Job 28
1 Habet argentum, venarum suarum principia: et auro locus est, in quo conflatur.
“Beae a wotu dwetɛ wɔ hɔ ne beae a wɔnan sika kɔkɔɔ.
2 Ferrum de terra tollitur: et lapis solutus calore, in aes vertitur.
Wotu dade fi fam, na wɔnan kɔbere fi dadebo mu.
3 Tempus posuit tenebris, et universorum finem ipse considerat, lapidem quoque caliginis, et umbram mortis.
Onipa ma sum ba awiei; na ɔhwehwɛ kɔ akyirikyiri asase mu kɔhwehwɛ dadebo wɔ sum kabii mu.
4 Dividit torrens a populo peregrinante, eos, quos oblitus est pes egentis hominis, et invios.
Wɔde fagudetu afiri hyɛ beae a ɛmmɛn ɔdesani atenae, mmeae a nnipa anan nsii hɔ da, baabi a ɛmmɛn nnipa no, ɛhɔ na wodi aforosian.
5 Terra, de qua oriebatur panis in loco suo, igni subversa est.
Asase a ɛbɔ aduan no, wɔdan ase no te sɛ nea wɔde ogya na ayɛ;
6 Locus sapphiri lapides eius, et glebae illius aurum.
hoabo fi nʼabotan mu na sikakɔkɔɔ mpɔw nso wɔ ne mfutuma mu.
7 Semitam ignoravit avis, nec intuitus est eam oculus vulturis.
Ɔkɔre biara nnim saa kwan a ahintaw no, akoroma biara ani nhuu ɛ.
8 Non calcaverunt eam filii institorum, nec pertransivit per eam leaena.
Mmoa ahantanfo nsi hɔ na gyata nkɔdɛɛdɛɛ wɔ hɔ.
9 Ad silicem extendit manum suam, subvertit a radicibus montes.
Onipa nsa paapae abotan dennen na ɔma mmepɔw ase da hɔ.
10 In petris rivos excidit, et omne pretiosum vidit oculus eius.
Otwa aka fa abotan mu, na ohu nʼademude nyinaa.
11 Profunda quoque fluviorum scrutatus est, et abscondita in lucem produxit.
Ɔhwehwɛ baabi a nsubɔnten ti wɔ na ɔda nneɛma a ahintaw adi.
12 Sapientia vero ubi invenitur? et quis est locus intelligentiae?
“Nanso ɛhe na yebehu nea nyansa hyɛ? Ɛhe na ntease te?
13 Nescit homo pretium eius, nec invenitur in terra suaviter viventium.
Onipa renhu ne bo a ɛsom; wɔrenhu wɔ ateasefo asase so.
14 Abyssus dicit: Non est in me: et mare loquitur: Non est mecum.
Na ebun ka se, ‘Enni me mu’; na po nso se, ‘Enni me nkyɛn.’
15 Non dabitur aurum obrizum pro ea, nec appendetur argentum in commutatione eius.
Wɔrentumi mfa sikakɔkɔɔ ankasa ntɔ, na wɔrentumi mfa dwetɛ nkari ne bo.
16 Non conferetur tinctis Indiae coloribus, nec lapidi sardonycho pretiosissimo, vel sapphiro.
Wɔrentumi mfa Ofir sikakɔkɔɔ ntɔ apopobibiribo anaa hoabo nso saa ara.
17 Non adaequabitur ei aurum vel vitrum, nec commutabuntur pro ea vasa auri:
Wɔrentumi mfa ahwehwɛ anaa sikakɔkɔɔ ntoto ho, na wɔrentumi mfa sikakɔkɔɔ nnwinne nsesa.
18 Excelsa et eminentia non memorabuntur comparatione eius: trahitur autem sapientia de occultis.
Ɛnsɛ sɛ yɛbɔ ahene panyin ne ahwehwɛbo din; nyansa bo sen nhene pa.
19 Non adaequabitur ei topazius de Aethiopia, nec tincturae mundissimae componetur.
Etiopia akraatebo ne no nsɛ; wɔrentumi mfa sikakɔkɔɔ kronkron ntɔ.
20 Unde ergo sapientia venit? et quis est locus intelligentiae?
“Ɛno de, na ɛhe na nyansa fi? Ɛhe na ntease te?
21 Abscondita est ab oculis omnium viventium, volucres quoque caeli latet.
Wɔde asie abɔde biara ani, wɔde asie wim nnomaa mpo.
22 Perditio et mors dixerunt: Auribus nostris audivimus famam eius.
Ɔsɛe ne Owu ka se, ‘Yɛate no huhuhuhu kɛkɛ.’
23 Deus intelligit viam eius, et ipse novit locum illius.
Onyankopɔn te ɔkwan a ɛkɔ hɔ ase, na ɔno nko ara na onim faako a ɛte,
24 Ipse enim fines mundi intuetur: et omnia, quae sub caelo sunt, respicit.
efisɛ ɔhwɛ kodu nsase ano na ohu biribiara a ɛwɔ ɔsoro ase.
25 Qui fecit ventis pondus, et aquas appendit in mensura.
Bere a ɔhyɛɛ mframa ano den too hɔ na osusuw nsuwa no,
26 Quando ponebat pluviis legem, et viam procellis sonantibus:
bere a ɔkaa no ɔhyɛ so kyerɛɛ osutɔ na otwaa kwan maa aprannaa no,
27 Tunc vidit illam, et enarravit, et praeparavit, et investigavit.
afei ɔhwɛɛ nyansa na ɔkarii no hwɛe; na ogyee no too mu na ɔsɔɔ no hwɛe.
28 Et dixit homini: Ecce timor Domini, ipsa est sapientia: et recedere a malo, intelligentia.
Na ɔka kyerɛɛ onipa se, ‘Awurade suro, ɛno ne nyansa; na sɛ wokyi bɔne, yɛ ntease.’”
