Job 29
1 Addidit quoque Iob, assumens parabolam suam, et dixit:
Jòb tanmen pale ankò, li di:
2 Quis mihi tribuat, ut sim iuxta menses pristinos secundum dies, quibus Deus custodiebat me?
-Ki moun ki va fè m' viv tan lontan an, lè Bondye t'ap voye je sou mwen an?
3 Quando splendebat lucerna eius super caput meum, et ad lumen eius ambulabam in tenebris?
Lè sa a, Bondye te toujou la avèk mwen. Limyè li te klere anwo tèt mwen, li t'ap moutre m' kote pou m' mete pye m' nan fènwa a.
4 Sicut fui in diebus adolescentiae meae, quando secreto Deus erat in tabernaculo meo?
Nan tan sa a, tout zafè m' t'ap mache byen. Bondye te zanmi m'. Li t'ap pwoteje kay mwen.
5 Quando erat Omnipotens mecum: et in circuitu meo pueri mei?
Bondye ki gen tout pouvwa a te toujou la avèk mwen. Mwen t'ap viv nan mitan tout pitit gason m' yo.
6 Quando lavabam pedes meos butyro, et petra fundebat mihi rivos olei?
Bèf ak kabrit mwen yo te konn bay anpil lèt. Pye oliv mwen yo te donnen menm nan tè wòch.
7 Quando procedebam ad portam civitatis, et in platea parabant cathedram mihi?
Lè mwen parèt pòtay lavil la, lè mwen pran plas mwen nan mitan chèf fanmi yo,
8 Videbant me iuvenes, et abscondebantur: et senes assurgentes stabant.
wè yo wè m', jenn gason yo mete kò yo sou kote, granmoun yo leve kanpe pa respè pou mwen.
9 Principes cessabant loqui, et digitum superponebant ori suo.
Notab yo sispann pale, yo fèmen bouch yo.
10 Vocem suam cohibebant duces, et lingua eorum gutturi suo adhaerebat.
Ata chèf yo pa ka pale ankò! Lang yo vin lou nan bouch yo.
11 Auris audiens beatificabat me, et oculus videns testimonium reddebat mihi.
Tout moun ki te wè m' t'ap mache fè lwanj mwen, tout moun ki te tande m' te kontan avè m'.
12 Eo quod liberassem pauperem vociferantem, et pupillum, cui non esset adiutor.
Mwen lonje men bay pòv malere ki nan ka ansanm ak timoun san papa ki san sekou.
13 Benedictio perituri super me veniebat, et cor viduae consolatus sum.
Moun ki te nan pi gwo mizè t'ap fè lwanj mwen. Mwen te fè kè vèv yo kontan.
14 Iustitia indutus sum: et vestivi me, sicut vestimento et diademate, iudicio meo.
Mwen te toujou fè sa ki dwat. Mwen pa t' janm nan patipri.
15 Oculus fui caeco, et pes claudo.
Se mwen ki te wè pou avèg yo. Se mwen ki te mache pou kokobe yo.
16 Pater eram pauperum: et causam quam nesciebam, diligentissime investigabam.
Mwen te yon papa pou pòv malere yo. Mwen te kanpe pou defann kòz etranje yo.
17 Conterebam molas iniqui, et de dentibus illius auferebam praedam.
Mwen te kraze pouvwa malveyan yo. Mwen sove moun ki te anba men yo.
18 Dicebamque: In nidulo meo moriar, et sicut palma multiplicabo dies.
Mwen t'ap di nan kè m': M'a viv kont viv mwen. M'a mouri sou kabann mwen ak kè poze.
19 Radix mea aperta est secus aquas, et ros morabitur in messione mea.
Mwen te tankou yon pyebwa plante bò larivyè. Sou tout branch li yo se lawouze.
20 Gloria mea semper innovabitur, et arcus meus in manu mea instaurabitur.
Moun pa ta janm sispann fè lwanj mwen. Mwen t'ap toujou gen tout fòs mwen sou mwen.
21 Qui me audiebant, expectabant sententiam, et intenti tacebant ad consilium meum.
Lè m'ap pale, tout moun fèmen bouch yo. Yo louvri zòrèy yo, y'ap tann konsa konsèy m'ap bay.
22 Verbis meis addere nihil audebant, et super illos stillabat eloquium meum.
Pawòl mwen tonbe nan kè yo tankou grenn lapli. Lè m' fin pale, pesonn pa gen anyen pou di ankò.
23 Expectabant me sicut pluviam, et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum.
Yo t'ap tann mwen pale tankou tè sèk k'ap tann lapli. Yo rete bouch louvri pou ranmase sa m'ap di.
24 Siquando ridebam ad eos, non credebant, et lux vultus mei non cadebat in terram.
Lè yo dekouraje, mwen fè yon ti ri ak yo. Sa te kont pou remoute kouraj yo.
25 Si voluissem ire ad eos, sedebam primus: cumque sederem quasi rex, circumstante exercitu, eram tamen moerentium consolator.
Mwen te kanpe alatèt yo. Mwen mennen yo tankou yon wa k'ap mennen sòlda li yo. Mwen di yo sa pou yo fè. Mwen te ba yo kouraj lè yo nan lafliksyon.
