< Job 27 >

1 Addidit quoque Iob, assumens parabolam suam, et dixit:
Alò, Job te kontinye diskou li. Li te di:
2 Vivit Deus, qui abstulit iudicium meum, et Omnipotens, qui ad amaritudinem adduxit animam meam.
Kon Bondye viv la, ki te retire dwa m, Toupwisanki te fè m gen nanm anmè a,
3 Quia donec superest halitus in me, et spiritus Dei in naribus meis,
paske tan lavi toujou nan mwen. Souf Bondye la nan nen m.
4 Non loquentur labia mea iniquitatem, nec lingua mea meditabitur mendacium.
Lèv mwen, anverite, p ap pale sa ki pa dwat, ni lang mwen pa p pale manti.
5 Absit a me ut iustos vos esse iudicem: donec deficiam, non recedam ab innocentia mea.
Fòk se lwen m pou m ta bay ou rezon. Jiskaske m mouri, mwen p ap lage entegrite m.
6 Iustificationem meam, quam coepi tenere, non deseram: neque enim reprehendit me cor meum in omni vita mea.
Mwen kenbe fèm a ladwati mwen. Mwen p ap lage l menm. Kè m pa repwoche m depi gen lavi ladan m.
7 Sit ut impius, inimicus meus: et adversarius meus, quasi iniquus.
“Kite lènmi m kapab tankou mechan a. Kite sila ki leve kont mwen, san jistis.
8 Quae est enim spes hypocritae si avare rapiat, et non liberet Deus animam eius?
Paske ki espwa sila ki san Bondye a genyen lè l koupe retire nèt, lè Bondye fè l oblije bay lavi li?
9 Numquid Deus audiet clamorem eius cum venerit super eum angustia?
Èske Bondye va tande kri li lè malè rive li?
10 Aut poterit in Omnipotente delectari, et invocare Deum omni tempore?
Èske li va pran plezi nan Toupwisan an? Èske li va rele non Bondye a nan tout tan sa yo?
11 Docebo vos per manum Dei quae Omnipotens habeat, nec abscondam.
Mwen va enstwi ou nan pwisans Bondye. Pwojè Toupwisan an, mwen p ap kache l.
12 Ecce, vos omnes nostis, et quid sine causa vana loquimini?
Gade byen, nou tout gen tan wè sa. Ebyen, poukisa nou aji nan foli?
13 Haec est pars hominis impii apud Deum, et hereditas violentorum, quam ob Omnipotente suscipient.
“Sa se pòsyon a moun mechan an ki va sòti Bondye, ak eritaj ke mechan yo va resevwa nan men Toupwisan an.
14 Si multiplicati fuerint filii eius, in gladio erunt, et nepotes eius non saturabuntur pane.
Malgre fis li yo anpil, yo destine pou nepe. Konsa, desandan li yo ap toujou manke pen.
15 Qui reliqui fuerint ex eo, sepelientur in interitu, et viduae illius non plorabunt.
Sila ki swiv li yo va antere nan lamò e vèv li yo p ap kriye pou li.
16 Si comportaverit quasi terram argentum, et sicut lutum praeparaverit vestimenta:
Malgre li fè gwo pil ajan an vin tankou se tè e prepare vètman anpil tankou ajil,
17 Praeparabit quidem, sed iustus vestietur illis: et argentum innocens dividet.
li kab prepare l, men se moun ladwati yo k ap mete li, se inosan yo k ap divize ajan an.
18 Aedificavit sicut tinea domum suam, et sicut custos fecit umbraculum.
Li te bati kay li tankou papiyon, oswa tankou kay poto gadyen te fè.
19 Dives cum dormierit, nihil secum auferet: aperiet oculos suos, et nihil inveniet.
Li kouche byen rich, men li pa janm vin genyen ankò; li ouvri zye li, men li pa la.
20 Apprehendet eum quasi aqua inopia, nocte opprimet eum tempestas.
Gwo laperèz yo rive pran l tankou yon flèv. Yon move tan vole retire l pandan lannwit.
21 Tollet eum ventus urens, et auferet, et velut turbo rapiet eum de loco suo.
Van lès la pote l ale e li pati. Li fè l vire tounen kite plas li.
22 Et mittet super eum, et non parcet: de manu eius fugiens fugiet.
Paske l ap plonje sou li san epanye, pandan li eseye envite l chape nan men l.
23 Stringet super eum manus suas, et sibilabit super illum, intuens locum eius.
Pèp la va bat men yo sou li. Yo va sifle sou li kon koulèv, pou li kite plas li a.”

< Job 27 >