Job 28
1 Habet argentum, venarum suarum principia: et auro locus est, in quo conflatur.
Gümüşün mədəni, Qızılın təmizlənmə yeri var.
2 Ferrum de terra tollitur: et lapis solutus calore, in aes vertitur.
Dəmir torpaqdan çıxarılır, Mis daşlardan əridilərək alınır.
3 Tempus posuit tenebris, et universorum finem ipse considerat, lapidem quoque caliginis, et umbram mortis.
İnsan qaranlığa son qoyur, Sonacan qatı qaranlıqda, zülmətdə filiz axtarır.
4 Dividit torrens a populo peregrinante, eos, quos oblitus est pes egentis hominis, et invios.
İnsan məskənlərindən uzaq bir çuxur açır, İnsan ayağı dəyməyən yerlərdə, İnsanlardan uzaqlarda ilişib yellənə-yellənə qalır.
5 Terra, de qua oriebatur panis in loco suo, igni subversa est.
Torpaqdan çörək çıxır, Torpağın altı isə fırlanır, elə bil odlar yanır.
6 Locus sapphiri lapides eius, et glebae illius aurum.
Qayalarından göy yaqut çıxır, Orada qızıl tozu da var.
7 Semitam ignoravit avis, nec intuitus est eam oculus vulturis.
Oranın yolunu yırtıcı quşlar bilmir, Şahinin gözü oranı görməyib.
8 Non calcaverunt eam filii institorum, nec pertransivit per eam leaena.
Ora məğrur heyvanların ayağı dəyməyib, Yırtıcı aslanlar oradan keçməyib.
9 Ad silicem extendit manum suam, subvertit a radicibus montes.
Mədənçi əlini çaxmaq daşına uzadır, Dağları dibindən oynadır.
10 In petris rivos excidit, et omne pretiosum vidit oculus eius.
Qayalardan yeraltı keçidlər açır, Gözləri müxtəlif qiymətli şeylərə baxır.
11 Profunda quoque fluviorum scrutatus est, et abscondita in lucem produxit.
Çayların mənbələrini bağlayır, Gizlini aşkara çıxarır.
12 Sapientia vero ubi invenitur? et quis est locus intelligentiae?
Amma hikməti haradan tapmaq olar? Müdrikliyin yeri hanı?
13 Nescit homo pretium eius, nec invenitur in terra suaviter viventium.
İnsan onun qiymətini bilməz, Dirilər arasında ona rast gəlməz.
14 Abyssus dicit: Non est in me: et mare loquitur: Non est mecum.
Dərinliklər deyər: “Məndə yoxdur”, Dəniz deyər: “Yanımda yoxdur”.
15 Non dabitur aurum obrizum pro ea, nec appendetur argentum in commutatione eius.
Saf qızıl onu əvəz edə bilməz, Qiyməti gümüşlə ölçülməz.
16 Non conferetur tinctis Indiae coloribus, nec lapidi sardonycho pretiosissimo, vel sapphiro.
Onu Ofir qızılı ilə qiymətləndirmək olmaz, Onu qiymətli damarlı əqiqlə, göy yaqutla dəyərləndirmək olmaz.
17 Non adaequabitur ei aurum vel vitrum, nec commutabuntur pro ea vasa auri:
Nə qızıl, nə də gözəl cam ona tay deyil, Hikmət saf qızıl qablarla əvəz edilmir.
18 Excelsa et eminentia non memorabuntur comparatione eius: trahitur autem sapientia de occultis.
Yanında mərcanın, büllurun adı çəkilməz, Hikmətin qiyməti yaqutdan artıqdır.
19 Non adaequabitur ei topazius de Aethiopia, nec tincturae mundissimae componetur.
Kuş topazı onun tayı deyil, Onun dəyəri saf qızılla ölçülməz.
20 Unde ergo sapientia venit? et quis est locus intelligentiae?
Bəs hikmət haradan gəlir? Müdrikliyin yeri hanı?
21 Abscondita est ab oculis omnium viventium, volucres quoque caeli latet.
O bütün canlıların gözündən uzaqdır, Göydə uçan quşlardan belə, gizli qalır.
22 Perditio et mors dixerunt: Auribus nostris audivimus famam eius.
Həlak yeri ilə ölüm belə deyir: “Qulaqlarımız yalnız sorağını eşidir”.
23 Deus intelligit viam eius, et ipse novit locum illius.
Onun yolunu Allah dərk edir, Yerini yalnız O bilir.
24 Ipse enim fines mundi intuetur: et omnia, quae sub caelo sunt, respicit.
Çünki yer üzünün ucqarlarına qədər baxır, Göylərin altındakı hər şeyi görür.
25 Qui fecit ventis pondus, et aquas appendit in mensura.
Küləyin gücünü təyin edəndə, Suları ölçəndə,
26 Quando ponebat pluviis legem, et viam procellis sonantibus:
Yağışa qanun qoyanda, Şimşəyə yol açanda
27 Tunc vidit illam, et enarravit, et praeparavit, et investigavit.
Hikmətə baxıb qiymət qoydu, Onu bərqərar edib araşdırdı.
28 Et dixit homini: Ecce timor Domini, ipsa est sapientia: et recedere a malo, intelligentia.
İnsana dedi: “Rəbb qorxusu hikmətdir, Pislikdən çəkinmək müdriklikdir”».
