Job 31
1 Pepigi foedus cum oculis meis ut ne cogitarem quidem de virgine.
Efa nampanekeko ny masoko; Koa hataoko ahoana indray no fijery zazavavy?
2 Quam enim partem haberet in me Deus desuper, et hereditatem Omnipotens de excelsis?
Fa raha izany, dia inona no anjara avy amin’ Andriamanitra any ambony. Sy lova avy amin’ ny Tsitoha any amin’ ny avo?
3 Numquid non perditio est iniquo, et alienatio operantibus iniustitiam?
Moa tsy loza va no manjo ny ratsy fanahy? Ary tsy fahoriana va no mahazo ny mpanao ratsy?
4 Nonne ipse considerat vias meas, et cunctos gressus meos dinumerat?
Moa tsy Andriamanitra va no mijery ny lalako ka manisa ny diako rehetra?
5 Si ambulavi in vanitate, et festinavit in dolo pes meus:
Raha tàhiny nandeha tamin’ ny fitaka aho na niezaka tamin’ ny fahafetsena.
6 Appendat me in statera iusta, et sciat Deus simplicitatem meam.
(Enga anie ka holanjain’ Andriamanitra eo amin’ ny mizanan’ ny fahamarinana aho! Dia ho fantany ny tsi-fananako tsiny);
7 Si declinavit gressus meus de via, et si secutus est oculus meus cor meum, et si manibus meis adhaesit macula:
Raha tàhiny nivily niala tamin’ ny lalana ny diako, na nanaraka ny masoko ny foko, na nisy tsiny niraikitra tamin’ ny tanako:
8 Seram, et alius comedat: et progenies mea eradicetur.
Dia aoka hamafy aho, fa olon-kafa no hihinana, ary aoka ho fongotra izay amboleko.
9 Si deceptum est cor meum super muliere, et si ad ostium amici mei insidiatus sum:
Raha tahìny adala tamin’ ny vadin’ olona ny foko, ka namitsaka teo am-baravaran’ ny namako aho,
10 Scortum alterius sit uxor mea, et super illam incurventur alii.
Dia aoka kosa ny vadiko halain’ ny sasany, ary aoka olon-kafa no handry aminy.
11 Hoc enim nefas est, et iniquitas maxima.
Fa fahavetavetana izany, eny, heloka tokony hotsarain’ ny mpitsara;
12 Ignis est usque ad perditionem devorans, et omnia eradicans genimina.
Fa afo mandevona hatrany amin’ ny fandringanana izany ka hanongotra ny vokatro rehetra.
13 Si contempsi subire iudicium cum servo meo, et ancilla mea, cum disceptarent adversum me.
Raha tàhiny aho nandà ny rariny izay an’ ny ankizilahiko na ny ankizivaviko, raha nifamaly tamiko izy,
14 Quid enim faciam cum surrexerit ad iudicandum Deus? et cum quaesierit, quid respondebo illi?
Dia inona no hataoko, raha hitsangana Andriamanitra? Ary ahoana no havaliko Azy, raha handinika Izy?
15 Numquid non in utero fecit me qui et illum operatus est: et formavit me in vulva unus?
Fa moa tsy Izay nanao ahy tany an-kibo ihany va no nanao azy koa? Ary tsy Iray ihany va no namorona anay tany am-bohoka?
16 Si negavi, quod volebant, pauperibus, et oculos viduae expectare feci:
Raha tàhiny aho nandà Izay nirin’ ny malahelo ka nahapahina ny mason’ ny mpitondratena,
17 Si comedi buccellam meam solus, et non comedit pupillus ex ea:
Na nihinana ny sombin-kaniko irery, ka tsy mba nihinanan’ ny kamboty
18 (Quia ab infantia mea crevit mecum miseratio: et de utero matris meae egressa est mecum.)
(Fa tsy izany, fa hatry ny fony mbola tanora aho, dia notezaina teo amiko tahaka ny zanaka ny kamboty, Ary nitondra ny mpitondratena hatrany an-kibon-dreniko aho);
19 Si despexi pereuntem, eo quod non habuerit indumentum, et absque operimento pauperem:
Raha tàhiny aho nahita olona efa ho faty noho ny tsi-fananan-damba. Na malahelo tsy manan-kitafy,
20 Si non benedixerunt mihi latera eius, et de velleribus ovium mearum calefactus est:
Koa tsy nankasitraka ahy ny tenany, ary tsy nanafàna azy ny volon’ ondriko;
21 Si levavi super pupillum manum meam, etiam cum viderem me in porta superiorem:
Raha tahìny aho naninjitra ny tanako hampahory ny kamboty, saingy hitako fa nisy niandany tamiko teo am-bavahady:
22 Humerus meus a iunctura sua cadat, et brachium meum cum suis ossibus confringatur.
Dia aoka ny foto-tsandriko hitsoaka hiala amin’ ny rangomainako, eny, aoka ny sandriko ho latsaka hiala amin’ ny taolam-panaviko.
23 Semper enim quasi tumentes super me fluctus timui Deum, et pondus eius ferre non potui.
Fa mampahatahotra ahy ny loza avy amin’ Andriamanitra, ka tsy mahavita na inona na inona aho noho ny fahalehibiazany.
24 Si putavi aurum robur meum, et obrizo dixi: Fiducia mea.
Raha tàhiny aho nanao ny volamena ho fanantenako, na nanonona ny volamena tsara hoe: Ry tokiko ô;
25 Si laetatus sum super multis divitiis meis, et quia plurima reperit manus mea.
Raha tàhiny ho nifaly noho ny haben’ ny fananako sy noho ny nahazoan’ ny tanako harena betsaka;
26 Si vidi solem cum fulgeret, et lunam incedentem clare:
Raha tàhiny aho nijery ny masoandro, raha namirapiratra izy, na ny volana, raha nandeha tamin’ ny fangarangarany izy,
27 Et laetatum est in abscondito cor meum, et osculatus sum manum meam ore meo.
Ka voafitaka mangingina ny foko, ary nanoroka ny tanako ny vavako
28 Quae est iniquitas maxima, et negatio contra Deum altissimum.
(Dia heloka hanamelohan’ ny mpitsara koa izany; Fa ho nihatsaravelatsihy tamin’ Andriamanitra Izay any ambony aho);
29 Si gavisus sum ad ruinam eius, qui me oderat, et exultavi quod invenisset eum malum.
Raha tàhiny aho nifaly noho ny loza nanjo izay nankahala ahy, na nibitabitaka, raha nozoim-pahoriana izy
30 Non enim dedi ad peccandum guttur meum, ut expeterem maledicens animam eius.
(Tsia, fa tsy navelako hanota akory ny vavako hangataka ozona hanjo azy);
31 Si non dixerunt viri tabernaculi mei: Quis det de carnibus eius ut saturemur?
Raha tàhiny ny tao an-daiko tsy nanao hoe: Iza moa no tsy voky tamin’ ny henany?
32 Foris non mansit peregrinus, ostium meum viatori patuit.
Ny vahiny aza tsy nandry teny ala-trano; Fa novohako ny varavarako manatrika ny lalana;
33 Si abscondi quasi homo peccatum meum, et celavi in sinu meo iniquitatem meam.
Raha tàhiny aho mba nanarona ny fahadisoako tahaka an’ i Adama ka nanafina ny heloko tato an-tratrako,
34 Si expavi ad multitudinem nimiam, et despectio propinquorum terruit me: et non magis tacui, nec egressus sum ostium.
Satria nampihorohoro ny foko ny vahoaka maro be, ary natahotra aho, fandrao hamavoin’ ny fokon’ olona, ka dia namitsaka, fa tsy sahy nivoaka ny varavarana
35 Quis mihi tribuat auditorem, ut desiderium meum audiat Omnipotens: et librum scribat ipse qui iudicat.
Enga anie ka hisy hihaino ahy! Indro ny soniako! Enga anie ka hamaly ahy ny Tsitoha! Indro ny taratasy voasoratr’ ilay manana ady amiko!
36 Ut in humero meo portem illum, et circumdem illum quasi coronam mihi?
Hataoko eny an-tsoroko tokoa izany ary hafehiko amiko ho satro-boninahitra.
37 Per singulos gradus meos pronunciabo illum, et quasi principi offeram eum.
Ny isan’ ny diako dia hambarako aminy, ary tahaka ny fanakon’ ny zanak’ andriana no hanatonako Azy.
38 Si adversum me terra mea clamat, et cum ipsa sulci eius deflent:
Raha tàhiny mitaraina hiampanga ahy ny taniko, ka miara-mitomany ny vavasako;
39 Si fructus eius comedi absque pecunia, et animam agricolarum eius afflixi:
Raha tàhiny aho nihinana ny vokatra, nefa tsy nandoa ny vidiny. Na nanao izay hahafaty ny ain’ ny tompony:
40 Pro frumento oriatur mihi tribulus, et pro hordeo spina.
Dia aoka ny tsilo no haniry hisolo ny vary tritika. Ary ny ahi-dratsy hisolo ny vary hordea. Tapitra ny tenin’ i Joba.
