Job 3
1 Post haec aperuit Iob os suum, et maledixit diei suo,
Shure kwaizvozvo, Jobho akashamisa muromo wake ndokutuka zuva rokuberekwa kwake.
2 et locutus est.
Akati:
3 Pereat dies in qua natus sum, et nox in qua dictum est: Conceptus est homo.
“Zuva rokuberekwa kwangu ngariparare, uye nousiku hwakanzi, ‘Kwaberekwa mwanakomana!’
4 Dies ille vertatur in tenebras, non requirat eum Deus desuper, et non illustretur lumine.
Zuva iroro ngarishanduke rive rima; Mwari wokudenga ngaarege kuva nehanya naro; Chiedza ngachirege kuvhenekera pamusoro paro.
5 Obscurent eum tenebrae et umbra mortis, occupet eum caligo, et involvatur amaritudine.
Rima nomumvuri wakasviba ngazviritore zvakare; gore ngarigare pamusoro paro; kusviba ngakufukidze chiedza charo.
6 Noctem illam tenebrosus turbo possideat, non computetur in diebus anni, nec numeretur in mensibus:
Usiku uhwo rima guru ngaribate; ngahurege kuverengwa pakati pamazuva egore kana kunyorwa pamwedzi ipi zvayo.
7 Sit nox illa solitaria, nec laude digna:
Usiku uhwo ngahushaye chibereko; ngaparege kunzwika kupembera kwomufaro mahuri.
8 Maledicant ei qui maledicunt diei, qui parati sunt suscitare Leviathan:
Vanotuka mazuva ngavatuke zuva iro, vaya vakagadzirira kumutsa Chikara Chikuru cheGungwa.
9 Obtenebrentur stellae caligine eius: expectet lucem et non videat, nec ortum surgentis aurorae:
Nyeredzi dzahwo dzamangwanani ngadzisvibe; ngahumirire chiedza chamasikati pasina uye ngahurege kuona hwerazuva hwamambakwedza;
10 Quia non conclusit ostia ventris, qui portavit me, nec abstulit mala ab oculis meis.
nokuti hahuna kundipfigira mikova yechizvaro kuti huvanze dambudziko pamberi pangu.
11 Quare non in vulva mortuus sum, egressus ex utero non statim perii?
“Ko, ndakaregererei kufa pakuberekwa kwangu, nokufa pandaibuda mudumbu?
12 Quare exceptus genibus? cur lactatus uberibus?
Mabvi akavapo seiko kuti andigamuchire namazamu kuti ndinwe?
13 Nunc enim dormiens silerem, et somno meo requiescerem:
Nokuti zvino ndingadai ndakavata murugare; ndingadai ndivete uye ndakazorora
14 Cum regibus et consulibus terrae, qui aedificant sibi solitudines:
namadzimambo namakurukota enyika, vakazvivakira nzvimbo dzava matongo zvino,
15 Aut cum principibus, qui possident aurum, et replent domos suas argento:
navatongi vakanga vane goridhe, vakazadza dzimba dzavo nesirivha.
16 Aut sicut abortivum absconditum non subsisterem, vel qui concepti non viderunt lucem.
Kana kuti sei ndisina kuvigwa muvhu somwana asina kusvika, somucheche asina kumboona chiedza chezuva?
17 Ibi impii cessaverunt a tumultu, et ibi requieverunt fessi robore.
Ikoko vakaipa vanorega kutambudza, uye ikoko vakaneta vakazorora.
18 Et quondam vincti pariter sine molestia, non audierunt vocem exactoris.
Nhapwa dzinofarirawo rugare rwadzo; havachanzwizve kudanidzira kwomuchairi wenhapwa.
19 Parvus et magnus ibi sunt, et servus liber a domino suo.
Vaduku navakuru variko, uye nhapwa yakasunungurwa kubva pana tenzi wayo.
20 Quare misero data est lux, et vita his, qui in amaritudine animae sunt?
“Chiedza chinopirweiko vaya vari kusurukirwa, uye upenyu kune ane shungu pamwoyo,
21 qui expectant mortem, et non venit, quasi effodientes thesaurum:
kuna vaya vanoshuva kufa irwo rusingauyi, vanorutsvaka kupfuura pfuma yakavanzika,
22 Gaudentque vehementer cum invenerint sepulchrum.
vazere nomufaro uye vanofara pavanosvika muguva?
23 Viro cuius abscondita est via, et circumdedit eum Deus tenebris?
Upenyu hunopirweiko munhu ane nzira yakavanzika, iye akakomberedzwa naMwari noruzhowa?
24 Antequam comedam suspiro: et tamquam inundantes aquae, sic rugitus meus:
Nokuti mafemo anosvika kwandiri pachinzvimbo chezvokudya, kugomera kwangu kunodururwa semvura.
25 Quia timor, quem timebam, evenit mihi: et quod verebar accidit.
Zvandaitya zvakandivinga; zvandaizeza zvaitika kwandiri.
26 Nonne dissimulavi? nonne silui? nonne quievi? et venit super me indignatio.
Handina rugare, handina runyararo; handina zororo, asi nhamo chete.”
