Job 32
1 Omiserunt autem tres viri isti respondere Iob, eo quod iustus sibi videretur.
Amah mikhmuh ah amah te a dueng sak dongah te rhoek hlang pathum Job a doo te kangkuen uh.
2 Et iratus, indignatusque est Eliu filius Barachel Buzites, de cognatione Ram: iratus est autem adversum Iob, eo quod iustum se esse diceret coram Deo.
Te dongah Ram koca kah Buzi Barakel capa Elihu kah a thintoek tah Job taengah sai coeng. Pathen lakah amah hinglu te a tang sak dongah a thintoek khaw sai.
3 Porro adversum amicos eius indignatus est, eo quod non invenissent responsionem rationabilem, sed tantummodo condemnassent Iob.
Hlatnah hmu uh pawt dae Job te a boe sak uh dongah anih kah thintoek khaw a hui pathum taengah sai van.
4 Igitur Eliu expectavit Iob loquentem: eo quod seniores essent qui loquebantur.
Amih boeih khuiah Elihu tah a kum la a ham dongah Job te ol neh a rhing.
5 Cum autem vidisset quod tres respondere non potuissent, iratus est vehementer.
Hlang pathum ka dongah hlatnah a om pawt te Elihu a hmuh vaengah a thintoek te sai.
6 Respondensque Eliu filius Barachel Buzites, dixit: Iunior sum tempore, vos autem antiquiores, idcirco demisso capite, veritus sum vobis indicare meam sententiam.
Te dongah Buzi Barakel capa Elihu loh a doo tih, “Kai he a kum la ka noe tih nangmih tah na ham. Te dongah ka kawl uh tih nangmih taengah kamah kah poeknah thui ham khaw ka rhih.
7 Sperabam enim quod aetas prolixior loqueretur, et annorum multitudo doceret sapientiam.
Cueihnah he a khohnin nen khaw a thui uh vetih kum a yet a tukkil uh mako ka ti.
8 Sed, ut video, Spiritus est in hominibus, et inspiratio Omnipotentis dat intelligentiam.
Mueihla he hlanghing ah om dae Tlungthang hiil long ni amih a yakming sak.
9 Non sunt longaevi sapientes, nec senes intelligunt iudicium.
Muep aka cueih neh patong rhoek loh khaw laitloeknah te a yakming uh moenih.
10 Ideo dicam: Audite me, ostendam vobis etiam ego meam sapientiam.
Te dongah kai taengkah hnatun uh lah ka ti. Kai khaw ka poeknah ka thui van eh.
11 Expectavi enim sermones vestros, audivi prudentiam vestram, donec disceptaremini sermonibus:
Nangmih ol te ka lamtawn ne. Olthui na khe uh vaengah nangmih kah lungcuei te hna ka kaeng thil.
12 Et donec putabam vos aliquid dicere, considerabam: sed, ut video, non est qui possit arguere Iob, et respondere ex vobis sermonibus eius.
Nangmih khaw kan yakming vaengah Job taengkah a tluung ol te aka doo na om uh moenih he.
13 Ne forte dicatis: Invenimus sapientiam, Deus proiecit eum, non homo.
“Cueihnah m'hmuh coeng, anih te hlang pawt tih Pathen loh khoek saeh,” ti uh ve.
14 Nihil locutus est mihi, et ego non secundum sermones vestros respondebo illi.
Olthui neh kai taengah rhong a pai pawt dongah nangmih ol neh anih te ka thuung mahpawh,” a ti nah.
15 Extimuerunt, nec responderunt ultra, abstuleruntque a se eloquia.
Amih lamkah ol khaw vawt uh tih, a rhihyawp uh dongah koep doo uh pawh.
16 Quoniam igitur expectavi, et non sunt locuti: steterunt, nec ultra responderunt:
Koep doo mueh la pai uh tih a cal uh pawt dongah ka lamtawn aya?
17 Respondebo et ego partem meam, et ostendam scientiam meam.
Kai khaw kamah hamsum te ka doo vetih kai khaw kamah kah poeknah te ka thui van ni.
18 Plenus sum enim sermonibus, et coarctat me spiritus uteri mei.
Olthui khaw ka hah tih ka bungko kah mueihla loh kamah n'kilh coeng.
19 En venter meus quasi mustum absque spiraculo, quod lagunculas novas disrumpit.
Ka bungko he misurtui bangla khui pawt tih tui-um thai bangla ueth.
20 Loquar, et respirabo paululum: aperiam labia mea, et respondebo.
Ka thui daengah ni kai ham a hoengpoek eh. Ka hmuilai ka ong vetih ka doo pueng ni.
21 Non accipiam personam viri, et Deum homini non aequabo.
Hlang maelhmai te ka dan tarha pawt vetih hlang te ka hlae tarha mahpawh.
22 Nescio enim quamdiu subsistam, et si post modicum tollat me Factor meus.
Hlang hlae ham khaw ka ming moenih, kai aka saii loh kai he phawn n'khoe lah ve.
