ damena mu, enti mɛtena ase na madi hann no mu dɛ.’
29 Ecce, haec omnia operatur Deus tribus vicibus per singulos.
“Onyankopɔn yɛ yeinom nyinaa ma onipa, mprɛnu ne ne mprɛnsa so,
30 Ut revocet animas eorum a corruptione, et illuminet luce viventium.
sɛdeɛ onipa kra renkɔ damena mu, na nkwa hann no ahyerɛn ne so.
31 Attende Iob, et audi me: et tace, dum ego loquor.
“Yɛ aso, Hiob, na tie me; yɛ dinn na menkasa.
32 Si autem habes quod loquaris, responde mihi, loquere: volo enim, te apparere iustum.
Na sɛ wowɔ biribi ka a, bua me; kasa, na mepɛ sɛ wɔbu wo bem.
33 Quod si non habes, audi me: tace, et docebo te sapientiam.
Sɛ ɛnte saa nso a, ɛnneɛ tie me. Yɛ dinn na mɛkyerɛ wo nyansa.”
