Job 3
1 Post haec aperuit Iob os suum, et maledixit diei suo,
Akyiri no Hiob kasae, na ɔdomee da a wɔwoo no.
2 et locutus est.
Ɔkae se,
3 Pereat dies in qua natus sum, et nox in qua dictum est: Conceptus est homo.
“Ma da a wɔwoo me no nyera, ne anadwo a wɔkae se, ‘Wɔawo ɔbabarima no!’
4 Dies ille vertatur in tenebras, non requirat eum Deus desuper, et non illustretur lumine.
Saa da no nnuru sum; mma Ɔsoro Nyankopɔn nhwehwɛ akyi kwan; mma hann biara ntɔ ngu so.
5 Obscurent eum tenebrae et umbra mortis, occupet eum caligo, et involvatur amaritudine.
Ma sum ne owusum nnye no mfa; ma omununkum nkata so; na sum mmunkam ne hann so.
6 Noctem illam tenebrosus turbo possideat, non computetur in diebus anni, nec numeretur in mensibus:
Ma sum kabii nnye saa anadwo no mfa; ma wonyi saa anadwo no mfi asranna so na wɔmmfa nhyɛ ɔsram biara mu.
7 Sit nox illa solitaria, nec laude digna:
Saa anadwo no nyɛ obonin; mma wɔnnte anigye nteɛmu wɔ mu.
8 Maledicant ei qui maledicunt diei, qui parati sunt suscitare Leviathan:
Ma wɔn a wɔdome nna no nnome saa da no; wɔn a wɔayɛ krado sɛ wɔbɛkanyan dɛnkyɛmmirampɔn no.
9 Obtenebrentur stellae caligine eius: expectet lucem et non videat, nec ortum surgentis aurorae:
Ma nʼanɔpa nsoromma nnuru sum; na ɔntwɛn adekyee kwa a onhu anɔpawia nsensanee a edi kan no,
10 Quia non conclusit ostia ventris, qui portavit me, nec abstulit mala ab oculis meis.
efisɛ anto nea ɔwoo me no awotwaa mu ama wawo me na anka mʼani renhu saa abɛbrɛsɛ yi.
11 Quare non in vulva mortuus sum, egressus ex utero non statim perii?
“Adɛn nti na manwu awoe hɔ, bere a mifi me na awotwaa mu no?
12 Quare exceptus genibus? cur lactatus uberibus?
Adɛn nti na nkotodwe gyee me ne nufu sɛ minnum?
13 Nunc enim dormiens silerem, et somno meo requiescerem:
Anka sesɛɛ meda hɔ asomdwoe mu; anka mada regye mʼahome
14 Cum regibus et consulibus terrae, qui aedificant sibi solitudines:
me ne wiase ahemfo ne fotufo, wɔn a wosisii adan maa wɔn ho na nnɛ yi abubu no,
15 Aut cum principibus, qui possident aurum, et replent domos suas argento:
me ne ahenemma a na wɔwɔ sika kɔkɔɔ, wɔn a wɔde dwetɛ hyɛɛ wɔn afi mu ma.
16 Aut sicut abortivum absconditum non subsisterem, vel qui concepti non viderunt lucem.
Anaasɛ adɛn nti na wɔansie me sɛ ɔpɔnba, te sɛ akokoaa a wanhu adekyee hann da?
17 Ibi impii cessaverunt a tumultu, et ibi requieverunt fessi robore.
Ɛhɔ na amumɔyɛfo gyae basabasayɛ, na abrɛfo nya ahomegye.
18 Et quondam vincti pariter sine molestia, non audierunt vocem exactoris.
Nneduafo nso nya wɔn ahofadi; na wɔnte nnommumfo wuranom ateɛteɛ bio.
19 Parvus et magnus ibi sunt, et servus liber a domino suo.
Nketewa ne akɛse wɔ hɔ, na akoa de ne ho fi ne wura nsam.
20 Quare misero data est lux, et vita his, qui in amaritudine animae sunt?
“Adɛn nti na wɔma mmɔborɔfo hann, na ɔkra mu ahohiahiafo nya nkwa,
21 qui expectant mortem, et non venit, quasi effodientes thesaurum:
wɔn a wɔn kɔn dɔ owu nanso ɛmma, wɔn a wɔbrɛ hwehwɛ owu sen sɛnea wɔhwehwɛ nnwetɛbona,
22 Gaudentque vehementer cum invenerint sepulchrum.
wɔn a anigye ahyɛ wɔn ma na wodu ɔda mu a wodi ahurusi.
23 Viro cuius abscondita est via, et circumdedit eum Deus tenebris?
Adɛn nti na wɔde nkwa ma onipa a ne kwan ahintaw, nea Onyankopɔn aka no ahyɛ mu?
24 Antequam comedam suspiro: et tamquam inundantes aquae, sic rugitus meus:
Ahomekokogu adan mʼaduan; na mʼapinisi gu te sɛ nsu.
25 Quia timor, quem timebam, evenit mihi: et quod verebar accidit.
Nea na misuro no aba me so; nea na ɛbɔ me hu no ato me.
26 Nonne dissimulavi? nonne silui? nonne quievi? et venit super me indignatio.
Minni ahotɔ, minni asomdwoe; minni ahomegye na mmom, ɔhaw nko ara.”
