Job 32
1 Omiserunt autem tres viri isti respondere Iob, eo quod iustus sibi videretur.
Konsa, twa mesye sila yo te sispann reponn Job, akoz li te dwat nan pwòp zye pa li.
2 Et iratus, indignatusque est Eliu filius Barachel Buzites, de cognatione Ram: iratus est autem adversum Iob, eo quod iustum se esse diceret coram Deo.
Men kòlè a Élihu, fis a Barakeel la, Bizit nan fanmi a Ram nan, te brile kont Job. Kòlè li te brile paske li te jistifye pwòp tèt li devan Bondye.
3 Porro adversum amicos eius indignatus est, eo quod non invenissent responsionem rationabilem, sed tantummodo condemnassent Iob.
Epi kòlè li te brile kont twa zanmi li yo akoz yo pa t jwenn bon repons, men karema, yo te kondane Job.
4 Igitur Eliu expectavit Iob loquentem: eo quod seniores essent qui loquebantur.
Alò, Élihu te tann yo fini pou pale ak Job, akoz yo menm te gen anpil ane pi gran pase li.
5 Cum autem vidisset quod tres respondere non potuissent, iratus est vehementer.
Konsa, lè Élihu te wè ke pa t gen repons ki rete nan bouch a twa mesye yo, kòlè li te brile.
6 Respondensque Eliu filius Barachel Buzites, dixit: Iunior sum tempore, vos autem antiquiores, idcirco demisso capite, veritus sum vobis indicare meam sententiam.
Pou sa, Élihu, fis a Barakeel la, Bizit la, te pale klè. Li te di: “Mwen jèn selon ane yo, e nou menm, nou granmoun. Akoz sa a, mwen te krent pou di nou sa ke m t ap panse a.
7 Sperabam enim quod aetas prolixior loqueretur, et annorum multitudo doceret sapientiam.
Mwen te reflechi ke se laj ki te dwe pale, ke anpil ane yo ta dwe bay sajès.
8 Sed, ut video, Spiritus est in hominibus, et inspiratio Omnipotentis dat intelligentiam.
Men se yon lespri ki nan lòm, e se souf a Toupwisan an ki bay yo bonkonprann.
9 Non sunt longaevi sapientes, nec senes intelligunt iudicium.
Anpil ane pa vle di saj, ni pa fwa, se pa granmoun ki konprann sa ki dwat.
10 Ideo dicam: Audite me, ostendam vobis etiam ego meam sapientiam.
Pou sa, mwen di nou ‘koute mwen; mwen menm tou va di nou sa ke m panse.’
11 Expectavi enim sermones vestros, audivi prudentiam vestram, donec disceptaremini sermonibus:
“Gade byen, mwen te tann pawòl nou yo. Mwen te koute byen rezonman pa nou yo, pandan nou t ap reflechi sou sa pou nou ta di.
12 Et donec putabam vos aliquid dicere, considerabam: sed, ut video, non est qui possit arguere Iob, et respondere ex vobis sermonibus eius.
Menm mwen te swiv nou byen pre; anverite, pa t gen pèsòn ki te vin genyen Job. Nanpwen moun ki te byen reponn pawòl li yo.
13 Ne forte dicatis: Invenimus sapientiam, Deus proiecit eum, non homo.
Pran atansyon nou pa di: ‘Nou jwenn sajès. Se Bondye ki pou korije l, se pa lòm.’
14 Nihil locutus est mihi, et ego non secundum sermones vestros respondebo illi.
Paske pawòl li yo pa t pale kont mwen menm, ni mwen p ap reponn li ak diskou pa nou yo.
15 Extimuerunt, nec responderunt ultra, abstuleruntque a se eloquia.
“Yo etonnen nèt; yo pa reponn ankò. Yo pa gen mo ki pou di.
16 Quoniam igitur expectavi, et non sunt locuti: steterunt, nec ultra responderunt:
Èske se tann, pou m ta tann akoz yo pa pale? Akoz yo rete e pa reponn ankò?
17 Respondebo et ego partem meam, et ostendam scientiam meam.
Mwen menm tou va reponn pou kont mwen, mwen osi va bay pozisyon pa m.
18 Plenus sum enim sermonibus, et coarctat me spiritus uteri mei.
Paske mwen chaje ak pawòl. Lespri m anndan mwen bourade m.
19 En venter meus quasi mustum absque spiraculo, quod lagunculas novas disrumpit.
Men gade, lestonmak mwen tankou diven san mwayen respire; tankou po diven nèf, li prèt menm pou pete.
20 Loquar, et respirabo paululum: aperiam labia mea, et respondebo.
Kite mwen pale pou m kab jwenn soulajman; kite mwen ouvri lèv mwen pou bay repons.
21 Non accipiam personam viri, et Deum homini non aequabo.
Alò, pa kite mwen pran pati a okenn moun, ni flate pèsòn.
22 Nescio enim quamdiu subsistam, et si post modicum tollat me Factor meus.
Paske mwen pa konn flate moun, sof Sila ki kreye mwen an, ta vin ranmase m fè m ale.”
